Ανοίγουν οι κάλπες για τον Α΄ γύρο των πρόωρων βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία, τις οποίες προκήρυξε αιφνιδιαστικά ο Μακρόν μετά την ταπεινωτική ήττα του στις ευρωεκλογές. Κανείς δεν γνωρίζει τι θα βγάλουν σε επίπεδο κοινοβουλευτικών συσχετισμών, που δεν θα κριθούν βέβαια αύριο, αλλά στον κρίσιμο Β΄ γύρο της 7ης Ιουλίου. Το πιο διαστροφικό εκλογικό σύστημα που υπάρχει στην Ευρώπη υπόσχεται ότι τα πάντα είναι δυνατά: ακόμη και μια απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία της Λεπέν! Πάντως, αν και η σημασία του ποσοστού κάθε κόμματος μειώνεται με τέτοιο πλειοψηφικό σύστημα, και μάλιστα σε δύο γύρους, πολιτικά θα παίξει ρόλο η καταγραφή της επιρροής του καθενός στον αυριανό Α΄ γύρο: οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν 35-37% για την Λεπέν και κάποιους κεντροδεξιούς νεόκοπους συμμάχους της, 27-29% για το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, και μόλις 20-21% για τον εννεακομματικό συνασπισμό του Μακρόν. Δηλαδή το μόνο σίγουρο είναι μια νέα ταπεινωτική ήττα για τον Γάλλο πρόεδρο.
Με αυτό το δεδομένο, στους διαδρόμους της προεδρίας επικρατεί αγωνία, ακόμα και πανικός για αυτό που πολλοί από το περιβάλλον του Μακρόν φοβούνται ότι θα είναι το τέλος της βασιλείας του κάποτε χρυσού παιδιού της τραπεζοκρατίας. Έτσι πολλαπλασιάζονται οι επιθέσεις αγανακτισμένων μακρονιστών στους συμβούλους του (ακόμη και στον ίδιο) όσον αφορά την «αψυχολόγητη» απόφαση για προσφυγή στις κάλπες: «δάκους» τους αποκαλούν οι περισσότεροι, περιγράφοντάς τους ως απεχθή έντομα που ανακυκλώνουν τη νεκρή οργανική ύλη! Από την άλλη, μεγάλο τμήμα της γαλλικής ελίτ δεν φαίνεται να θορυβείται όσο αυτοί που επένδυσαν τα πάντα στον Μακρόν, ελπίζοντας ότι ακόμη και το απευκταίο σενάριο μιας θριαμβευτικής νίκης της Λεπέν, που θα φέρει το κόμμα της στην πρωθυπουργία, τελικά θα οδηγήσει στη φθορά της: υπολογίζουν ότι τότε θα αναγκαστεί να βάλει πολύ νερό στο κρασί της, όπως συνέβη και με την Μελόνι στην Ιταλία. Άλλωστε ήδη στο προεκλογικό της πρόγραμμα έχουν λειανθεί σχεδόν όλες οι ενοχλητικές αιχμές.
«Εγώ ή το χάος»
Ο έτερος πόλος της αντιμακρονικής αντιπολίτευσης, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, φοβίζει ακόμη λιγότερο τις ελίτ, καθώς έχει εξαρχής αποπροσανατολιστεί στην αντιμετώπιση του «φασιστικού κινδύνου». Είναι εξάλλου ένας ασταθής και μάλλον θνησιγενής εκλογικίστικος συνασπισμός, χωρίς ενιαίο «πρόσωπο» και πραγματική ενότητα (οι όψιμοι σύμμαχοι του Μελανσόν δεν κρύβουν την απέχθειά τους γι’ αυτόν), με ένα μάλλον οικονομίστικο πρόγραμμα από το οποίο έχουν εξαφανιστεί οι «ακραίες» πολιτικές της Ανυπότακτης Γαλλίας όσον αφορά τον πόλεμο, το ΝΑΤΟ κ.λπ. Εξάλλου οι πιο μετριοπαθείς του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου δεν κρύβουν ότι αν στον Β΄ γύρο έχουν να επιλέξουν μεταξύ υποψηφίων του Μελανσόν και της Λεπέν, σίγουρα δεν θα ψηφίσουν τους πρώτους. Είναι οι ίδιοι που εκφράζουν φόβους (στην πραγματικότητα ελπίδες!) ότι από αύριο το βράδυ θα ξεδιπλωθούν αιματηρές συγκρούσεις στους δρόμους μεταξύ λεπενιστών και αντιλεπενιστών, αφήνοντας έτσι στο απυρόβλητο αυτούς που διαχειρίζονται την εξουσία για λογαριασμό –και προς όφελος– των ελίτ…
Αυτή τη γραμμή «άμυνας» επέλεξε εξάλλου και ο ίδιος ο Γάλλος πρόεδρος, κινδυνολογώντας ότι είναι πιθανό να ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος εάν κερδίσει οποιοσδήποτε εκτός από τον ίδιο! Ανάγκασε έτσι ακόμη και τη διόλου ριζοσπαστική Le Monde, που στο παρελθόν του πρόσφερε διακριτική αλλά ουσιαστική στήριξη έναντι π.χ. των «λαϊκιστών», των Κίτρινων Γιλέκων κ.λπ., να γράψει: «Εκπληκτικά σχόλια από έναν αρχηγό κράτους, τα οποία απλώς συνεχίζουν την προσέγγισή του να δημιουργεί συνεχώς εντάσεις. Η ανοικοδόμηση του διαλυμένου πολιτικού χώρου της Γαλλίας από το κέντρο θα απαιτούσε ταπεινότητα, και διαρκή προσοχή στους άλλους. Αλλά ο Εμανουέλ Μακρόν σαφώς δεν διαθέτει καμία από αυτές τις αρετές, και το περιβάλλον του δεν έχει μάθει ποτέ να αντισταθμίζει τις ελλείψεις του. Τελικά, ο ναρκισσισμός του απειλεί να γκρεμίσει ολόκληρο το κεντρώο μπλοκ». Δεν θα κλάψουν και πολλοί βέβαια για μια τέτοια εξέλιξη, ανεξάρτητα από το τι θα ακολουθήσει.
