Οι εργαζόμενοι στην Ευρώπη αντιστέκονται, αλλά αναζητείται κοινή στρατηγική.

Ρουμανία: Αγωνιστικότητα και επιμονή

Αντικυβερνητικές διαδηλώσεις ξέσπασαν σε όλη τη χώρα την περασμένη εβδομάδα από εργαζόμενους σε νοσοκομεία, ταξιτζήδες και δημόσιους υπαλλήλους για τις περικοπές μισθών, επιδομάτων και τη μείωση θέσεων εργασίας.
Στη Βράιλα, νοσοκόμες, καθαρίστριες και άλλοι εργαζόμενοι διαδήλωσαν έξω από νοσοκομείο.
Οι διαδηλώσεις αντιμετωπίστηκαν με αστυνομική βία. Oι Ρουμάνοι εργαζόμενοι έχουν επιδείξει μεγάλη αγωνιστικότητα και επιμονή.  
Οι μισθοί τους έχουν μειωθεί κατά 25% από τον περασμένο Ιούλιο και έχουν αυξηθεί οι φόροι επί των πωλήσεων για να ελεγχθεί το έλλειμμα του προϋπολογισμού και να ικανοποιηθούν οι όροι του ΔΝΤ, της Ε.Ε. και της Παγκόσμιας Τράπεζας για παροχή δανείου 20 εκατ. ευρώ. Η οικονομία έχει συρρικνωθεί κατά 7,1% το προηγούμενο έτος, βυθίζοντας τη χώρα στην ύφεση.  
Στην επαρχία Βράντσεα, στα νοτιοανατολικά, 1.000 εργαζόμενοι στους δήμους και οι δήμαρχοι διαμαρτυρήθηκαν τις ίδιες ημέρες για περικοπή 10,4 εκατ. δολαρίων από τους τοπικούς προϋπολογισμούς. Με τις περικοπές οι μικρές κοινότητες και οι υπηρεσίες προς τους πολίτες θα καταρρεύσουν.
Ακόμη και οι αυτοαπασχολούμενοι ταξιτζήδες του Βουκουρεστίου κατέβηκαν στο δρόμο, ενάντια στην κυβερνητική απόφαση να πληρώσουν αναδρομικά ασφάλιστρα υγείας για τα πέντε τελευταία χρόνια.

(Associated Press 15/9)

Γαλλία: Νέα γενική απεργία στις 23 Σεπτέμβρη για το συνταξιοδοτικό

Ύστερα από τη γενική απεργία της 7/9, ο Σαρκοζί ανήγγειλε κάποιες «παραχωρήσεις», σχεδιασμένες εκ των προτέρων, για να διαμορφώσει την εικόνα ότι η κυβέρνηση «ακούει και διαπραγματεύεται». Έτσι, διεύρυνε τις κατηγορίες εργαζομένων που θα αποτελούν «εξαιρέσεις» και θα συνταξιοδοτούνται στα 60 αντί στα 62 τους χρόνια. Αυτοί είναι οι εργαζόμενοι που αρχίζουν τον εργασιακό βίο πριν από τα 18 χρόνια, όπως και οι εργάτες που μπορούν να αποδείξουν 10% ανικανότητα λόγω βαριών εργασιών (πριν από τη «μεταρρύθμιση» ίσχυε το 20%).
Την Τετάρτη 15/9, το γαλλικό κοινοβούλιο ψήφισε τελικά τις αλλαγές στο συνταξιοδοτικό και τον επόμενο μήνα αναμένεται να ψηφίσει και η Γερουσία.  
Στο μεταξύ, έξι από τις οχτώ συνομοσπονδίες (CGT, CFDT, CFE-CGC, CFTC, UNSA, FSU) αποφάσισαν ακόμη μια 24ωρη γενική απεργία για τις 23 Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, η πλειοψηφία των Γάλλων πολιτών είναι ενάντια στην αύξηση του χρόνου συνταξιοδότησης στα 62 χρόνια, που ισχύει από το 1982. Στους νέους 18-24 ετών το ποσοστό εναντίωσης είναι 87%, στους υπαλλήλους 82%, στους χειρώνακτες εργάτες 79% (Le Monde 4/9/2010). Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν επίσης τον αυξανόμενο σκεπτικισμό για την αποτελεσματικότητα αυτών των αγώνων. Αν δηλαδή αυτές οι σποραδικές κινητοποιήσεις μπορούν να αναγκάσουν την κυβέρνηση να μην εφαρμόσει την αντιδραστική νομοθεσία.  

Αγγλία: Επαναλαμβανόμενες απεργίες στον υπόγειο

Στις 24 Αυγούστου αντιπρόσωποι των συνδικάτων μεταφορών TSSA και RMT συναντήθηκαν για να συζητήσουν την πρώτη στην ιστορία κοινή απεργία στον υπόγειο του Λονδίνου, ενάντια στη σχεδιαζόμενη κατάργηση 800 θέσεων εργασίας στο προσωπικό των σταθμών και στο κλείσιμο των γκισέ πώλησης εισιτηρίων.
Η πρόταση που υποβλήθηκε από το συνδικάτο μεταφορών RMT ήταν μια 24ωρη απεργία κάθε μήνα, επί 6 μήνες, εκτιμώντας ότι η μάχη θα είναι συνδικαλιστική αλλά και πολιτική.
Η πρώτη απεργία έγινε στις 6/9. Ακολουθεί άλλη στις 3/10 και μετά στις 2 και 28/11. Οι εργάτες κάλεσαν το Συνέδριο των Συνδικάτων (TUC) να χαράξει μια συνολική στρατηγική αντιμετώπισης της κυβερνητικής πολιτικής. Στο μεταξύ, το τεχνικό προσωπικό της Ex-Metronet αποφάσισε απεργιακές κινητοποιήσεις σε ημέρες που να συμπίπτουν με τις απεργίες των άλλων υπαλλήλων. Στις 2/10, 1 και 27/11 προγραμματίζουν απεργίες και 200 εργαζόμενοι στη συντήρηση της Alstom-Metro.

