Ηχηρό μήνυμα του Προμηθέα δεσμώτη από την ακριτική Αγιάσο
Όταν το καρναβάλι είναι κατεξοχήν πολιτικός λόγος.
H ραψωδία των ασημάντων
Δεκαετία του ’60 στη Λάρισα. Πιο συγκεκριμένα στην παραποτάμια συνοικία του Πηνειού Κουλουντρού. Έναν τόπο γεμάτο χαμόσπιτα και παράγκες, λάσπες και κοπριές οικόσιτων ζώων. Αλλά όχι μόνο. Σ’ αυτό το δύσκολο περιβάλλον της φτώχειας και της εξαθλίωσης οι άνθρωποι παλεύουν να ξορκίσουν τη μιζέρια, να σταθούν στα πόδια τους με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη.
Παγκόσμιο βιβλιοπωλείο: T. C. Boyle
T.C. Boyle: When the Killing’s Done384 σελίδες, Viking Adult, 2011.
«Επιστροφή στο χωριό» – Δέκα ιστορίες που ξεχώρισαν
Μια διαφορετική συλλογή διηγημάτων από τις εκδόσεις Α/συνεχεια.
Άκης Πάνου: Πες μου παππού, πες μου παππού, αυτός ο κόσμος πάει πού…;
Αυτός που κλε για να ταΐ, κουτσουβελάκια, απ’ το θεό κι από εμέ, συγχωρεμέ. Αυτός που κλε, για αποταμί, σε μασουράκια, παλιοκοπρί, αηδιαστί και συχαμέ.
«Λαϊκός Μαραθώνιος, 1930-2000 Από τον Μάρκο στον Άκη»
Βραδιά λόγου και μουσικής με τον Στέλιο Ελληνιάδη και τους «Οινομάδες» αφιερωμένη στον Άκη Πάνου.
Εκ-κενώσεις
«Οι Έλληνες είναι βυθισμένοι στα σκατά και μάλιστα πολύ βαθιά… Αν δεν είχαμε έρθει εμείς, θα είχαν πέσει στην άβυσσο…» διατείνεται ο Ντομινίκ Στρος Καν, επιχειρώντας να υπεραμυνθεί στην επιβεβλημένη άφιξη της τριαξονικής αποστολής στην Ελλάδα, κυρίως όμως για να προσάψει μομφή συλλογικής ευθύνης για το ολίσθημα της παραγωγής και της δυσωδίας των ξεχειλισμένων λυμάτων. Και επειδή η χώρα δεν είχε τη δύναμη να αυτοκαθαρθεί, τι πιο φυσιολογικό από την άφιξη του διεθνούς παράγοντα με τα προηγμένα μηχανήματα εκ-κενώσεων και το (τοκογλυφικό) αζημίωτο, εννοείται.
Νίκος Λεβέντης: Η Ποίηση έχει πάψει να μιλά στις ψυχές των ανθρώπων…
Συνέντευξη στον Σταμάτη Μαυροειδή.
Ο Νίκος Λεβέντης πρωτοεμφανίσθηκε στα γράμματα στις αρχές της δεκαετίας του '70 με το Ουράνιο Μέλλον, μία συλλογή που μάλλον δεν συμβάδιζε με το ποιητικό κλίμα της εποχής. Μετά τη γνωριμία του στο Παρίσι με τον Κωστή Παπαγιώργη και τον Αντώνη Ζέρβα, αποφασίζουν από κοινού την έκδοση ενός αριστοκρατικού περιοδικού με τον τίτλο Χώρα που έμελλε να είναι ολιγόζωο (1976-1977). Έκτοτε, γράφει και εκδίδει ποιητικές συλλογές χωρίς και ποτέ να ενοχλείται από την περιορισμένη υποδοχή των γραπτών του.
έξω τ. 55
Μαίρη Λίντα στο Variete - Ρέιμοντ Κάρβερ στην Ελληνοαμερικανική Ένωση
