του Γιώργου Τάττη
Εν μέσω ενός πολύπλοκου και πιθανώς «υβριδικού» παιχνιδιού, με δόση στοχευμένης προπαγάνδας και αποκορύφωμα τη μεταναστευτική κρίση, φαίνεται να βρίσκεται η Κύπρος τις τελευταίες εβδομάδες, με Τουρκία και ψευδοαξιωματούχους, να προχωρούν συντονισμένα σε ένα ανυπόστατο «blamegame» που ευνοεί το κατοχικό αφήγημα και τις παροντικές επιδιώξεις τους στο Κυπριακό. Επιδιώκοντας, μεταξύ άλλων, να μετριάσει την αρνητική κριτική που δέχθηκε το ψευδοκράτος για τα γεγονότα στην Πύλα από σύσσωμη τη διεθνή κοινότητα, ακόμη και από τα μεροληπτικά Ηνωμένα Έθνη, στρέφοντας το δάχτυλο στην κατά τ’ άλλα υπάκουη κυπριακή κυβέρνηση.
Η Πύλα, οι ακροδεξιές επιθέσεις σε πρόσφυγες / μετανάστες, η αγνώστου προελεύσεως «επίθεση» σε τζαμί στη Λεμεσό, αλλά και ο ασφυκτικός κλοιός που ασκεί τόσο η Ρωσία, όσο και φίλα προσκείμενες στην Τουρκία δυτικές δυνάμεις, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και συνιστούν ένα εκρηκτικό σκηνικό. Το οποίο δεν μπορεί να ιδωθεί με μια απολίτικη, μονομερή αφέλεια, αλλά με σκεπτικισμό και «πονηριά», ακόμη και από αυτούς που επιλέγουν να αγνοούν την ύπαρξη υβριδικών πρακτικών στο ενδιάμεσο γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων ανταγωνιστικών κρατών. Από την εξίσωση δεν μπορούν να λείπουν και τα όσα τεκταίνονται στην Ελλάδα, από τις φωτιές στον Έβρο, μέχρι την ελληνοτουρκική ετεροβαρή «προσέγγιση» σε θέματα κυρίως χαμηλής πολιτικής, τις ανυποχώρητες αξιώσεις στη Θράκη, όπως και τις ροές μεταναστών σε συνδυασμό με τις κατά καιρούς καταγγελίες της Τουρκίας.
Μια προσεκτική παρατήρηση των γεγονότων και της σειράς με την οποία πραγματοποιούνται, αλλά και της εργαλειοποίησής τους από τις κατοχικές δυνάμεις, παραπέμπει σε ένα ιδιόμορφο σκηνικό στοχευμένης έντασης, συσκότισης και αποπροσανατολισμού. Η χρήση δε ψυχολογικών επιχειρήσεων, παραπληροφόρησης και προπαγάνδας είναι κάτι περισσότερο από εμφανής, ενώ, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί με σιγουριά πιθανές ενέργειες που στοχεύουν στην κοινωνική και πολιτική απορρύθμιση των δύο κρατών του Ελληνισμού. Ήδη, η δημοσίευση ρεπορτάζ από την κυπριακή εφημερίδα Φιλελεύθερος και τον Κώστα Βενιζέλο, που μιλά για στενή παρακολούθηση των όσων συμβαίνουν στην Κύπρο από την ΜΙΤ και αντίστοιχο προβληματισμό της Λευκωσίας, φανερώνει πως, αν μη τι άλλο, υπάρχουν πληροφορίες που κρούουν των κώδωνα του κινδύνου. Η Λευκωσία πάντως, παρά το ότι αδυνατεί να προτάξει εναλλακτική στρατηγική στο Κυπριακό, όντας χαμένη στις ιδεολογικοπολιτικές της αντιφάσεις και εξαρτήσεις, σύμφωνα με πληροφορίες, αντιλαμβάνεται τη δίνη στην οποία έχει περιέλθει. Επιδιώκοντας συναφώς, έστω και μετά από μια σειρά γεγονότων που κατέδειξαν κυβερνητικές ελλείψεις και διαχειριστικές αδυναμίες, να διασφαλίσει ότι τίποτα δεν θα ξεφύγει του ελέγχου, είτε υπό μορφή προβοκάτσιας είτε λόγω της ακραίας δράσης απολίτικων, ακροδεξιάς κοπής θερμόαιμων.
