fbpx

Από μια Αριστερά εσωστρεφή στην Αριστερά των κινημάτων!

Για να φτιάξουμε τον κόσμο όπως τον φανταζόμαστε, πρέπει πρώτα να φτιάξουμε και ένα κίνημα που οι ποιότητές του θα είναι αντίστοιχες ή τουλάχιστον, για να μην είμαι μαξιμαλιστής, θα τείνουν στην ποιότητα του κόσμου που θέλουμε να φτιάξουμε.

Από τον «τρίτο δρόμο» ολοταχώς για τον «κάτω κόσμο»!

Παρουσίασαν την απεριόριστη εξαγωγή κεφαλαίων σαν καθεστώς ελευθερίας.

Από τη δημοκρατία στο φασισμό: Κατασκευάζουν ανθρωπάκια και γεννούν τέρατα!

Τα βλέπαμε. Αλλά ποιος μπορούσε να αντιδράσει αποτελεσματικά. Μόνοι μας τα λέγαμε, μόνοι μας τ’ ακούγαμε. Σεισμογράφοι υπάρχουν στην κοινωνία, αλλά ποιος τους λαμβάνει υπ’ όψιν, ιδιαίτερα όταν οι δονήσεις είναι χαμηλής έντασης και μεγάλης διάρκειας και αναδιαμορφώνουν τα λαϊκά στρώματα σταδιακά και φαινομενικά ανώδυνα.

Χάρη στον πολιτισμό της γεννιέται και ξαναγεννιέται η Ελλάδα!

Λίγα λόγια στο Θέατρο Βράχων για τη μικρασιατική τραγωδία.

Μ. Ασία: Τα τραγούδια δεν θάβονται κάτω από τα ερείπια του πολέμου!

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου στο ελληνικό σχολείο, τέλη της δεκαετίας του ’50, υπήρχε μια σαφής κατεύθυνση στην ιστορική προπαγάνδα που βασικό στόχο είχε να εκτρέψει τη βιωματική αντίθεση του μαθητή και των γονιών μακριά από τους ενεργούς εχθρούς της χώρας.

Να θάψουμε τη μιζέρια τους και να αναδείξουμε την Ελλάδα της δημιουργίας!

Η μάχη στο επίπεδο της επικοινωνίας θα γίνεται όλο και πιο σκληρή!

Κάτω τα χέρια από την Ελλάδα και τα Ελληνόπουλα!

Μας ρωτάνε τι θα κάνουμε, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ σχηματίσει κυβέρνηση, για να σταματήσουμε την καταστροφή.

Σύντροφε, αγκομαχάω, μ’ ακούς;

Τι περιμένετε; Μας ρώτησε ο Βασίλης που έχει μια βιοτεχνία στη Νέα Φιλαδέλφεια, ένα βράδυ σε ένα μικρό μεζεδοπωλείο, στον Ποδονίφτη, που πίναμε μπίρες με τον Σταμάτη και τον Γιώργο.

Ανθρωπισμός ή βαρβαρότητα;

Μας λένε ότι χάνουμε κόσμο επειδή υπερασπιζόμαστε τους μετανάστες. Μπορεί. Αλλά εγώ σκέφτομαι αυτούς που κερδίζουμε.

Πετραδάκι-πετραδάκι… το τσαρδάκι των Ελλήνων!

Πετραδάκι-πετραδάκι... Μέσα σ’ αυτό το στίχο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου συνοψιζόταν η γιγαντιαία προσπάθεια που έκανε κάθε «μικρός» άνθρωπος να αποκτήσει μία στέγη, να βάλει τη φαμίλια του, να νοικοκυρευτεί.