Του Γιώργου Τσίπρα. Πιθανόν ο τίτλος να λειτουργεί παραπλανητικά, λόγω της εποχής. Το ερώτημα δεν αφορά τη Γηραιά Ήπειρο αλλά τον ομώνυμο δορυφόρο του Δία.
Είναι ένα από τα ερωτήματα που βρίσκονται στον ορίζοντα προσπαθειών, όπως αυτή της ρωσικής ερευνητικής ομάδας που ύστερα από 20 χρόνια κατάφερε να φτάσει στην υγρή λίμνη Βόστοκ, στα 3.700 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Ανταρκτικής. Υπάρχει ζωή κάτω από τέσσερα χιλιόμετρα πάγου; Ποια δύσμορφα βακτήρια μπορούν να επιβιώνουν εκεί κάτω;
Παρενθετικά να σημειώσουμε πως πριν καλά-καλά κυκλοφορήσει η σχετική είδηση, πληροφορηθήκαμε τις ανησυχίες Δυτικών επιστημόνων (Αμερικανών και Βρετανών) μήπως οι Ρώσοι συνάδελφοι μολύνουν το ανέπαφο για 15 εκατομμύρια χρόνια οικοσύστημα. Λες και μόνο στη Δύση έχουν τέτοιες ευαισθησίες και προνοητικότητα. Οι υπόλοιποι είμαστε ζαγάρια. Έσκασαν από τη ζήλια τους που δεν έφτασαν πρώτοι…
Κακώς, κάκιστα, κάποιος φτωχόκοσμος αδιαφορεί για τέτοιου είδους έρευνες και επιστημονικές ανησυχίες. Οι άνεργοι, οι πεινασμένοι, οι άστεγοι, οι ξεσπιτωμένοι, οι χωρίς καλοριφέρ θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι στον απώτατο ορίζοντα τέτοιων ερευνών βρίσκονται ερωτήματα που τους αφορούν άμεσα. Για παράδειγμα, υπάρχει ζωή κάτω από τα 500 ευρώ; Ποιοι δύσμορφοι βακτηριοάνθρωποι μπορούν να επιβιώνουν εκεί κάτω; Κάτω από πόσους βαθμούς Κελσίου στο δρόμο ο χρόνος ημίσειας ζωής πέφτει κάτω από ένα-δύο εικοσιτετράωρα; Όταν ο Καμίνης λέει στην τηλεόραση πως ορισμένοι χώροι του Δήμου Αθηναίων ανοίγουν για τους άστεγους όταν η θερμοκρασία πέφτει κάτω από -40 βαθμούς Κελσίου, αυτό βασίζεται σε πορίσματα της επιστήμης; Αν πράγματι υπάρχει ζωή κάτω από τέσσερα χιλιόμετρα πάγου, αντιλαμβάνεστε πως ανοίγει ένα ευρύ πεδίο έρευνας και εφαρμογών!
Επιπλέον, αποκτά και ένα άλλο νόημα το ερώτημα αν υπάρχει ζωή στην παγωμένη Ευρώπη. Το ερώτημα δεν αφορά τον ομώνυμο δορυφόρο του Δία, αλλά τη Γηραιά Ήπειρο. Συγκεκριμένα, αν υπάρχει ζωή στο δορυφόρο του Δία ίσως μπορούμε να έχουμε ελπίδες και για τη Γηραιά Ήπειρο. Από το πρόσφατο κύμα παγετού πέθαναν πάνω από 500 άνθρωποι στην Ευρώπη (κυρίως στις Ανατολικές χώρες), στη συντριπτική πλειοψηφία τους άστεγοι. Σιγά το πράγμα, θα πείτε. Ένας κάθε εκατομμύριο. Το ερώτημα είναι πότε ξανά πριν από το ’89 πέθαιναν τόσοι πολλοί στους παγετούς. Πόσες δεκαετίες πρέπει να ανατρέξουμε πίσω; Πόσα χιλιόμετρα πάγου έχουν σωρευτεί πάνω μας;
Δεν είμαστε επιστήμονες. Είμαστε τα βακτήρια και πρέπει να ξαναγίνουμε άνθρωποι. Έχουμε από καιρό γίνει δύσμορφοι και δεν το είχαμε καταλάβει. Έχουν σωρευτεί πάνω μας χιλιόμετρα πάγου και ξυπνάμε μόλις τώρα. Πρέπει πρώτα να προνοήσουμε για το πώς θα ξεφύγουμε από το αδιέξοδο. Οι ευαισθησίες είναι όλες δικές μας, δεν τους ανήκει καμία. Θα χρειαστούν λιγότερο από 20 χρόνια να τρυπήσουμε τον πάγο. Αλλιώς, ίσως δεν θα ζούμε μέχρι τότε. Το πιο δύσκολο είναι η αρχή.
