Στήλη Γνώμη
Της Λόλας Σκαλτσά
«Προδότης δεν είναι μόνον αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδος στους εχθρούς, αλλά είναι και εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, εν γνώσει του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει»
Θουκυδίδης
Όχι, δεν είναι χούντα η σημερινή πολιτική κατάσταση και απορώ, δηλαδή, πώς το σκεφτήκατε. Τα πράγματα είναι πολύ απλά και ξεκάθαρα: Στη χούντα απαγορεύονταν οι συγκεντρώσεις και οι απεργίες – τώρα επιτρέπονται. Στη χούντα συνελάμβαναν και φυλάκιζαν ανυποψίαστο κόσμο, με συνοπτικές διαδικασίες – τώρα όλα γίνονται νόμιμα και με διαφάνεια. Στη χούντα υπήρχε λογοκρισία – τώρα δεν υπάρχει. Στη χούντα κυκλοφορούσαν ένστολοι στους δρόμους – τώρα, τους είδε κανείς; Στη χούντα η πληροφόρηση ήταν κατευθυνόμενη και μονομερής – τώρα υπάρχει η ΝΕΡΙΤ, ο Πρετεντέρης, ο Τράγκας και πληθώρα ανεξάρτητων και αδέσμευτων «δημοσιογράφων». Στη χούντα η Παιδεία ήταν περιορισμένη – τώρα ανθεί. Στη χούντα η Βουλή (ποια Βουλή;) δεν ψήφιζε, απλώς αποφάσιζε (και διέταζε) – τώρα υπάρχουν Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Στη χούντα τα πανεπιστήμια είχαν διορισμένες διοικήσεις – τώρα όλα τελούν υπό δημοκρατικό καθεστώς.
Αν, τώρα, κάποιος, αθώα σκεπτόμενος, μιλήσει για μόρια έναντι μισθών, για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, για υποβάθμιση -έως εξόντωση- της δημόσιας Παιδείας, της δημόσιας Υγείας, για υπονόμευση της Δημοκρατίας, για ξεπούλημα του εθνικού πλούτου της χώρας, για εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, για απομύζηση του ελάχιστου εισοδήματος των εργαζομένων, για αρπαγή της πρώτης κατοικίας, για εγκατάλειψη της γεωργίας, για διασπάθιση δημοσίου χρήματος, για μίζες, για προδοσία κάθε είδους, ε, τότε η απάντηση είναι πως κάθε ομοιότητα με την τότε εποχή, είναι απλώς συμπτωματική.
Γιατί δεν είναι ο Φορτσάκης που συμμετέχει σε 300 επιτροπές και ένας θεός ξέρει πότε προλαβαίνει να ασκεί τα καθήκοντά του, ως δάσκαλος. Δεν είναι ο Λοβέρδος που ως συνταγματολόγος-υπουργός Παιδείας δεν έχει αφήσει την Παιδεία και όσους εμπλέκονται σ’ αυτήν να πάρουν ανάσα, δεν είναι ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς που η «αγάπη» τους για την πατρίδα τούς υπαγορεύει όλα όσα έχουν συμφωνήσει και την ξεπουλούν όσο-όσο, δεν είναι η… λοξή φάλαγγα του φασισμού, Βορίδης, Άδωνις, Πλεύρης, που μας περικυκλώνουν ασφυκτικά, δεν είναι η φαυλότητα όλου του συστήματος που μας καταδιώκει και που κάνουμε πίσω.
Είναι που παίρνουμε φόρα… κι αυτό να το θυμάστε!
