Του Φαίδωνα Θεοφίλου
Λίγες μέρες πριν, έβλεπα στο Μέγαρο Μουσικής μια εκδήλωση με θέμα
«H ελληνική Ευρώπη». Ανάμεσα στους ομιλητές και ένας μεγάλος Έλληνας δημιουργός που, εκτός των άλλων, είπε:
«Οι δυνάμεις του χάους απεργάζονται τον αφανισμό μας»! Υπό τα μειδιάματα των ξένων συνέδρων…
Την ώρα λοιπόν, που οι Έλληνες, «Είμαστε εις το Εμείς και όχι εις το Εγώ», πληρώνουμε ευσυνείδητα τους φόρους μας, τηρούμε κατά γράμμα τους νόμους, παράγουμε όλων των ειδών τα αγαθά και διαθέτουμε άριστους πολιτικούς που θυσιάζονται για τη χώρα, το μόνο που μας μένει είναι να… κινδυνέψουμε με αφανισμό από τις δυνάμεις του χάους…
Με αφορμή λοιπόν, αυτό το γεγονός, σε θυμήθηκα Μάνο, για το λαμπερό, ριζοσπαστικό και ανατρεπτικό σου πνεύμα.
Το λόγο που έδειχνε τις πληγές μας, που ενοχλούσε έντονα το ελληνικό κατεστημένο και ταυτόχρονα γινόταν λόγος ενεργοποιός.
Θυμάμαι τη φωνή και τη γραφή σου, που λειτουργούσε σαν παράλληλη συνείδηση με αυτήν της βολεμένης κοινωνίας μας.
Εσύ, Μάνο μου, απεχθανόσουν τις φιέστες, τα ταρατατζούμ, τις τιμητικές βραδιές, δίκην ρωμαϊκών θριάμβων, στα στάδια και στα καλλιμάρμαρα, τόσο ξένα όσο και γελοία για το προσωπικό σου μέτρο. Γιόρταζες τα γενέθλιά σου με φίλους στου «Φλόκα», χωρίς την… ανάμειξη του υπουργείου Πολιτισμού και των δημοσιογραφικών συγκροτημάτων…
Η μνήμη μου ανακαλεί, τυχαία, κάποιες σκέψεις σου:
«Όταν συνηθίζουμε στη θέα του τέρατος αρχίζουμε να του μοιάζουμε»,
«Πιστεύω ότι ένας προοδευτικός αριστερός μ’ ένα προοδευτικό δεξιό έχουν πολύ περισσότερα κοινά, από έναν αριστερό μ’ έναν άλλο αριστερό ή ένα δεξιό μ’ έναν άλλο δεξιό».
«Δεν είμαι φιλόσοφος, είμαι απλώς ένας ζωντανά σκεπτόμενος άνθρωπος. Επειδή, όμως, η σκέψη έχει γίνει είδος πολυτελείας στον καιρό μας… φαντάζω σαν φιλόσοφος, ενώ έχω, απλούστατα, κοινό νου».
«…Κι ακούγεται παντού το κάπως φαρισαϊκό μας αίτημα: Η Ταυτότητα. Να μη χάσουμε την εθνική μας ταυτότητα. Αλλά κανείς δεν επιχειρεί να διευκρινίσει ποια στοιχεία ακριβώς συνθέτουν την ταυτότητά μας, για να φροντίσουμε να τα μαζέψουμε και να τα προφυλάξουμε, επιμελώς, μέσα σε πλαστική ή δερμάτινη θήκη.»
Μας λείπεις, Μάνο. Στα εύκολα και στα δύσκολα…
* Ο Φαίδωνας Θεοφίλου είναι ποιητής και πεζογράφος.
