ΕΡΤ3, ΒΙΟΜΕ και Σκουριές, τρία υποδείγματα με πολλαπλά μηνύματα
Υπάρχουν δύο ΕΡΤ: αυτή των εργαζομένων και της κοινωνίας, που άνοιξε στις 11/6/2013, κι αυτή που μετονομάστηκε σε ΕΡΤ και είχε φτιάξει ο Καψής ως ΝΕΡΙΤ. Η δεύτερη σφετερίζεται τους δύο χρόνους αγώνα και αυτοδιάθεσης της πρώτης.
Υπάρχει σοβαρή αντίθεση αρχών ανάμεσα στο εγχείρημα της αυτοδιαχείρισης και τη φιλοσοφία της διοίκησης της ΕΡΤ. Ο νόμος για την ΕΡΤ δίνει στον διευθύνοντα σύμβουλο απόλυτες εξουσίες.
Ωστόσο, οι εργαζόμενοι που κρατήσαμε την ΕΡΤ ανοιχτή δεν έχουμε εγκαταλείψει τον αγώνα. Το στοίχημα, πλέον, είναι «να επαναστατικοποιηθεί ο τρόπος παραγωγής», όπως έγινε και στη ΒΙΟΜΕ, προκειμένου να κυριαρχήσουμε και να γίνουν οι ιδέες της αυτοδιαχείρισης και της αλληλεγγύης κυρίαρχες στην κοινωνία.
Σε αυτό το πλαίσιο οι εργαζόμενοι παλεύουμε για να χτίσουμε συμμαχίες εκτός της ΕΡΤ3 και να διατηρήσουμε ζωντανούς θύλακες αυτοδιαχείρισης.
Έχουμε πλήρη συνείδηση ότι το εγχείρημά μας αποτέλεσε τη δεύτερη σημαντικότερη προσπάθεια αυτοδιαχείρισης μαζί με τη ΒΙΟΜΕ. Δεν αποδεχόμαστε την τωρινή κατάσταση ως τετελεσμένο γεγονός. Αντίθετα, προσπαθούμε να ανακαταλάβουμε εδάφη και να βάλουμε «ωρολογιακή βόμβα» στην ιδέα της ανάθεσης.
Με το νόμο για την ΕΡΤ αγνοήθηκαν οι προτάσεις και η εμπειρία του δίχρονου αυτοδιευθυνόμενου αγώνα ενάντια στο «μαύρο». Υπάρχει δυσανεξία για οτιδήποτε θυμίζει αυτοδιαχείριση. Εξοβελίζονται εκπομπές του δίχρονου αγώνα, πρώτα ο «Κόσμος εν Κινήσει» και η «Παιδεία σε Κρίση» και τώρα η «Zona Rossa», που δεν μπήκε στο πρόγραμμα και το κόψιμό της χαρακτηρίστηκε «πάγωμα» από τη Διοίκηση.
Η αυτοτέλεια της ΕΡΤ3 έπαψε να υπάρχει από την ώρα που πετάχτηκε η αυτοδιαχείριση στον κάλαθο των αχρήστων. Για ποια αυτοτέλεια μιλάμε όταν μέχρι και οι συντονιστές διορίστηκαν απευθείας από τη Διοίκηση Ταγματάρχη και άρα λογοδοτούν εκεί; Γιατί απαξίωσαν τη Γενική Συνέλευση Εργαζομένων μη προβλέποντας τη θέσμισή της; Κάτι έγινε δυο χρόνια εδώ και το κράτησε ζωντανό η συνέλευση. Τώρα στα σκουπίδια; Και μετά από όλα αυτά να υπερασπιστούμε τι; Μία κατ’ επίφαση αυτοτέλεια, πεδίο κομματικών ανταγωνισμών; Φευ!
