Η άποψη «να μείνουν τα κοιτάσματα ως έχουν» και «καμιά εξόρυξη στο Αιγαίο» φαντάζει λογική και δίκαιη. Άλλωστε είναι αλήθεια τόσο το ότι η αξιοποίηση τους ενδέχεται να περιλαμβάνει μεγάλης κλίμακας περιβαλλοντικές καταστροφές, όσο και το ότι τα τυχόν οφέλη δεν θα τα καρπωθεί γενικώς η κοινωνία. Η κοινωνία βέβαια δε θα καρπωθεί αυτομάτως κάτι ούτε από την «πράσινη μετάβαση» και τις διάφορες «φιλοπεριβαλλοντικές πολιτικές», συχνά εργαλεία πολλαπλών αναδιατάξεων μεγάλης κλίμακας. Αυτό όμως είναι άλλη συζήτηση.
Εν προκειμένω υπάρχει ένα ζήτημα. Να πειστεί η Τουρκία να μην προχωρήσει σε εξορύξεις. Ούτε καν στα δικά της οικόπεδα, αφού τότε η οικολογική καταστροφή δε θα αποφευχθεί. Ο Πορθητής θα φέρνει γεωτρύπανα κι εμείς κάπως θα… πείθουμε την Τουρκία να σταματήσει. Δεν μπορεί η όποια οικολογική διάσταση να γίνεται μοχλός για να ξεχαστεί ή να εκλογικευτεί το ότι εδώ υπάρχει παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Είναι ακριβώς η αποτροπή των τουρκικών παραβιάσεων όρος εκ των ων ουκ άνευ για να διερευνηθεί μετέπειτα η οποιαδήποτε εκμετάλλευση από μεριάς της Ελλάδας. Δε συζητάμε δηλαδή το τι θα γίνει σε ενδεχόμενα κοιτάσματα στην Ήπειρο, αλλά το ότι η Τουρκία μπουκάρει και επιβάλλει την –ας δεχτούμε περιβαλλοντικά καταστροφική– πολιτική της. Πρόκειται λοιπόν για μια ορισμένη σύγκρουση που διεξάγεται αυτή τη στιγμή και όχι για μια θεωρητική συζήτηση για το ενεργειακό μέλλον. Και άλλωστε η προετοιμασία, ο τρόπος διεξαγωγής και τα αποτελέσματα αυτής της σύγκρουσης είναι αυτά που κυρίως θα ορίσουν τα πλαίσια των ενεργειακών επιλογών. Γιατί τα τετελεσμένα υπό την απειλή πολέμου ή με τη συνοδεία πολεμικών πλοίων είναι άλλης τάξης από τις αντιδραστικές, τις τέτοιες ή αλλιώτικες αποφάσεις μιας κυβέρνησης για το πώς θα αξιοποιήσει τους πλουτοπαραγωγικούς της πόρους.
Δεν μπορεί αυτό να θεωρείται λεπτομέρεια. Όχι μόνο στο επίπεδο του «αντικειμενικού», αλλά και σε σχέση με το τι προκαλεί στις διαθέσεις των ανθρώπων. Αλλιώς, όπως σχολίασε ένας φίλος, «να συμφωνήσει η Ελλάδα να τους εξορύξει αποκλειστικά η Τουρκία και εμείς αποκλειστικά να προστατεύουμε το περιβάλλον. Τότε, όμως, δε θα σωθεί ούτε το περιβάλλον στο Αιγαίο».
Τ.Β.
