Πόσο «καλός» δήμαρχος μπορεί να είναι αυτός που διατηρεί εργαζόμενους σε «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία; Πόσο επιτυχημένος είναι όταν οδηγεί δημοτικές επιχειρήσεις σε κλείσιμο; Πόσο αποτελεσματικός, όταν διαλύει τις κοινωνικές υπηρεσίες και συντάσσεται με την επίσημη κυβερνητική – μνημονιακή πολιτική;
Ο κ. Χαρδαλιάς, δήμαρχος Βύρωνα πρέπει να είναι από τους λίγους δημάρχους που αν και επανεκλεγμένος με άνεση για τρίτη θητεία αντιμετωπίζει πάνω από 25 μέρες κινητοποιήσεων από τους εργαζόμενους του Δήμου. Στριμωγμένος από την πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση που αντιμετωπίζει και μη θέλοντας να έρθει σε σύγκρουση με την κεντρική διοίκηση, απαιτώντας απόδοση της ανάλογης χρηματοδότησης, ο δήμαρχος επιτίθεται σε εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις. Το πιο πρόσφατο επίτευγμά του, η απόλυση 47 εργαζομένων που απασχολούνταν (πολλοί από αυτούς ανασφάλιστοι) σε δραστηριότητες της δημοτικής επιχείρησης έξω από το νεκροταφείο.
Οι εργαζόμενοι παλεύουν από παλιά για την ενσωμάτωση όλων των νομικών προσώπων του Δήμου στην δομή του. Μιλάμε για 10 ξεχωριστά νομικά πρόσωπα (παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, πολιτιστικές και αθλητικές εταιρίες), όπου απασχολούνται 130 εργαζόμενοι με σχέση αορίστου χρόνου και 7 συμβασιούχοι. Η ύπαρξη 10 διαφορετικών Δ.Σ. με έμμισθες θέσεις προέδρων και αντιπροέδρων είναι μια περιττή σπατάλη. Οι εργαζόμενοι αγωνίζονται να ενσωματωθούν στο Δήμο, ώστε και να διασφαλισθεί ο δημόσιος χαρακτήρας των υπηρεσιών που προσφέρουν, αλλά και να γίνει πιο ορθολογική διαχείριση με ενιαίο σχεδιασμό υπηρεσιών και αξιοποίηση εργαζομένων.
Παλεύουν ακόμα για την εφαρμογή της κλαδικής τους σύμβασης και στους εργαζόμενους της δημοτικής επιχείρησης. Παλεύουν για προσλήψεις, αφού έχουν μειωθεί οι εργαζόμενοι λόγω συνταξιοδοτήσεων. Αγωνίζονται για να πληρωθούν υπερωρίες και άλλες αμοιβές που οφείλονται εδώ και μήνες. Αντιτίθενται τέλος στην μετατροπή του Φεστιβάλ Βράχων σε Α.Ε.
Ο δήμαρχος όχι μόνο δεν ικανοποιεί τα αιτήματα των εργαζομένων, αλλά προσπαθεί να στρέψει τους δημότες ενάντια στους εργαζόμενους, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα και αποκρύπτοντας την πραγματική αιτία για την πολύ άσχημη κατάσταση που έχει περιέλθει ο δήμος.
«Ό,τι αντιστέκεται σε αυτή την πολιτική της δημοτικής αρχής πρέπει να χτυπηθεί, να συκοφαντηθεί, να πάψει να μιλά. Και πρώτα από όλα το σωματείο των εργαζομένων, που κρατά μια ανεξάρτητη ταξική πολιτική και συνδικαλιστική στάση και αναπτύσσει χρόνια τώρα μια δράση προς όφελος όχι μόνο των εργαζομένων αλλά όλης της βυρωνιώτικης κοινωνίας». Ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος, μέλος της διοίκησης του σωματείου των εργαζομένων μιλά ανοικτά για προσπάθεια από πολλούς να γίνει το σωματείο «ιμάντας μεταβίβασης της πολιτικής του δημάρχου και κομματικής γραμμής». Όπως τονίζει το συγκεκριμένο σωματείο χάλασε πολλές φορές τα σχέδια του δημάρχου: δεν επέτρεψε ιδιωτικοποιήσεις, επέβαλε την ανακύκλωση, αντέδρασε στους ανθρωποφύλακες κ.λπ. Και με την τωρινή δράση του που αντιτίθεται στην εφαρμογή του Καλλικράτη και στη λογική της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών δυσκολεύει τη δράση όσων επωφελούνται από αυτή την πολιτική.
