Δεν είναι η πρώτη φορά που ξεπατικώνουμε από το ενδιαφέρον μπλογκ Left Liberal Synthesis. Εδώ το θέμα είναι η κοινωνική συνήθεια του τατουάζ με εύστοχες πολιτικές αναγωγές και ιδιαιτέρως εμπνευσμένη κατάληξη:
«Σύμφωνα με ανάρτηση του Chris Dillow στο μπλογκ του Stumbling and Mumbling η εξάπλωση του tattooing αντανακλά μια βαθύτερη ιδέα, ότι το εφήμερο υπερτερεί του διαχρονικού. Ο κάτοχος του tattoo πιστεύει θρησκευτικά ότι η παροντική του θέληση δεν θα μεταβληθεί ποτέ, έτσι δεσμεύει την εικόνα του δέρματός του στο διηνεκές. Με μια έννοια, ο ισοβίτης που κάνει tattoo έχει μια πολύ πιο ορθολογική στάση: υποθηκεύει την εικόνα του με δεδομένο ότι το μέλλον του είναι ήδη προδιαγεγραμμένο. Αντιθέτως, ο “ελεύθερος” έχει την αυταπάτη ότι μπορεί να ορίσει σήμερα, αμετάκλητα, τη μελλοντική του θέληση. Θα μπορούσε κάποιος να σχηματίσει μια θεωρία για ένα κοινωνικό tattoo;
Μήπως υπάρχουν ανεξίτηλες εικόνες τις οποίες η κοινωνία εγγράφει στο “δέρμα” της, ως σύμβολα, τις οποίες πρόσκαιρα πιστεύει ότι την αντιπροσωπεύουν αιώνια;
Το τρέχον χρυσαυγητικό ιδίωμα είναι ένα κοινωνικό tattoo. Εγγράφει στο δημόσιο λόγο εικόνες, παραστάσεις, ιδεολογήματα, ονομασίες οι οποίες διεκδικούν το διαχρονικό. Και όταν αυτό το διαχρονικό αποδειχτεί εφήμερο, τα στίγματα θα παραμείνουν ανεξίτηλα. Δυστυχώς ο χρυσαυγητισμός δεν είναι tattoo henna: άπαξ και χαραχθεί, παραμένει. Στατιστικά, τα μέλη της Χ.Α. έχουν περισσότερα κομματικά tattoo από οποιοδήποτε άλλο κόμμα. Η αφήγηση του χώρου τους με στοιχεία παγανισμού, αρχαιοπληξίας, ευνοεί την αυθυποβολή και τη μαγεία του αιώνιου συμβόλου που ασκεί το tattoo.
Στο ρεύμα της νεανικής alternative ανεξαρτησίας τα tattoo είναι ατομικά, προσωποποιημένα. Ο “βιοπολιτικός” Negri βλέπει στα tattoo, piercing κ.λπ. τη δυνατότητα να ορίσουμε, σχεδόν να ανακατασκευάσουμε το σώμα μας…
Το τελευταίο διάστημα αναζητείται ένα νέο tattoo: ονομάζεται κεντροαριστερά. Πρόκειται να το χτυπήσουν δίπλα ή πάνω στο γνωστό μισό πράσινο ήλιο. Ρώτησα καλλιτέχνη του tattooing και μου εξήγησε ότι ο μισός ήλιος προσφέρεται για συμπληρωματικά σχέδια. Με δεδομένο ότι τα αυθεντικά υπόγεια εκλογικά ρεύματα των μικρών ηλικιών έχουν μάλλον αγκυρωθεί στους πόλους της εθνικόφρονος αγραμματοσύνης και της συριζικής υπόσχεσης, ένα περιορισμένο σύνολο μεσηλίκων προσπαθεί από τα “πάνω” να δημιουργήσει μια κομματική-αισθητική ταυτότητα με χαρακτηριστικά μεσότητας. Το πρόβλημα είναι ότι η μέση ηλικία όσων ενδιαφέρονται να το κτυπήσουν είναι πολύ πάνω από το μέσο όρο των συνηθισμένων πελατών. Οπότε προβλέπεται ένα τυπικό θέαμα life style: το γνωστό γεροντοτατουάζ. Βλέπω σαν σύμβολο της νέας κεντροαριστεράς τον Κωστόπουλο».
Ο μπλόγκερ εννοεί τον Πέτρο Κωστόπουλο, βεβαίως…
Θητεία Τυμβωρύχου
εκτελεί η «σειρά» του ’69