Να πολεμήσουμε, ναι! Για μία αυτοτέλεια στην οποία θα έχει κυρίαρχο ρόλο η γενική συνέλευση των εργαζομένων και θα υπάρχει πραγματικά κοινωνικός έλεγχος από συνελεύσεις μέσα από την κοινωνία και τους αγώνες της κι όχι δοτά συμβούλια κοινωνικού ελέγχου που θα τα συγκροτεί η Διοίκηση, δηλαδή ο ελεγχόμενος.
Εργατικές ανάγκες και κοινωνικές ανάγκες
Αν δεν βάλουμε δίπλα στις εργατικές ανάγκες και τις κοινωνικές, τότε δεν προσφέρουμε τίποτα. Κοινωνική ανάγκη είναι να σώσουμε το βουνό στις Σκουριές, κοινωνική ανάγκη είναι η απόφαση της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟΜΕ να χρησιμοποιεί φυσικές και οικολογικές πρώτες ύλες για τα προϊόντα της, κοινωνική ανάγκη είναι η ελευθερία και η αυτοδιαχείριση στην ενημέρωση. Ο εργατισμός χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψιν τις κοινωνικές ανάγκες καταστρέφει το βουνό, παραδίδει το εργοστάσιο σε πιστωτές, κάνει κυβερνητική την ΕΡΤ. Αυτή είναι μία βασική διαφορά σε σχέση με έναν παλαιοκομμουνισμό με παρωπίδες, με μία σοσιαλδημοκρατία σύμμαχο του Μπόμπολα και των πολυεθνικών σαν την Eldorado, που μας βλέπουν σαν αποικία. Μία άλλη βασική διαφορά είναι ότι είμαστε αυτεξούσιοι, δεν αναθέτουμε και δεν περιμένουμε επίδοξους σωτήρες, δεν είμαστε τα αντικείμενα αλλά τα υποκείμενα της Ιστορίας. Λέμε ότι οι κοινωνικές και εργατικές ανάγκες είναι αδιαπραγμάτευτες. Αν χάσουμε την κοινωνική μας αναφορά θα γίνουμε οι εαυτούληδές μας. Η νομιμότητα κατασκευάζεται από την εξουσία, γι’ αυτό διώκονται περισσότεροι από 350 αγωνιζόμενοι ενάντια στην εξόρυξη, γι’ αυτό το Δημόσιο δέχτηκε ως θέσφατο τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που έφτιαξε η ίδια η Eldorado. Γι’ αυτό οι δικαστικές αποφάσεις επιτίθενται στη ΒΙΟΜΕ, δεν υλοποιήθηκε η υπόσχεση για νομοθέτηση-ασπίδα στους εργαζόμενους που λειτουργούν το εργοστάσιο με αυτοδιαχείριση. Γι’ αυτό οι δικαστικές αποφάσεις ήταν εναντίον των εργαζομένων της ΕΡΤ πριν από την πολιτική απόφαση για μετονομασία της ΝΕΡΙΤ σε ΕΡΤ και την επιστροφή των εργαζομένων, όχι όλων και χωρίς να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι άνθρωποι, οι εκπομπές και οι κατακτήσεις της αυτοδιαχείρισης.
Συγκροτήσαμε το Καραβάνι Αγώνα και Αλληλεγγύης, εργαζόμενοι από την ΕΡΤ, μαζί με την αυτοδιαχειριζόμενη ΒΙΟΜΕ, με αγωνιζόμενους από πολλούς άλλους κλάδους και από κοινωνικούς αγώνες όπως του SOS Χαλκιδική. Ξεκαθαρίσαμε ότι λαμβάνουμε μέρος ως υποκείμενα της Ιστορίας, δεν δεχόμαστε να μας καπελώσει κανένα κόμμα, ο καθένας συμμετέχει ως ξεχωριστή προσωπικότητα, δεν αναθέτουμε τις τύχες μας. Συνεχίζουμε τον αγώνα για να κρατήσουμε ζωντανό το πνεύμα και την ουσία των δύο ετών ελευθερίας και αυτοδιαχείρισης.
Στέλιος Νικητόπουλος,
ελεύθερη αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ3
