Πλησιάζει το δημοψήφισμα για το Brexit
Δυναμώνουν οι πονοκέφαλοι για το Διευθυντήριο των Βρυξελλών: από την ταραγμένη Γαλλία, όπου η κυβέρνηση Ολάντ αδυνατεί να καθυποτάξει το κύμα διαμαρτυριών, ως το ισπανικό κράτος, όπου επιχειρείται να λυθεί το αδιέξοδο μηνών με νέες εκλογές, τα μέτωπα παραμένουν ανοιχτά σε μια σειρά ισχυρά κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής «Ένωσης». Όμως το μεγαλύτερο πονοκέφαλο αυτή τη στιγμή τον προκαλεί το επικείμενο δημοψήφισμα στη Βρετανία, όπου διακυβεύεται η παραμονή της ή όχι στην παραπαίουσα Ε.Ε. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, που πλέον δίνουν ελαφρύ προβάδισμα στο Brexit, πανικόβαλαν τα επιτελεία σε Λονδίνο και Βρυξέλλες, τα οποία αναγκάστηκαν να ρίξουν στη μάχη το… βαρύ τους πυροβολικό.
Έτσι σε όλα τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ της Βρετανίας δημοσιεύθηκε αυτήν την εβδομάδα μια ανοιχτή επιστολή των ηγετών των μεγαλύτερων εργατικών συνδικάτων (ανάμεσά τους και επιφανείς «ριζοσπάστες»), οι οποίοι εκλιπαρούν τα 7 εκατομμύρια μέλη τους να ψηφίσουν… υπέρ της παραμονής. Το βασικό τους επιχείρημα είναι ότι σε περίπτωση Brexit η κυβέρνηση των Συντηρητικών θα περικόψει δραστικά τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα τα οποία προστατεύει… η Ε.Ε.! Αλλά την ίδια στιγμή που καταγγέλλει τα σατανικά συντηρητικά σχέδια σε περίπτωση νίκης του Brexit, η ηγεσία του Εργατικού Κόμματος και των βρετανικών συνδικάτων εμφανίζεται από κοινού με τον Συντηρητικό πρωθυπουργό Κάμερον (και τους επικεφαλής των Φιλελεύθερων Δημοκρατών και των Πράσινων…) σε συγκεντρώσεις υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε.!
Όσοι ζουν «αλλού» απεύχονται το Brexit
Πρόκειται για τον πλήρη εξευτελισμό αυτών των κυρίων, που μιλούν λες και ζουν στη δεκαετία του… 1980, όταν ακόμη καλλιεργούνταν με επιτυχία οι ψευδαισθήσεις για τον τάχα κοινωνικό προσανατολισμό της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης». Χρειάζεται πραγματικά να έχει κανείς πολύ θράσος για να χρησιμοποιεί τέτοια «επιχειρήματα» σήμερα, που καταστρέφονται και αποικιοποιούνται ολόκληρες χώρες στο Νότο, ενώ και στα ισχυρά κράτη μέλη του «σκληρού πυρήνα» της Ε.Ε. τσαλαπατιέται απροκάλυπτα η όποια φιλεργατική νομοθεσία (με τη Γαλλία ως πλέον πρόσφατο παράδειγμα). Δεν είναι απίθανο βέβαια αυτοί οι αριστοκράτες συνδικαλιστές να ζουν πράγματι, ακόμη και σήμερα, «αλλού» – σε αντίθεση με τα εκατομμύρια των μελών τους, που βιώνουν στο πετσί τους την «προστασία» που τους παρέχουν οι Βρυξέλλες.
Πάντως ο βομβαρδισμός των ψηφοφόρων είναι… στερεοφωνικός. Ταυτόχρονα με την ντροπιαστική παρέμβαση των συνδικαλιστών μίλησε και το άλλο άκρο: ο κύριος Τζέιμι Ντίμον, επικεφαλής της κακόφημης JP Morgan (του βορειοαμερικανικού τραπεζικού και χρηματιστηριακού κολοσσού που έχει πρωταγωνιστήσει σε τεράστια σκάνδαλα και οικονομικές καταστροφές), απείλησε ότι σε περίπτωση επικράτησης της εξόδου από την Ε.Ε. θα απολύσει, με το καλημέρα, 4.000 υπαλλήλους του στη Βρετανία. «Κι αυτό θα είναι μόνο η αρχή», όπως δήλωσε αυτός ο διεθνής γκάνγκστερ! Τα πρόθυμα φιλοευρωπαϊκά ΜΜΕ έσπευσαν να αναπαράξουν τις «προειδοποιήσεις» του, ξεχνώντας βέβαια να αναφέρουν ότι η JP Morgan έχει ήδη απολύσει χιλιάδες υπαλλήλους της στη Βρετανία.
Να αποκαλυφθεί ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός
Έχουν δίκιο να τρέμουν την επικράτηση του Brexit όλοι αυτοί: από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον ως τις μεγάλες πολυεθνικές και τα αρπακτικά του χρηματοπιστωτικού τομέα, και βέβαια όλο το πολιτικό και συνδικαλιστικό υπηρετικό προσωπικό τους. Δικαίως τρέμουν, επειδή μια τέτοια εξέλιξη θα διαταράξει την όποια εύθραυστη ισορροπία κρατούν με νύχια και με δόντια, θα οξύνει τις αντιθέσεις μεταξύ των ισχυρών στην Ευρώπη και διεθνώς, και θα ορθώσει νέα εμπόδια στους σχεδιασμούς της Γερμανίας. Έτσι, όλες αυτές οι αντιδραστικές δυνάμεις κάνουν τα πάντα ώστε η κατάσταση να παραμείνει ως έχει, επιχειρώντας απελπισμένα να κρύψουν τη βαθύτατη κρίση και την πολύπλευρη γύμνια του ψυχορραγούντος «ευρωπαϊκού οικοδομήματος». Για τους ίδιους ακριβώς λόγους, ακόμη και μόνο διαισθητικά οι προοδευτικοί άνθρωποι ελπίζουν σε μια πολύ δύσκολη αλλά όχι απίθανη νίκη του Brexit.
Φυσικά, από την άλλη, εξίσου αστείοι με τους «ριζοσπάστες» συνδικαλιστές και τα χρηματοπιστωτικά όρνεα είναι και όλοι αυτοί οι συντηρητικοί και ακροδεξιοί πολιτικάντηδες που κυριαρχούν στην καμπάνια υπέρ του Brexit (όταν οι περισσότεροι «προοδευτικοί» έχουν περάσει στο αντίπαλο στρατόπεδο, κάποιος θα καλύψει το κενό…). Πατάνε στη δυσαρέσκεια των φτωχοποιημένων Βρετανών για να τους πείσουν ότι δεν φταίνε οι κυρίαρχες πολιτικές, αλλά μόνο μια «γραφειοκρατία των Βρυξελλών» που στερεί από τη Βρετανία την ανεξαρτησία της και ετοιμάζεται να την πλημμυρίσει με «παράνομους μετανάστες». Λες και η Βρετανία είναι μια εξαρτημένη ή και αποικιοποιημένη χώρα του Νότου, κι όχι μια ιμπεριαλιστική δύναμη που προσπαθεί να ξανακερδίσει το χαμένο έδαφος…
Ερρίκος Φινάλης
