Με όχημα την ποίηση: Τάκης Βαρβιτσιώτης (1916-2011)
Το αίμα που χύθηκε
Το αίμα που χύθηκε
Δεν άφησε ίχνη Η πάχνη μαράθηκε Της καρυδιάς ο ίσκιος
Πήρε τη θέση της
Δίπλα στο νεκρό τζάμι Και πάνω στις άσπρες κουρτίνες
Ένας...
Mε όχημα την ποίηση: Κωστής Παλαμάς (1859-1943)
Οι λύκοι
Μάννα μου, ο κόσμος χάνεται,
Μάννα, η πατρίδα χάνεται,
μέτρα και ρίμες και σκοποί
κι ανώφελα κι αδιάντροπα.
Η λύρα σαν ξετσιπωσιά,
και σάμπως να χοροπηδά,
στων πάντων τον...
Με όχημα την ποίηση: Tu Fu (712-770)
Το τραγούδι της αναχώρησης
Οι άντρες φεύγουν για τον πόλεμο,
ζωσμένοι τόξα και φαρέτρες∙
μάνες, γυναίκες και παιδιά τους συνοδεύουν ποδαρόδρομο.
Και να, η σκόνη σκέπασε τη γέφυρα...
Με όχημα την ποίηση: Διογένης Λαέρτιος (3ος αιώνας μ.Χ.)
Επιτύμβια Επιγράμματα
85. Τον σοφό Θαλή, Δία ολόλαμπρε,
τον πήρες καθώς αγώνες γυμνικούς θαύμαζε στο στάδιο.
Καλά έκανες, Δία, και τον πήρες κοντά σου.
γιατί γέρος ως ήταν...
Με όχημα την ποίηση: Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)
Το Φλεγόμενο Δένδρο
Μέσ’απ’ του βραδιού την κόκκινη και όλο ατμούς ομίχλη
τις όρθιες είδαμε κατακόκκινες φλόγες
να ’ν’ μες στον καπνό φλομωμένες
και τον μαύρο συνέχεια να...
Με όχημα την ποίηση: Οκτάβιο Πας (1914-1998)
Εδώ
Τα βήματά μου αυτού του δρόμου
Αντιλαλούνε
Σ’ άλλο δρόμο
Όπου
Αγροικώ τα βήματά μου
Καθώς περνάν σ’ αυτό το δρόμο
Όπου
Πραγματική ειν’ η ομίχλη μόνο.
Βεβαιότητα
Αν ειν’ αλήθεια τ’ άσπρο...
Mε όχημα την ποίηση: Τάκης Παπατσώνης (1895-1976)
Η Εθνεγερσία
Δεν πρόκειται για τη Δόξα,
αυτή οπωσδήποτε έχει καταμερισθεί•
δεν πρόκειται ούτε για τη Μέρα,
γιατί συχνά κι’ αυτή αμφισβητείται•
δεν πρόκειται για τον τόπο,
γιατί πολλοί τόποι...
Με όχημα την ποίηση: Άγγελος Σικελιανός (1884-1951)
Στο έρμο χωράφι εκεί στη Σαλαμίνα
Στο έρμο χωράφι, εκεί στη Σαλαμίνα,
π’ ανάμεσα απ’ αγκάθια και χαλίκια
μια κοίτη καθαρή είχα διαλέξει,
τα δειλινά για να πλαγιάζω,...
Με όχημα την ποίηση: LI TAΪ-PO (701-762)
Αποχαιρετισμός ΙΙ
Βουλιάζει ο ήλιος πίσω απ’ τα βουνά
το σκιερό δείλι πέφτει στις κοιλάδες
γεμάτο δροσερή φρεσκάδα. Δες το φεγγάρι, κολυμπά σαν ασημένιο πλοίο
πάνω στις γαλανές θάλασσες...
Με όχημα την ποίηση: Μιγκέλ Οτέρο Σίλβα: (1908-1985)
Τρεις παραλλαγές γύρω απ’ το θάνατο
«Ειν’ η ζωή μας ποταμοί
που το πέλαο του θανάτου
καταπίνει».
Χόρχε Μανρίκε 1 Δεν το μπορώ να ζω σαν τα ποτάμια
που τραγουδούν ανάμεσα...
