με όχημα την ποίηση

Έρευνα για το κατά πόσον ο άνθρωπος τον άνθρωπο βοηθάει Ένας από εμάς τις θάλασσες έσκισε και καινούργια ανακάλυψε ήπειρο. Μα πολλοί μετά από κείνονε μεγάλες πόλεις έχτισαν...

Τέσσερα ποιήματα για τον όρθρο Ωραία η Γη μου Ωραία η Γη μου. Κι απέραντη σαν το πουλί της αυγής. Πτώση και πτήση. Σπαρμένη με λευκά κιονόκρανα, με οστά και...

Ξαναγυρίζουμε Ξαναγυρίζουμε στην εποχή του χαλκού και του λίθου. Κυκλοφορούμε ανάμεσα στα τελευταία μαμμούθ, με ξύλινα ρόπαλα και δέρματα ζώων, κυνηγώντας το ρέννο και τον τάρανδο, ανάβοντας δαδιά και λυχνάρια,...

Ο Έλληνας Αντάρτης Η λεύτερη παντιέρα μας χορεύει Στο λεύτερο βουνίσιο μέσα αέρα, Και το τουφέκι γυαλιστό αγναντεύει, Και μαχητές συνάζονται εκειπέρα· Και είν’ άτρομο το λιγοστό το ομάδι Θεριόψυχων...

Του Ρήγα το Στερνό Τραγούδι Την πάτριά μου γη δε θα την ξαναδώ Κι ακουμπώ το χέρι μου στις κόρδες τούτες ’δω, Να πω σε ώρας θάνατου...

Η «Κλεοπάτρα», η «Σεμίραμις» κ’ η «Θεοδώρα» Ένα κάθ’ εβδομάδα, στην ωρισμένη μέρα, πάντα στην ίδιαν ώρα, τρία βαπόρια ωραία, η «Κλεοπάτρα», η «Σεμίραμις» κ’ η «Θεοδώρα», ανοίγουνται απ’ την...

Σαν ωραίες γυναίκες, γυμνές Σαν ωραίες γυναίκες, γυμνές, τούτες οι μέρες οι καλοκαιρινές υπάρχουν με τη στιλπνότητα των λαμπρών σωμάτων, με την έκθαμβη προσφορά των, με την έντονη περηφάνεια, μ’ εκείνη...

Οι δυό Κανάρηδες Τα ηλιοθρεμμένα Δωδεκάνησα τάσφαξε κρύα ανατριχίλα, την Άσπρη θάλασσα τη ρούφηξε ονειροφάνταστη μαυρίλα, και μέσα στη μαυρίλα αστράψανε, αστράψανε, μετέωρα του ολέθρου, αστράψανε οι πυρσοί οι αρμαδοκαύτες, τα κύματα...

Μακρυγιάννης Χαρά σ’ εκειόν που πρωτοσήκωσε απ’ τις σκόνες σκεπασμένο, το δίστομο σπαθί του Λόγου Σου στον ήλιο, Μακρυγιάννη, κ’ είδε που οι κόψες του μεμιάς ξαστράψαν, ανέγγιχτες, στο φως, κι...

Ο Ιμπραήμ και ο Κιουταχής (Ιστορικό) Ο Ιμπραΐμης κινησε να πάει στο Μεσολόγγι, έστησε τα τσαντήρια του αγνάντια από το κάστρο, τον Κιουταχή εκάλεσε δια να συνομιλήσουν• «Κακά σε...