Τα γλαροπούλια της ματιάς σου
της Αφροδίτης Κατσαδούρη
Η θρηνωδία της ελληνικής πραγματικότητας εψάλει εν κρυπτώ στα εκκλησάκια του Αυγούστου, ένα κοκτέιλ από κονιάκ, σόδα –με ειδικότητα στο ξεφούσκωμα ονείρων–...
Μεγαλειώδεις εποχές παραδοξότητας
της Αφροδίτης Κατσαδούρη
Μεγαλειώδεις εποχές παραδοξότητας. Φθινόπωρο, λίγο καλοκαίρι, χειμώνας, ξανά φθινόπωρο, πάλι καλοκαίρι. Οι εποχές μιμούνται τα αδιέξοδα των θνητών, λικνίζονται με στυλ στη...
Τα ποιήματα της φυλακής
της Αφροδίτης Κατσαδούρη
Ζωντάνεψα τους τοίχους
φωνή τους έδωσα
πιο φιλική να γίνουν συντροφιά
Κι οι δεσμοφύλακες ζητούσαν να μάθουνε
που βρήκα τη μπογιά
Οι τοίχοι του κελιού
το μυστικό το...
«Κι ας βαδίζουμε σε δρόμους χωριστούς…»
της Αφροδίτης Κατσαδούρη*
Ο κόσμος συρρέει να δει και να ακούσει τον Καζαντζίδη. Ασχέτως αν η ταινία ήταν καλή –που είναι, αυτό που ένιωσα είναι...
«Γι’ αυτό έγινε ο κόσμος, μάτια μου…»
της Αφροδίτης Κατσαδούρη*
Πέθανε και ο Λιδάκης, που τις πιο δύσκολες στιγμές ήταν ο μόνος που αναλάμβανε να απαντήσει τραγουδιστά στην ισχυρότερη τελεολογική εμβύθιση με...
Πρίμα, μπαλαρίνα
της Αφροδίτης Κατσαδούρη*
Απείθαρχη, σκερτσόζα μπαλαρίνα, χαρούμενη και χαρωπή στις πρώτες Απόκριές σου. Θα ήταν και σένα μάλλον η πρώτη σου στολή πριν δοκιμάσεις τις...
Ο κ. Τάσος ήταν λεβεντιά
της Αφροδίτης Κατσαδούρη*
Κάθε φορά που κάνω βόλτα στην πόλη και μεταλαβαίνω νηστική το σοκ της (μητρο)πόλης σκέφτομαι τον Γκέοργκ Ζίμελ. Πόσο πετυχημένα κατάφερε να...