Astra-Zeneca
Σε επαναλαμβανόμενες στάσεις εργασίας έχουν κατέβει, για πρώτη φορά στην ιστορία, και οι εργαζόμενοι στη φαρμακοβιομηχανία Astra-Zeneca, λόγω των μεγάλων περικοπών που αποφάσισε η διοίκησή της στις συνταξιοδοτικές εισφορές. Οι στάσεις έχουν προγραμματιστεί μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου.

Συνέδριο των Συνδικάτων
Από τις 13 ως τις 16 Σεπτεμβρίου έγινε στο Μάντσεστερ το 142ο συνέδριο του TUC. Στο TUC ανήκουν 58 συνδικαλιστικές οργανώσεις με 6,5 εκατ. μέλη. Αναπόφευκτα, οι περικοπές των δημοσίων δαπανών αποτέλεσαν το βασικό θέμα συζήτησης, καθώς οι συνδικαλιστές αμφισβητούν την κυβερνητική επιμονή ότι χρειάζονται τέτοιες περικοπές για κάποια περίοδο ή ότι χρειάζονται καν, όπως υποστηρίζουν πιο ριζοσπαστικά συνδικάτα όπως το συνδικάτο Δημόσιων και Εμπορικών Υπηρεσιών (PCS).  
Το συνέδριο βρέθηκε στην ανάγκη να συνθέσει τις διαφορετικές εισηγήσεις που κατέθεσαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις διαφόρων κλάδων. Τα ρεπορτάζ του Τύπου ανέφεραν ότι οι απόψεις κυμάνθηκαν ανάμεσα στην αποφασιστική δράση και στο φόβο ότι η κοινωνία βλέπει τα συνδικάτα σαν «δεινόσαυρους» (BBC), ενώ προσπάθησαν να ξορκίσουν το θέμα της γενικής απεργίας, επειδή ο «νόμος προβλέπει ψηφοφορίες για τη λήψη τέτοιας απόφασης που οφείλουν να γίνονται ξεχωριστά». Ωστόσο, παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις, υπήρξε σύμπτωση στο ότι πρέπει να αντικρουστεί η πολιτική των μεγάλων περικοπών δαπανών ως αναπόφευκτων και αναγκαίων για την οικονομική ανάκαμψη. Το πιο κρίσιμο θέμα ήταν ο συντονισμός των δράσεων και οι κοινές απεργίες, αλλά και η συγκρότηση ενός κινήματος «πολιτικής ανυπακοής».  
Σύμφωνα με ανακοίνωση, το «Συνέδριο αποφάσισε (με μία ψήφο κατά) όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις του να εργαστούν επειγόντως από κοινού για να οικοδομήσουν μια ευρεία συμμαχία αλληλεγγύης συνδικάτων και κοινοτήτων που βρίσκονται υπό απειλή και να οργανώσουν εθνική διαμαρτυρία».
Πίσω από τις εκκλήσεις για δράση, αναφέρει ο βρετανικός Τύπος, υπήρχε μια βαθιά ανησυχία ότι η σαρωτική οικονομική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης «απειλεί 750.000 εργαζόμενους με ανεργία, συμπιέζει την καταναλωτική ζήτηση και μας φέρνει στο χείλος μιας διπλής ύφεσης».  
«Η μαχητικότητα θύμιζε τη δεκαετία του 1980 […] στις 5-6 Οκτωβρίου που είναι το συνέδριο των Συντηρητικών και στις 19-20 Οκτωβρίου που είναι η συνολική κυβερνητική επανεξέταση των δαπανών θα απεργήσουν οι τεχνικοί, οι δημοσιογράφοι και οι παρουσιαστές του BBC».  
Η διάσταση ανάμεσα στα συνδικάτα και στην κυβέρνηση συμβολίστηκε και από το γεγονός ότι στο συνέδριο δεν παραβρέθηκε εκπρόσωπος της κυβέρνησης, αφού ο πρωθυπουργός  Ντ. Κάμερον, που προσκλήθηκε να μιλήσει, αρνήθηκε γιατί θα βρισκόταν σε… άδεια πατρότητας, ενώ η πρόσκληση προς τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, το έτερο μέρος του κυβερνητικού συνασπισμού, ακυρώθηκε, γιατί οι συνδικαλιστές ήθελαν να χρησιμοποιήσουν το χώρο για να συζητήσουν πώς θα αντιμετωπίσουν το κυβερνητικό πρόγραμμα. Στο συνέδριο μίλησε η Χάριετ Χάρμαν, προσωρινή ηγέτις των Εργατικών. Η οποία δήλωσε στο BBC ότι το κόμμα της υποστηρίζει τις απεργίες, αλλά κανείς δεν θέλει να… γίνονται, συμπεριλαμβανομένου του δημόσιου τομέα. Επίσης μίλησαν όλοι οι υποψήφιοι/ες για την αρχηγία του Εργατικού Κόμματος.

(Πηγές: Guardian, The Epoch Times, BBC)

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!