Γ.Κ.
Οι εργαζόμενοι παλεύουν από παλιά για την ενσωμάτωση όλων των νομικών προσώπων του Δήμου στην δομή του. Μιλάμε για 10 ξεχωριστά νομικά πρόσωπα (παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, πολιτιστικές και αθλητικές εταιρίες), όπου απασχολούνται 130 εργαζόμενοι με σχέση αορίστου χρόνου και 7 συμβασιούχοι. Η ύπαρξη 10 διαφορετικών Δ.Σ. με έμμισθες θέσεις προέδρων και αντιπροέδρων είναι μια περιττή σπατάλη. Οι εργαζόμενοι αγωνίζονται να ενσωματωθούν στο Δήμο, ώστε και να διασφαλισθεί ο δημόσιος χαρακτήρας των υπηρεσιών που προσφέρουν, αλλά και να γίνει πιο ορθολογική διαχείριση με ενιαίο σχεδιασμό υπηρεσιών και αξιοποίηση εργαζομένων.
Παλεύουν ακόμα για την εφαρμογή της κλαδικής τους σύμβασης και στους εργαζόμενους της δημοτικής επιχείρησης. Παλεύουν για προσλήψεις, αφού έχουν μειωθεί οι εργαζόμενοι λόγω συνταξιοδοτήσεων. Αγωνίζονται για να πληρωθούν υπερωρίες και άλλες αμοιβές που οφείλονται εδώ και μήνες. Αντιτίθενται τέλος στην μετατροπή του Φεστιβάλ Βράχων σε Α.Ε.
Ο δήμαρχος όχι μόνο δεν ικανοποιεί τα αιτήματα των εργαζομένων, αλλά προσπαθεί να στρέψει τους δημότες ενάντια στους εργαζόμενους, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα και αποκρύπτοντας την πραγματική αιτία για την πολύ άσχημη κατάσταση που έχει περιέλθει ο δήμος.
«Ό,τι αντιστέκεται σε αυτή την πολιτική της δημοτικής αρχής πρέπει να χτυπηθεί, να συκοφαντηθεί, να πάψει να μιλά. Και πρώτα από όλα το σωματείο των εργαζομένων, που κρατά μια ανεξάρτητη ταξική πολιτική και συνδικαλιστική στάση και αναπτύσσει χρόνια τώρα μια δράση προς όφελος όχι μόνο των εργαζομένων αλλά όλης της βυρωνιώτικης κοινωνίας». Ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος, μέλος της διοίκησης του σωματείου των εργαζομένων μιλά ανοικτά για προσπάθεια από πολλούς να γίνει το σωματείο «ιμάντας μεταβίβασης της πολιτικής του δημάρχου και κομματικής γραμμής». Όπως τονίζει το συγκεκριμένο σωματείο χάλασε πολλές φορές τα σχέδια του δημάρχου: δεν επέτρεψε ιδιωτικοποιήσεις, επέβαλε την ανακύκλωση, αντέδρασε στους ανθρωποφύλακες κ.λπ. Και με την τωρινή δράση του που αντιτίθεται στην εφαρμογή του Καλλικράτη και στη λογική της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών δυσκολεύει τη δράση όσων επωφελούνται από αυτή την πολιτική.
Γ.Κ.
Σχόλια
