Όταν η γενιά των 500 ευρώ θεσμοθετείται κρατικά
Είμαι 25 χρονών. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Θα μπορούσα να είμαι 20 ή 30. Όταν ήμουν ακόμα στο λύκειο οι γονείς μου, μου λέγανε να διαβάζω όλη μέρα, όσο πιο πολύ μπορώ για να μπω στο πανεπιστήμιο. Να μπω, να πάρω το πτυχίο για να έχω σίγουρη δουλειά. Έτσι κι έγινε. Κι εγώ, καθώς και οι περισσότεροι φίλοι μου, κάπου περάσαμε.
Ευτυχώς! Γιατί αλλιώς δεν θα βρίσκαμε δουλεία! Όλοι βρήκαμε δουλειά.
Μπάρμαν, σερβιτόρος, τηλεφωνητής, ντελίβερι, ιδιαίτερα μαθήματα, αποθηκάριος κ.λπ.
Η δυναμική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, τα τελευταία τριάντα χρόνια, έχει δημιουργήσει φοβερές ευκαιρίες εργασίας, τόσο στα μεγάλα αστικά κέντρα όσο και την επαρχία. Εγώ, βέβαια, μόλις έχω πάρει το πτυχίο μου και σκέφτομαι ποιο διευθυντικό πόστο θα αναλάβω, καθώς και πού θα επενδύσω τις απολαβές μου˙ 520 ευρώ δεν είναι και λίγα, φίλε μου!
Δεν μας χέζεις ρε Γιώργο Τζέφρι Παπανδρέου… Κι εσύ κι ο Παπακωνσταντίνου και η Μέρκελ και ο Όλι Ρεν και ο Μπαρόζο και όλη η Δανία του Νότου. Δηλαδή, εγώ θα πληρώνω την κρίση μέχρι τα εβδομήντα μου; Μαζί τα φάγαμε; 520 ευρώ για 8 ώρες κάθε μέρα; Όταν το νοίκι μου είναι 350 και οι λογαριασμοί άλλα 100; Δηλαδή, σαν να λέμε ότι μου αφαιρείται το δικαίωμα να μένω μόνος, να βγαίνω έξω, να μου χαλάσει το αμάξι, να πάω διακοπές το καλοκαίρι, να αγοράσω κάνα ρούχο.
Θα κάνεις «πρακτική», λέει. Πέρσι το λέγανε σταζ, πρόπερσι το λέγανε «θα σε πάρουμε δοκιμαστικά», παραπρόπερσι «θα κάνετε 6 μήνες εκπαίδευση».
Γιατί να κάνω «πρακτική» τσάμπα; Βασικά, γιατί τη δουλειά που θα έκανα πριν από ένα χρόνο για 700 ευρώ, να την κάνω σήμερα για 500; Για να με διώξει πάνω στο χρόνο που θα τελειώνει η «πατέντα» και μετά να πάρει τον επόμενο που θα του δουλέψει τσάμπα, θα μου πεις. Το ξέρω. Σιγά το κόλπο.
Γιατί να γίνω η γενιά των 500 ευρώ; Κανονικά θα έπρεπε να ζητάω 1.000. Η βενζίνη ανέβηκε, τα τρόφιμα ανέβηκαν, τα έξοδα ανέβηκαν. Ώς πότε θα ζητάω από τη μάνα μου; Και να είχε, καλά θα ήταν. Τώρα που θα της κόψουν κι αυτής, όσα της κόψουν, να δω ποιον άλλο θα επιστρατεύσω. Είναι, πλέον, δεδομένο ότι μόνος μου δεν κάνω βήμα.
Αλλά, τουλάχιστον, αυτή τη φορά θα παραδεχτώ ότι ο υπάλληλος είναι καλός και παίρνει πρωτοβουλίες. Είμαι σίγουρος ότι αυτό το μέτρο για τη νέα γενιά ήταν δικιά σου ιδέα, Γιωργάκη Τζέφρι Παπανδρέου. Είμαι σίγουρος ότι αυτό είχες στο μυαλό σου όταν έκανες την «πρόταση-σοκ ενάντια στην ανεργία των νέων» το 2004 στο Λαύριο. Αλλά αυτό που δεν προβλέπουν οι οικονομικοί αναλυτές είναι ότι μετά τη γενιά των 700 ευρώ, και τη γενιά των 600 ευρώ δεν έρχεται η γενιά των 500 ευρώ αλλά η γενιά του χάους.
Το μοχθηρό καλαμάκι
