Αυτό γράφει το πλακάτ που κρατά η Ρωσίδα διαδηλώτρια, μία από τις εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων που παίρνουν μέρος στις κινητοποιήσεις οι οποίες από τον Ιούλιο συγκλονίζουν όλη τη Ρωσία. Αιτία αυτού του δίχως προηγούμενο, εδώ και χρόνια, κύματος διαμαρτυρίας ήταν η απόφαση της κυβέρνησης Πούτιν-Μεντβέντεφ να αυξήσει δραστικά τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Μέχρι σήμερα στη Ρωσία οι γυναίκες συνταξιοδοτούνται στα 55, και η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι το όριο αυξάνεται στα 63. Αντίστοιχα, το όριο για τους άντρες αυξάνεται στα 65 χρόνια, από 60 που ισχύει μέχρι σήμερα.
Μετά το πρώτο μεγάλο κύμα διαδηλώσεων, στα τέλη του Ιουλίου, ο Πούτιν δήλωσε ότι το ασφαλιστικό σύστημα «δεν αντέχει» και επέμεινε στην αρχική απόφασή του. Όμως οι κινητοποιήσεις δεν κόπασαν, ούτε μειώθηκε η μαζικότητά τους. Ακόμη χειρότερα, για πρώτη φορά εδώ και χρόνια η πάντα υψηλή δημοτικότητα του Ρώσου προέδρου κατρακύλησε στο (χαμηλό για τα ρωσικά δεδομένα) 65%, από 80% που ήταν πριν την ανακοίνωση της «ασφαλιστικής μεταρρύθμισης».
Αυτό υποχρέωσε τον Πούτιν να προχωρήσει προχθές σε μια ασυνήθιστο γι’ αυτόν ελιγμό, δηλώνοντας ότι η συνταξιοδότηση των γυναικών θα γίνεται στα 60 χρόνια, αντί του αρχικού σχεδιασμού για 63. Επιπλέον, ανακοίνωσε μια σειρά «βοηθητικών μέτρων», όπως ενισχύσεις για τους άνεργους άνω των 50 ετών, φοροαπαλλαγές, χαμηλότερο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης για τις μητέρες που έχουν 3 παιδιά, και αύξηση των αγροτικών συντάξεων. Για την ώρα, όμως, η πλειοψηφία των εργαζόμενων και βέβαια τα αριστερά κόμματα εξακολουθούν να ζητούν την πλήρη ανάκληση της «μεταρρύθμισης».
Η κατάσταση περιπλέκεται από το γεγονός ότι η φιλοδυτική δεξιά αντιπολίτευση από τη μια δεν μπορεί να υποστηρίξει τους εργαζόμενους, αλλά από την άλλη θέλει να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία για να χτυπήσει τον Πούτιν. Έτσι, με τη βοήθεια και των μεγάλων δυτικών ΜΜΕ, υποστηρίζει ότι «η αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης θα μπορούσε να αποφευχθεί εάν η κυβέρνηση Πούτιν πάψει να σπαταλά λεφτά για την κατοχή της Κριμαίας και τον πόλεμο στη Συρία». Τα συνδικάτα και τα αριστερά κόμματα από την πλευρά τους δεν αμφισβητούν τη «δυναμική πολιτική υπεράσπισης των ρωσικών συμφερόντων» που ασκεί η κυβέρνηση Πούτιν, αλλά επιμένουν ότι η λύση είναι να σταματήσει η λεηλασία του εθνικού πλούτου από μια χούφτα ολιγάρχες…
