με όχημα την ποίηση

Tσάι Γιούγκ (Δυναστεία των Χαν 206 π.Χ – 220 μ.Χ) Γι’ αυτόν που ποτίζει τ’ άλογό του κοντά στο Μεγάλο Τείχος Πράσινο, τόσο πράσινο χορτάρι στις όχθες του...

Θάλασσα του Πρωϊού Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ’ εγώ την φύσι λίγο. Θάλασσας του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη· όλα ωραία και...

Ένας εργάτης αναρωτιέται διαβάζοντας Τις Θήβες ποιος με τις εφτά τους πύλες έχει χτίσει; Μες στα βιβλία δεν αναφέρονται παρά βασιλιάδων ονόματα μοναχά. Οι βασιλιάδες είχανε τις πέτρες...

Όρια Απ’ όλους τους δρόμους που βγάζουν στη δύση Πρέπει να υπάρχει ένας (δεν ξέρω ποιος) Που ασυναίσθητα περπάτησα για μιαν αδιάφορη Τελευταία φορά, πιόνι αυτού του Κάποιου Που...

Νέα περί του θανάτου του Ισπανού ποιητού Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα στις 19 Αυγούστου του 1936 Μέσα στο χαντάκι του Καμίνο ντε λα Φουέντε «...una acción vil y...

Χριστούγεννα Το σπήλαιον, Χριστέ, κυττώ και γονατίζω κι ερωτώ, γιατί και πριν στην φάτνη σου να γεννηθείς ακόμα κι ανθρώπου λάβεις σώμα, όσοι φανήκαν άνθρωποι γεννήθηκαν σ’ αχούρια και σε παλάτια λαμπερά τα...

«Λέων Αφρικανικός» (Σουδάν 1901) Η πινακίδα αυτή, βαλμένη στο κλουβί του για τους περίεργους του «Ζωολογικού», πόσες φορές δεν ξέβαψεν από τα καλοκαίρια που πέρασαν και πέρασαν πόσες φορές δε...

Η Παραγκούλα Θαμπωτικά πράματα! Ορμηνεμένα όλα στο θάμπος! Διπλά περιμαντρώματα από δρυ, και μέσα εκεί το καπνισμένο τζάκι μιας παραγκούλας. Η Αγάπη την κατοίκησε απ’ αρχής και η...

Ο Πιερότος Είχα πει για πόλη με σπασμένους δρόμους και για πού να φύσαε – τάχα – είπα ο Νότος, ναι, για – τάχα – νάμουν (με...

Σ’ ένα γέρο ποιητή Γυρίζεις μες στους κάμπους της Καστίλης Και ούτε που τους βλέπεις. Ένα σκοτεινό εδάφιο του Σαν Χουάν είναι η μόνη σου έγνοια Κι ούτε που...