πολιτισμός

Διαβάζω: …Την εποχή που είναι νέος, κανείς δεν ξέρει ότι είναι νέος. Θα το μάθει αργότερα, μεγαλώνοντας: θα ξέρει ότι υπήρξε χωρίς να έχει μάθει πότε ήταν.
Διότι τα νιάτα είναι μια επινόηση των γηρατειών.
…δεν γίνονται κατανοητά παρά μόνο όταν δεν υπάρχουν, στο αρνητικό τους, ως τίτλος απουσίας. Να μην καπνίζεις πια, να μην πίνεις πια, να μην τρέχεις πια να μην ερωτεύεσαι, τόσοι ευνουχισμοί που μας αποστραγγίζουν, σταγόνα-σταγόνα, για να μας προετοιμάσουν καλύτερα για το θάνατο αυτού που υπήρξε η ζωή…

[…] Η μέρα και η νύχτα δεν μπορούν να ζήσουν μαζί. Ο ερυθρόδερμος φεύγει πάντα στο πλησίασμα του λευκού, όπως η πρωινή δροσιά αποτραβιέται σαν ανατέλλει ο ήλιος. Παρ’ όλα αυτά, η πρότασή σας μοιάζει δίκαιη και πιστεύω ότι οι αδελφοί μου θα τη δεχτούν και θα αποσυρθούν στην περιοχή που ορίζει η προσφορά σας. Λίγο μας ενδιαφέρει ο τόπος όπου θα περάσουμε τις υπόλοιπες μέρες μας- όπως και να ’ναι, δεν θα είναι πολλές.

Πριν από δυο μήνες περίπου η απόλυση ενός εργαζομένου από τις εκδόσεις Άγρα κινητοποιούσε αυτοβούλως δεκάδες συγγραφείς και διανοούμενους οι οποίοι με αντικρουόμενες απόψεις, άλλοι στήριζαν τον ποιοτικό (και μικρό σχετικά) εκδοτικό οίκο και άλλοι διαμαρτύρονταν αλληλέγγυοι με τον εργαζόμενο που αδίκως απολύθηκε.
Θα περίμενε κανείς μετά το κλείσιμο των Ελληνικών Γραμμάτων το παράδειγμα αυξημένης ευαισθησίας που υπέδειξαν οι άνθρωποι των γραμμάτων να επαναληφθεί εις το πολλαπλάσιο, πόσο μάλλον όταν οι σχεδόν 100 απολυμένοι απηύθυναν και έκκληση αλληλεγγύης προς τη μεριά τους. Εις μάτην όμως.

Της Σοφίας Κολοτούρου.

Την Κυριακή που μας πέρασε πέθανε σε ηλικία 87 χρόνων ο πολεοδόμος Γρηγόρης Διαμαντόπουλος, ακολουθώντας κι αυτός τη φυσική ροή των νόμων της ζωής. Ο θάνατος -σε κάθε περίπτωση- προκαλεί πόνο. Σε ειδικές περιπτώσεις όμως -τέτοια ήταν ο Διαμαντόπουλος- γίνεται αφορμή για μια πιο ουσιαστική επαφή με το δημόσιο λόγο, το έργο και τη μορφή του εκλιπόντα.

Η Αν πάσχει από μια εξαιρετικά σπάνια κατάσταση με μηδαμινές πιθανότητες επιβίωσης. Κατορθώνει, όμως, να ζήσει και να περπατήσει (με τεχνητό πόδι), παρά τις προβλέψεις των γιατρών για το αντίθετο· φαίνεται ότι μια μετάλλαξη σε ένα γονίδιό της είναι υπεύθυνη γι’ αυτό το θαύμα. Και τώρα η επιστημονική ομάδα του νομπελίστα Τζέιμς Γουότσον της ζητά να συμμετάσχει σε μια μελέτη του γενετικού της υλικού.