Εν μέσω ενός πολύπλοκου και πιθανώς «υβριδικού» παιχνιδιού, με δόση στοχευμένης προπαγάνδας και αποκορύφωμα τη μεταναστευτική κρίση, φαίνεται να βρίσκεται η Κύπρος τις τελευταίες εβδομάδες, με Τουρκία και ψευδοαξιωματούχους, να προχωρούν συντονισμένα σε ένα ανυπόστατο «blamegame» που ευνοεί το κατοχικό αφήγημα και τις παροντικές επιδιώξεις τους στο Κυπριακό
Τα δεδομένα και οι ενέργειες στην Κύπρο φανερώνουν πολλαπλά ανοιχτά μέτωπα και έχουν ως εξής:
1. Αρχικά, οι κατοχικές δυνάμεις προχώρησαν μονομερώς σε εργασίες για κατασκευή δρόμου βορείως του δικοινοτικού χωριού Πύλα, το οποίο βρίσκεται εντός της νεκρής ζώνης. Η ΟΥΝΦΙΚΥΠ, γνωρίζοντας πως μια νέα, τόσο απρόκλητη ενέργεια θα υποβάθμιζε πλήρως το κύρος του οργανισμού, επιχείρησε να αποτρέψει τις εργασίες, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν κυανόκρανοι, ενώ, τον γύρο των ΜΚΔ έκαναν βίντεο που αναποδογυρίζονται υπηρεσιακά οχήματα από τους Τουρκοκύπριους. Οι πληροφορίες μας αναφέρουν ότι το ψευδοκράτος έδρασε άτακτα και μονομερώς, με τον Ερντογάν να βρίσκεται προ τετελεσμένων και σε δεινή θέση, για άλλη μια φορά, λόγω της ανεπάρκειας του Ερσίν Τατάρ.
2. Αμέσως μετά τις καταφανώς ψευδείς αναφορές για ανάγκη δημιουργίας δρόμου για «ανθρωπιστικούς σκοπούς», καθώς όλοι γνωρίζουν πως αφορά επιχειρησιακές στρατιωτικές ανάγκες, προέκυψε «επίθεση» κουκουλοφόρου σε τζαμί στη Λεμεσό. Η οποία, σύμφωνα με τον Τ/κ υπεύθυνο, φαίνεται να σχετίζεται με διαδήλωση Σύρων κατά του Άσαντ και όχι με Ελληνοκύπριους. Με τους ψευδοαξιωματούχους, να προχωρούν σε μαζικές καταδίκες, κάνοντας λόγο ακόμη και για «εχθρικό θυμό κατά του συνόλου του μουσουλμανικού κόσμου», επιχειρώντας έτσι, να παρουσιαστούν ως ειρηνιστές, ανεκτικοί και προστάτες όλων των μουσουλμάνων που διαβιούν στο νησί, περιλαμβανομένων των αλλοδαπών.
3. Η στάση της Ρωσίας αποτελεί ερωτηματικό, καθώς καθυστέρησε σημαντικά να εκδώσει καταδίκη για τα γεγονότα στην Πύλα, ενώ, προέκυψαν νέα δημοσιεύματα με αντίστοιχη επίσημη παραδοχή, πως υπάρχουν διαβουλεύσεις για δημιουργία ενός προξενικού σημείου (και όχι προξενείου), στα κατεχόμενα. Κάτι που ωστόσο, έχουν και αρκετές δυτικές χώρες εδώ και χρόνια, υπό μορφή πολιτιστικών κέντρων. Δεν παύει ωστόσο να αποτελεί ένα πιθανό «δώρο» του Πούτιν στον Ερντογάν, στέλνοντας και μηνύματα για τις πιθανές επενδυτικές προθέσεις των Ρώσων στα κατεχόμενα. Το Ρωσικό ΥΠΕΞ, μάλιστα, καταδίκασε την επίθεση στο τζαμί στη Λεμεσό, επικροτώντας από τη μία τη στάση της Λευκωσίας και ταυτόχρονα, στέλνοντάς της μήνυμα πως αντίστοιχες πράξεις στην Ουκρανία πρέπει να τύχουν αντίστοιχης καταδίκης.
4. Ακολούθως, προέκυψαν οι επιθέσεις σε αλλοδαπούς σε Χλώρακα και Λεμεσό, με τον Ερσίν Τατάρ να μην χάνει ευκαιρία και να δηλώνει πως «μόλις φύγει ο τουρκικός στρατός τότε ο επόμενος στόχος των ρατσιστών θα είναι οι Τουρκοκύπριοι».
5. Ο ξυλοδαρμός Κουβετιανών τουριστών στη Λεμεσό, τους οποίους πήρε η μπάλα κατά τα έκτροπα, προκάλεσε σχεδόν διπλωματικό επεισόδιο και έπληξε την Κυπριακή Δημοκρατία ως ασφαλή τουριστικό προορισμό.
6. Επανήλθε ο ανεκδιήγητος Βρετανός πρώην ΥΠΕΞ Τζακ Στρο στο περιοδικό Politico, κάνοντας λόγο για ανάγκη λύσης δύο κρατών και τιμωρίας των Ελληνοκυπρίων.
Η κυπριακή κυβέρνηση φαίνεται πάντως μουδιασμένη. Αφενός, η παραδοχή αδυναμίας απελάσεων λόγω, άκουσον άκουσον, μη ύπαρξης προαναχωρησιακού κέντρου. Αφετέρου, η επίσημη απάντηση για την επίθεση στο τζαμί έκρυβε περισσότερο ενοχή, ενώ δεν αφέθηκε καν υπαινιγμός για πιθανή προβοκάτσια. Έρμαιο των άναρχων συντονισμένων φωνών και στο εσωτερικό της κυπριακής κοινωνίας, που τρέχουν να αποδεικνύουν τα ανθρωπιστικά τους φρονήματα, ταυτιζόμενη με την τουρκική προπαγάνδα.
