fbpx

Ένας επίκαιρος στοχαστής

Φιλόπονος και η απόρριψη της αριστοτελικής επιστήμης, επιμ. Ricηard Sorabji, MIE. Του Τρύφωνος Χρυσοφρύδη.

Ο Αριστοφάνης που γύρισε στα θυμαράκια

Η απόφαση να συγκροτηθεί ενιαίο υπουργείο Τουρισμού και Πολιτισμού είναι εμφανές ότι κυοφορήθηκε στο κοίλον της Επιδαύρου, όπου, εδώ και χρόνια, οι παραστάσεις ανταποκρίνονται στην ανάγκη των τουριστών να βλέπουν τα πέδιλα της Πανδρόσου σε αρχαιοελληνικό περιβάλλον και στην εθνική χρεία να τυλίξουμε τους γυφτοσκοπιανούς σε σαράντα πήχες χλαμύδα.

Ουσία του πολιτισμού είναι η μνήμη, σωστά;

Υποθέτω πως το γεγονός δεν λησμονήθηκε ακόμη: Κατά τη διαδήλωση που σφράγισε την πρώτη γενική απεργία, κάποιος άντρας τον ΜΑΤ ψέκασε με χημικά κατά πρόσωπο τον 88χρονο Μανώλη Γλέζο. Ο γέροντας μεταφέρθηκε στην εντατική κι ευτυχώς τη γλίτωσε – οπότε ζήτησε, είπαν, να συναντηθεί με τον αυτουργό και να τον ρωτήσει «γιατί τo ‘κανε αυτό». Από κει και πέρα, τα πράγματα πήραν τον μόνο δρόμο που έχει απομείνει ανοιχτός, μια και σε οποιοδήποτε πεδίο πιστοποιείται ή ίδια πάντοτε δυνατότητα να περιβάλλουμε ακόμα και ζητήματα κατεξοχήν σοβαρά με μιαν αχλή φαρσοκωμωδίας, δίχως μάλιστα να μπορούμε ν’ αποφασίσουμε αν η δυνατότητά μας αυτή απορρέει από τη «μεταμοντέρνα κατάσταση» ή από την κωμικοτραγική συνθήκη στην οποία ειδικά εμείς επιλέξαμε να ζούμε: Ο άντρας τον ΜΑΤ εντοπίστηκε κι ερωτήθηκε όχι γιατί ψέκασε κατά πρόσωπο τον παππού του (την απάντηση δεν θα θέλαμε ούτε γι’ αστείο να την ακούσουμε), αλλά γιατί δεν αναγνώρισε τον άνθρωπο που κατέβασε τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη επί Κατοχής.

Όχι στην ποδοσφαιροποίηση της ζωής μας

Με αφορμή την προεδροποίηση του Νίκου Κωνσταντόπουλου στον ΠΑΟ. Του Κώστα Φωτεινάκη.

Ξεχωριστές βραδιές στο Μαρκόπουλο

Σε μια εποχή που όλα είναι θολά και βρομισμένα από την ομίχλη μιας ύποπτης διγλωσσίας, σε ατομικό, κοινωνικό αλλά και εθνικό επίπεδο, ίσως τώρα περισσότερο παρά ποτέ, λόγος και μουσική μαζί να μπορούν να ταιριάξουν τις έννοιες με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορείς να πεις αυτό που δεν είναι politically correct, με τρόπο που να γίνει αποδεκτό… Έναν τέτοιο ξεχωριστό τρόπο επέλεξε η θεατρική ομάδα  Περίακτοι, παρουσιάζοντας τις  Θερινές Διαδρομές.

Θύμιση Μανόλη Αναγνωστάκη

Καλά φάγαμε καλά ήπιαμε
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ώς εδώ
Μικροζημιές και μικροκέρδη
Συμψηφίζοντας
Το θέμα είναι τώρα τι λες…

με κόντρα τον καιρό: Άγονη γραμμή

Σαν βγαίνετε στον πηγαιμό για το νησί, εύχεστε να είναι μακρύς ο δρόμος. Τα νησιά της άγονης γραμμής έχουν, εδώ και χρόνια, την αίγλη τους. Έστω και για δυο τρεις μήνες το χρόνο. Δεν ήταν πάντα έτσι - θυμάστε; Στη διάστικτη θάλασσα του Αιγαίου κάποια από τα νησιά ήταν κάποτε τρύπες στη γεωγραφία. 

Ένα επίκαιρο βιβλίο 87 ετών!

Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον καθηγητή Βασίλη Αλεξίου, με αφορμή την επανέκδοση του βιβλίου του Κώστα Βάρναλη Ο λαός των Μουνούχων.

Η Νέα Μεγάλη Ουτοπία

Είναι η εποχή της Νέας Μεγάλης Ουτοπίας που οδηγεί στην αναζήτηση μορφών έκφρασης. Τα αιτήματα της τέχνης αναπτύσσονται στα έγκατα των μεγάλων πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών αναταράξεων. Το σήμερα εστιάζεται στη δύναμη και στο όραμα των τεχνολογικών εξελίξεων. Σε αυτή τη νέα θεωρητική και αισθητική άποψη θα καταγραφεί ιστορικά η εποχή μας ως έργο - καρπός μιας παγκόσμιας γενιάς με ψυχισμό και όραμα την ανατροπή των απαρχαιωμένων δομών και την ανάδειξη των νέων ιδεολογικών προσανατολισμών και των νέων οπτικών εμπειριών.