Έβλεπα τον πρώην υπουργό Υποδομών και Μεταφορών να καταθέτει 8,5 ώρες για τα Τέμπη με απύθμενο θράσος, χωρίς να αρθρώσει μισή συγνώμη.
Μια ύβρις διαρκείας προς τα θύματα. Όλα καλώς καμωμένα, όλα δούλεψαν τέλεια. Με εξαίρεση ένα ανθρώπινο λάθος.
Δυο μέρες πριν, σε ένα ντοκιμαντέρ για το Μάτι με αφορμή την εκδίκαση της υπόθεσης, άκουσα ξανά τις δηλώσεις πολιτικών και κρατικών παραγόντων και για εκείνη την τραγωδία.
Το ίδιο θράσος και η ίδια υποκρισία από τους τότε υπουργούς, επικεφαλής της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας, περιφερειάρχες και δημάρχους. Κανείς ποτέ δεν έδειξε να λυγίζει, όλοι αθώοι και περήφανοι για το πόσο καλά δούλεψαν τα πάντα.
Κι από την άλλη, οι συγγενείς των θυμάτων… Το δριμύ κατηγορώ της εκπροσώπου των συγγενών από τα Τέμπη σε Βουλή και ευρωκοινοβούλιο για ένα πολιτικό και κρατικό σύστημα εντελώς εχθρικό και εκδικητικό προς τους πολίτες. Ο μακρόχρονος επίμονος αγώνας των ανθρώπων από το Μάτι για τη δικαίωση των δικών τους.
Τα ίδια βέβαια και με τη Θεσσαλία, τον Έβρο, την Εύβοια, την Πάρνηθα και… και… Η συνταγή παντού η ίδια: Έγκλημα, συγκάλυψη, εγκατάλειψη.
Με όλα αυτά μού ήρθε στο μυαλό μια ιστορία που συνέβη πριν λίγους μήνες και μια φράση που με συγκλόνισε.
Τον Δεκέμβριο που μας πέρασε, σε ένα χωριό κοντά στη Θεσσαλονίκη έγινε ένα τραγικό περιστατικό. Τρία σκυλιά κατασπάραξαν μια γυναίκα 50 χρονών.
Εκεί κοντά βρισκόταν ένας κηπουρός, που έκανε εκείνη την ώρα εργασίες. Ο άνθρωπος αυτός λέγεται Νίκος Λαζαρίδης και δεν ακούει, είναι κωφός. Αυτός ήταν κι ο λόγος που δεν κατάλαβε τι συνέβαινε λίγα μέτρα μακριά του και δεν μπόρεσε να αντιδράσει.
Όταν έπειτα από μερικές μέρες τον βρήκαν από την τηλεόραση για να μιλήσει, έδειχνε πραγματικά συντετριμμένος και περιέγραφε ότι δεν μπορεί να συνέλθει, ούτε να κοιμηθεί.
Μιλώντας με δυσκολία για το συμβάν, ο Νίκος Λαζαρίδης δήλωσε με απόλυτη και αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Ζητώ από όλους συγνώμη. Συγνώμη που δεν άκουσα»…
Ένας κωφός ζήτησε συγνώμη που δεν άκουσε. Και κάποιοι δηλώνουν περήφανοι που καθισμένοι άνετα στις καρέκλες τους, δεν ακούν ποτέ, τίποτα και κανέναν…
