Εάν μερίδα του Τύπου (έντυπου και ηλεκτρονικού) αρέσκεται να ξεπλένει, όπως το συνηθίζει, τα βδελυρά υποκείμενα επιχειρώντας να φτιάξει το ψυχογράφημά τους, ας το κάνει. Στο κάτω-κάτω γι’ αυτό πληρώνεται… για να κάνει τη βρόμικη δουλειά. Το έχουμε δει να συμβαίνει τα τελευταία χρόνια κατά κόρον, με ανάλογες περιπτώσεις «επωνύμων» και υπεράνω υποψίας ατόμων, οι οποίοι κατείχαν (και, γιατί όχι, κατέχουν ακόμα) απολύτως νόμιμα θεσμικές θέσεις. Χτυπούσαν, βίαζαν… αποφάσιζαν για το μέλλον των κοριτσιών κάτι ψευτόμαγκες που τους συντηρεί το σύστημα, γιατί μοιράζεται μαζί τους τη διαστροφή και την εξουσία.
Γιατί εάν δεν είναι άσκηση εξουσίας αυτή η ακραία παραβατική συμπεριφορά, τι άλλο μπορεί να είναι; Νέος, όμορφος και πλούσιος που βιάζει, γιατί απλώς ΜΠΟΡΕΙ. Τίποτα άλλο δεν είναι αδέρφια και μην ψάχνετε να βρείτε από ποια πάθηση νοσούν οι εν λόγω υπάνθρωποι. Μια χαρά είναι όλοι τους και το πιο πιθανό είναι να συνεχίσουν να χαίρονται, μια που η Δικαιοσύνη διάγει περίοδο εκπτώσεων. Έχουμε φτάσει, πια, στο σημείο να επιβάλλονται καμιά φορά ποινές ανάλογες του αδικήματος και να κάνουμε γιορτή. Γιορτή για το αυτονόητο, δηλαδή.
Τα κυκλώματα μαστροπείας και trafficking είναι γνωστά. Λίγο να ασχοληθεί κανείς και να πιάσει το νήμα από την αρχή, θα τον οδηγήσει εκεί που οι Αρχές κάνουν τα στραβά μάτια. Κι όμως, κανένας εισαγγελέας, κανένας ανακριτής δεν έβαλε το μαχαίρι στο κόκαλο, καμία έρευνα δεν προχώρησε έτσι ώστε να αποκαλυφθούν οι κεφαλές αυτού του ελεεινού μικρόκοσμου. Υπάρχει κανείς που αμφιβάλλει για το ποιοι είναι εμπλεκόμενοι; Υπάρχει κανείς που αναρωτιέται γιατί δεν τιμωρούνται όπως τους αξίζει; Έχετε απορίες γιατί όσο πιο δημοφιλής είναι ο θύτης τόσο πιο γρήγορα απενοχοποιείται; Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς γυρίζει τούμπα το παιχνίδι εναντίον του θύματος;
Αστυνομία, δικαστές, πολιτικά πρόσωπα… πηγές δυσοσμίας που μας πνίγει.