Παρενθετικά να σημειώσουμε πως πριν καλά-καλά κυκλοφορήσει η σχετική είδηση, πληροφορηθήκαμε τις ανησυχίες Δυτικών επιστημόνων (Αμερικανών και Βρετανών) μήπως οι Ρώσοι συνάδελφοι μολύνουν το ανέπαφο για 15 εκατομμύρια χρόνια οικοσύστημα. Λες και μόνο στη Δύση έχουν τέτοιες ευαισθησίες και προνοητικότητα. Οι υπόλοιποι είμαστε ζαγάρια. Έσκασαν από τη ζήλια τους που δεν έφτασαν πρώτοι…
Κακώς, κάκιστα, κάποιος φτωχόκοσμος αδιαφορεί για τέτοιου είδους έρευνες και επιστημονικές ανησυχίες. Οι άνεργοι, οι πεινασμένοι, οι άστεγοι, οι ξεσπιτωμένοι, οι χωρίς καλοριφέρ θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι στον απώτατο ορίζοντα τέτοιων ερευνών βρίσκονται ερωτήματα που τους αφορούν άμεσα. Για παράδειγμα, υπάρχει ζωή κάτω από τα 500 ευρώ; Ποιοι δύσμορφοι βακτηριοάνθρωποι μπορούν να επιβιώνουν εκεί κάτω; Κάτω από πόσους βαθμούς Κελσίου στο δρόμο ο χρόνος ημίσειας ζωής πέφτει κάτω από ένα-δύο εικοσιτετράωρα; Όταν ο Καμίνης λέει στην τηλεόραση πως ορισμένοι χώροι του Δήμου Αθηναίων ανοίγουν για τους άστεγους όταν η θερμοκρασία πέφτει κάτω από -40 βαθμούς Κελσίου, αυτό βασίζεται σε πορίσματα της επιστήμης; Αν πράγματι υπάρχει ζωή κάτω από τέσσερα χιλιόμετρα πάγου, αντιλαμβάνεστε πως ανοίγει ένα ευρύ πεδίο έρευνας και εφαρμογών!
Επιπλέον, αποκτά και ένα άλλο νόημα το ερώτημα αν υπάρχει ζωή στην παγωμένη Ευρώπη. Το ερώτημα δεν αφορά τον ομώνυμο δορυφόρο του Δία, αλλά τη Γηραιά Ήπειρο. Συγκεκριμένα, αν υπάρχει ζωή στο δορυφόρο του Δία ίσως μπορούμε να έχουμε ελπίδες και για τη Γηραιά Ήπειρο. Από το πρόσφατο κύμα παγετού πέθαναν πάνω από 500 άνθρωποι στην Ευρώπη (κυρίως στις Ανατολικές χώρες), στη συντριπτική πλειοψηφία τους άστεγοι. Σιγά το πράγμα, θα πείτε. Ένας κάθε εκατομμύριο. Το ερώτημα είναι πότε ξανά πριν από το ’89 πέθαιναν τόσοι πολλοί στους παγετούς. Πόσες δεκαετίες πρέπει να ανατρέξουμε πίσω; Πόσα χιλιόμετρα πάγου έχουν σωρευτεί πάνω μας;
Δεν είμαστε επιστήμονες. Είμαστε τα βακτήρια και πρέπει να ξαναγίνουμε άνθρωποι. Έχουμε από καιρό γίνει δύσμορφοι και δεν το είχαμε καταλάβει. Έχουν σωρευτεί πάνω μας χιλιόμετρα πάγου και ξυπνάμε μόλις τώρα. Πρέπει πρώτα να προνοήσουμε για το πώς θα ξεφύγουμε από το αδιέξοδο. Οι ευαισθησίες είναι όλες δικές μας, δεν τους ανήκει καμία. Θα χρειαστούν λιγότερο από 20 χρόνια να τρυπήσουμε τον πάγο. Αλλιώς, ίσως δεν θα ζούμε μέχρι τότε. Το πιο δύσκολο είναι η αρχή.
Σχόλια
