Ένα υπαρκτό πρόβλημα, χωρίς προτάσεις για λύσεις, αλλά με μεγάλη τηλεθέαση
Τα σοβαρά κενά στο σύστημα ελέγχου των παράνομων υιοθεσιών κατέδειξε η περίπτωση του μικρού κοριτσιού που βρέθηκε στον καταυλισμό των Ρομά στα Φάρσαλα. Τις λεπτομέρειες του αστυνομικού ρεπορτάζ και του διεθνούς ενδιαφέροντος για την υπόθεση ακολούθησε ο υφέρπων ρατσισμός για τους Ρομά, που ξαφνικά προβλήθηκαν από τηλεοράσεως ως οι κλέφτες παιδιών και φορείς κάθε είδους ανομίας. Από κοντά και ο Θάνος Τζήμερος, που πληροφόρησε το κοινό πως η Ευρώπη δεν μπορεί να ανεχτεί νομαδική ζωή στους κόλπους και τα εδάφη της.
Η αποκάλυψη πάντως πως η μικρή Μαρία δεν ήταν παιδί των ανθρώπων που δήλωναν γονείς της, έφερε στο φως την πρακτική που ακολουθούν οι οικογένειες Ρομά, με παιδιά που γεννιούνται σε δημόσια νοσοκομεία και δηλώνονται ως τέκνα άλλης μητέρας από την πραγματική τους. «Στις περισσότερες περιπτώσεις το κάνουν προσυμφωνημένα ώστε μία γυναίκα που έχει ήδη παιδιά να εξασφαλίζει επιδόματα πολυτεκνίας. Έχουμε καταγγείλει πολλές τέτοιες περιπτώσεις και έχω κάνει και προσωπικά έγγραφο στη διοίκηση του νοσοκομείων, όπως το Έλενα, για να υπάρξει συστηματικότερος έλεγχος» λέει στον Δρόμο η Μυρτώ Λεμού, επικεφαλής του Κέντρου Συμπαράστασης Παιδιών και Οικογένειας ΔΡΑΣΗ.
«Δεν υπάρχει κανείς εκεί να ενημερώσει τις γυναίκες αυτές πως διαπράττουν παρανομία και το όλο σύστημα ανέχεται μέχρι σήμερα αυτά τα κενά. Πολλά από αυτά τα παιδιά προκύπτουν από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες επειδή οι σύζυγοι αρνούνται να πάρουν προφυλάξεις και οι γυναίκες δεν μπορούν να αρνηθούν την επαφή», λέει η κ. Λεμού.
Σύμφωνα με την ίδια, το κλειδί για την αντιστροφή της κατάστασης είναι η εκπαίδευση και τόσο η ΔΡΑΣΗ όσο και άλλοι φορείς δίνουν πραγματικές μάχες για την ένταξη των παιδιών των Ρομά στη δημόσια εκπαίδευση. «Για όσα παιδιά πάνε σχολείο, η ζωή αλλάζει ριζικά. Θα μάθουν τι είναι νόμιμο και τι όχι και δε θα πέσουν θύματα εκμετάλλευσης ούτε ως παιδιά ούτε ως αυριανοί γονείς» αναφέρει.
«Δεν κλέβουν παιδιά»
Πάντως η κ. Λεμού θεωρεί πως η υπόθεση της μικρής Μαρίας πήρε πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από τις πραγματικές: «Παρά την προκατάληψη με την οποία όλοι μεγαλώσαμε, στην πραγματικότητα οι τσιγγάνοι δεν κλέβουν παιδιά. Έχουν ήδη πάρα πολλά δικά τους με αποτέλεσμα περίπου να τα δανείζουν ο ένας στον άλλο για να γίνει το κόλπο με τα επιδόματα πολυτεκνίας. Συνήθως αν γίνει συναλλαγή θα αφορά βρέφη τσιγγάνων που φεύγουν προς άλλες οικογένειες, οι οποίες δεν έχουν καταφέρει να υιοθετήσουν παιδί δια της νόμιμης οδού. Σε αυτές τις περιπτώσεις εμπλέκονται διάφοροι μεσάζοντες, δικηγόροι, κλινικές κτλ και συνήθως οι Ρομά είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, αποκομίζοντας βεβαίως και αυτοί ένα κέρδος»
Η υπόθεση του κοριτσιού στα Φάρσαλα ωστόσο, άνοιξε τη συζήτηση για τα χιλιάδες εξαφανισμένα παιδιά στην Ευρώπη και την Αμερική και γι’ αυτό προκάλεσε το ενδιαφέρον της Interpol και των ξένων μέσων ενημέρωσης. Αν και σύμφωνα με πληροφορίες ο πατέρας της μικρής βρέθηκε στη Βουλγαρία και είναι επίσης τσιγγανικής καταγωγής, εντούτοις μέσα σε λίγες ημέρες περισσότεροι από 8.000 συγγενείς εξαφανισμένων παιδιών από όλο τον κόσμο είχαν έρθει σε επαφή με το Χαμόγελο του παιδιού, όπου φιλοξενείται προσωρινά. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σημειώνονται περίπου 5.000 έως 12.500 «περίεργες» εξαφανίσεις παιδιών στην Ευρώπη κάθε χρόνο, νούμερο ιδιαίτερα ανησυχητικό, που δείχνει και την ύπαρξη οργανωμένων κυκλωμάτων.
Ωστόσο, κατά πάγια τακτική στην Ελλάδα, το θέμα πούλησε πολύ για αρκετές μέρες γεμίζοντας σχεδόν αποκλειστικά τις τηλεοπτικές εκπομπές και αμέσως μετά θα ξεχαστεί χωρίς να ληφθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο ελέγχου. Και φυσικά οι Ρομά έγιναν και πάλι στόχος ως αποκλειστικοί φορείς του κακού, ενώ καθόλου τυχαίες δεν ήταν και οι νέες επιδρομές της αστυνομίας σε καταυλισμούς ανά την Ελλάδα, που μάλλον… δικαιολογήθηκαν από το κλίμα των ημερών.
Μάριος Διονέλλης
