του Μάριου Διονέλλη
Ωραίο το κόλπο παιδιά.
Φρέσκα, δροσερά κορίτσια και αγόρια θα αναλάβουν να περάσουν ή να υποστηρίξουν στο πόπολο τις πιο μπαγιάτικες πολιτικές. Αυτές τις ίδιες, που κάποτε και αυτά τα παιδιά κατέκριναν.
Τα κοινωνικά αντανακλαστικά της Αριστεράς και η ζύμωση των αριστερών στις μάχες του φεμινιστικού κινήματος ασφαλώς μας κατατάσσουν στους επικριτές όσων επιτέθηκαν στην κυρία Αχτσιόγλου για την ηλικία, την απειρία, ακόμα και για το ίδιο το φύλο ή την συμπαθητική εμφάνισή της. Μέχρι εκεί όμως.
Εφόσον είναι η συμπαθής νεαρά που θα κληθεί να εφαρμόσει τα πιο επαχθή μέτρα της δεύτερης αξιολόγησης τότε καμία μα καμία προστασία δεν της αξίζει από την κοινωνική κατακραυγή.
Δεν θα είναι καθόλου μικρότερη η οργή αν είναι το δικό της γλυκό πρόσωπο που θα μας ανακοινώσει την αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων. Ευχαριστούμε αλλά δεν θα πάρουμε. Και η αυτονόητη καταδίκη κάθε σεξιστικού τύπου επίθεσης εναντίον της ούτε για ένα λεπτό να μη συγχέεται με την αγανάκτηση για τις πολιτικές που θα κληθεί να εφαρμόσει.
Παρομοίως για τη νεαρά που θα αναλάβει το πρωθυπουργικό γραφείο στη Βόρεια Ελλάδα. Εκείνη θα είναι το πρόσωπο του πρωθυπουργού για τους Βορειοελλαδίτες, εκείνη θα βλέπουν στον προθάλαμο οι κάτοικοι που διαμαρτύρονται π.χ. για τη συνέχιση των εργασιών στις Σκουριές.
Και για να μην αδικώ τα αγόρια της εξουσίας, ήδη το press room έχει συμπαθητικό baby face για να πιάσουμε και τον γυναικείο πληθυσμό. Μοιάζει περίπου σαν σχέδιο με τίτλο Το γλυκό πρόσωπο του τρίτου (ίσως και του τέταρτου) Μνημονίου.
Να είστε καλά, κορίτσια και αγόρια. Να χαίρεστε τα κάλλη σας και να σας χαίρονται οι πατεράδες σας.
Αλλά να λείπει το βύσσινο…
