Ο θαλασσινός ταξιδιώτης
Ο θαλασσινός ταξιδιώτης καβαλάει τον άνεμο
που φέρνει το καράβι του σε τόπους μακρινούς
και δεν αφήνει πίσω του μηδέ τ ’αχνάρι
π’ αφήνει το πουλί μέσα στο σύννεφο.
Εγκατάλειψη
Έπινα μόνος και δεν πρόσεξα το λιόγερμα
μέχρι που γέμισαν πεσμένα πέταλα
οι δίπλες του πανωφοριού μου.
Έτσι πιωμένος
πήρα τη στράτα με το φεγγαρόφωτο•
λίγος ο κόσμος
τα πουλιά φευγάτα.
Ξενύχτι
Για να ξεπλυθούν οι παλιοί καημοί,
πρέπει ν’ αδειάσουμε χιλιάδες κούπες.
Οι όμορφες βραδιές είναι φτιαγμένες για εξομολόγηση.
Το λευκό φεγγάρι πρέπει να εμποδίσει τον ύπνο.
Θα ξαπλωθούμε μεθυσμένοι μέσα στ’ αδειανό βουνό,
ο ουρανός κι η γη στρωσίδι μας και μαξιλάρι.
Για τα σπουργίτια των αγρών
Μην πετάτε με τις αλκυώνες του Γιεν-Τσόου
και με τα χελιδόνια που κουρνιάζουν
στο παλάτι των Βου.
Αν καεί το παλάτι θα καούν κι οι φωλιές σας
και θα πιαστείτε στα δίχτυα με τις αλκυώνες.
Κάλλιο μονάχοι κάτω από τις καλαμιές
μήτε γεράκι
μήτε αετός να μη σας φτάνει.
Μετάφραση: Αμαλία Τσακνιά
