Έχουμε ξαναγράψει ότι η εποχή της θερινής πολιτικής ανάπαυλας και των «μπάνιων του λαού» έχει παρέλθει και ίσως ανεπιστρεπτί. Πέρα από τα συνηθισμένα δυστυχώς προβλήματα των πυρκαγιών που σιγά-σιγά κάνουν την εμφάνισή τους, φέτος το καλοκαίρι φαίνεται πως μας επιφυλάσσει διάφορες εκπλήξεις. Γεωπολιτικές, ίσως και πολεμικές, αν και απευχόμαστε κάτι τέτοιο, οικονομικές, ενεργειακές, και όπως όλα δείχνουν τις τελευταίες μέρες και εκλογικές. Μπορεί στην τελευταία συνέντευξή του ο κ. Μητσοτάκης να διαβεβαίωσε ότι δεν θα πάει σε πρόωρες εκλογές, όμως οι κινήσεις εντός του κόμματος αλλά και του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος φανερώνουν το αντίθετο. Άλλωστε κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν παρέλειψε να στείλει μήνυμα προς το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ότι σε μια ενδεχόμενη συνεργασία πρωθυπουργός θα είναι ο ίδιος, ενώ έκανε λόγο και για τις αρνητικές επιπτώσεις της απλής αναλογικής, η οποία φέρνει αστάθεια και μειώνει την κυβερνησιμότητα.
Αντίστοιχες κινήσεις υπήρξαν και στο εσωτερικό της Ν.Δ., με τον κ. Γεραπετρίτη να δηλώνει πως η χώρα δεν αντέχει μια προεκλογική περίοδο ενός έτους και με τη Ν.Δ. να ανακοινώνει την υποψηφιότητα Πέτσα, να διαρρέει την υποψηφιότητα του πρύτανη του ΑΠΘ κ. Παπαϊωάννου –αν και ο ίδιος δεν επιβεβαίωσε κάτι τέτοιο– αλλά και να αποκλείει την κ. Λατινοπούλου. Και σε πιο «πρακτικό» επίπεδο όμως, δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση ανακοίνωσε νέους διορισμούς στην Παιδεία αλλά και νέες ενισχύσεις για την ενεργειακή κρίση.
Οι «καυτές πατάτες» των μεγάλων, διεθνών κρίσεων αλλά και ο εθνικός κίνδυνος από τον τουρκικό επεκτατισμό, αποτελούν έναν λαχνό που κάθε κυβέρνηση θα ήθελε να αφήσει για την επόμενη. Εν προκειμένω, για ένα διευρυμένο κυβερνητικό σχήμα
Παράλληλα, κινήσεις υπάρχουν και στο χώρο της κεντροαριστεράς, όχι βέβαια με την ίδια ένταση σε ό,τι αφορά τα ονόματα, αλλά με ιδιαίτερη θέρμη σε ό,τι αφορά τις πολιτικές θέσεις. Στον ΣΥΡΙΖΑ, η συνάντηση του κ. Τσίπρα με τον νέο πρέσβη των ΗΠΑ κ. Τσούνη και η ομιλία του πρώτου στον ΣΕΒ, αποτελούν δύο σημαντικές «δηλώσεις» του ΣΥΡΙΖΑ για το ενδεχόμενο της ανάληψης κυβερνητικών ευθυνών. Πέρα από το προεκλογικό άρωμα που έδωσαν οι δήθεν αυστηρές δηλώσεις του κ. Τσίπρα ότι δεν θα δεχθεί εκπτώσεις σε θέματα κυριαρχίας χάριν επίτευξης των ΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών, φανερώνουν καταρχήν την ύπαρξη τέτοιων σχεδιασμών αλλά και τη διάθεση συνεννόησης και παροχής εγγυήσεων προς τις ΗΠΑ από μια ενδεχομένως νέα κυβέρνηση. Θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι πέρα από τις δηλώσεις συζητήθηκαν και οι οριοθετήσεις από μέρους των ΗΠΑ σε οποιαδήποτε νέα κυβέρνηση. Παράλληλα, η ομιλία του κ. Τσίπρα στον ΣΕΒ, έδειξε και μια άλλη εγγύηση που προτίθεται να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτή της αποφυγής μιας κοινωνικής κρίσης. Ο κ. Τσίπρας φρόντισε στην ομιλία του να τονίσει πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μόνος που μπορεί να διαχειριστεί όσα θα συμβούν στη χώρα χωρίς προβλήματα λόγω της κοινωνικής δυσαρέσκειας. Άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ, έπειτα από το «μνημόνιο χωρίς πεζοδρόμιο», έχει σημαντικό έργο να επιδείξει σε αυτόν τον τομέα…
Αντίστοιχα, δεν είναι τυχαίες οι δηλώσεις του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για το ρόλο της Ν.Δ. στο Μνημόνιο, με βάση την επερχόμενη έξοδο από την εποπτεία –ήμαρτον!– αλλά και η επίθεση απέναντι στον μέχρι πρότινος αγαπημένο γ.γ. του ΝΑΤΟ κ. Στόλτενμπεργκ, κατηγορώντας τον για φιλοτουρκική στάση. Δηλώσεις που πέρα από έναν τεχνητό διαχωρισμό εν όψει πιθανών αναταράξεων αποτελούν και προεκλογικό ελιγμό αφού μέχρι πριν λίγους μήνες το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ –αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ– φρόντιζαν επιμελώς να απέχουν από τέτοιου τύπου εντάσεις και επισημάνσεις για τον ρόλο και τη στάση ξένων παραγόντων.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα εξαντλήσει την τετραετία και αυτό δεν αφορά μονάχα τη δεδομένη φθορά της από τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Οι «καυτές πατάτες» των μεγάλων, διεθνών κρίσεων (οικονομική, ενεργειακή, οικολογική) που συναντιούνται, αλλά και ο εθνικός κίνδυνος από τον τουρκικό επεκτατισμό, αποτελούν έναν λαχνό που κάθε κυβέρνηση θα ήθελε να αφήσει για τον επόμενο. Εν προκειμένω, για ένα διευρυμένο κυβερνητικό σχήμα που θα έχει καλύτερες πιθανότητες να μπορέσει να κάνει τις απαραίτητες υποχωρήσεις και ξεπουλήματα. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τον ερχόμενο χειμώνα θα ξεκλειδώσει ένα μεγάλο οικονομικό πακέτο για την Ελλάδα και πιθανά να αναζητηθεί και νωπή λαϊκή εντολή ώστε να κλειδώσει η πλήρης «αξιοποίηση» και επένδυση των κεφαλαίων.
