Το επιχειρούμενο πραξικόπημα διαρκείας των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα φαίνεται να ξεφτίζει με γοργούς ρυθμούς, προκαλώντας αμηχανία σε μια σειρά δυτικές πρωτεύουσες που είχαν σπεύσει να αναγνωρίσουν ως «νόμιμο πρόεδρο» της χώρας τον εγκάθετο Γκουαϊδό. Την ίδια στιγμή η Ουάσιγκτον επιμένει στην ανατροπή του Μαδούρο, ενισχύοντας τις κυρώσεις αλλά και τρομοκρατικές ομάδες που σχεδιάζουν να βυθίσουν στο αίμα τη Βενεζουέλα. Αυτήν την εβδομάδα η κυβέρνηση Μαδούρο ανακοίνωσε ότι εξαρθρώθηκε ένα τέτοιο δίκτυο, το οποίο σκόπευε να δολοφονήσει μεταξύ άλλων τον Μαδούρο και τον πρόεδρο της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης. Συγκεκριμένα, ο υπουργός Χόρχε Ροντρίγκεζ έδωσε στη δημοσιότητα ένα τμήμα τηλεφωνικών επικοινωνιών και βιντεοσκοπήσεων, στη διάρκεια των οποίων οι επίδοξοι τρομοκράτες συζητούν τι και πώς πρέπει να κάνουν: «Ο πρώτος στόχος είναι να συλλάβουμε τον Μαδούρο. Και να το δει αυτό όλος ο κόσμος. Να τον δει νεκρό ώστε το μήνυμα να είναι σαφές, ότι αυτός ο αλήτης τελείωσε», λέει σε ένα από τα βίντεο ο απόστρατος πτέραρχος Μιγκέλ Καρμέλο Σίσκο στους «συνεργάτες» του.

Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας ανακοίνωσε ότι δεκάδες μέλη αυτής της τρομοκρατικής οργάνωσης συνελήφθησαν, ενώ στα κρησφύγετά τους κατασχέθηκαν 140.000 σφαίρες και δεκάδες όπλα. Σε άλλες συνομιλίες οι επίδοξοι «απελευθερωτές της Βενεζουέλας από τον μαρξιστικό ζυγό» συζητούν πώς θα επιβάλουν τον αποκλεισμό της πρωτεύουσας, ποια κτίρια θα καταλάβουν πριν επιτεθούν στο προεδρικό μέγαρο, και πώς θα «εξουδετερώσουν» ενδεχόμενη αντίσταση. Σε ένα από τα βίντεο που δημοσιοποίησε ο Ροντρίγκεζ (ο οποίος αποκάλυψε ότι οι αρχές διαθέτουν συνολικά υλικό διάρκειας 56 ωρών από τις συζητήσεις της συγκεκριμένης ομάδας που εξαρθρώθηκε), οι συνωμότες συζητούν πού πρέπει να τοποθετηθούν ελεύθεροι σκοπευτές ώστε να αναχαιτίσουν πιθανές λαϊκές διαδηλώσεις ενάντια στο πραξικόπημα…

Φυσικά η αποκάλυψη του συγκεκριμένου σχεδίου δεν σημαίνει ότι την ίδια στιγμή δεν εκτυλίσσονται και άλλα με παρόμοια στόχευση. Σηματοδοτεί όμως μια ακόμη «τακτική» αποτυχία της Ουάσιγκτον και των πιο ακραίων μισθοφόρων της στη Βενεζουέλα που, μαζί με την καθολική πλέον αναξιοπιστία του Γκουαϊδό, περιπλέκει κι άλλο τα αμερικανικά σχέδια. Ίσως όμως το βαρύ πυροβολικό των ΗΠΑ να μην είναι ομάδες δολοφόνων, αλλά οι ομοβροντίες κυρώσεων, που απειλούν να διαλύσουν εντελώς μια ήδη γονατισμένη οικονομία. Η επέκταση του αμερικανικού εμπάργκο και στην αγορά πετρελαίου αποτελεί το τελευταίο ισχυρό πλήγμα που κατάφερε η κυβέρνηση Τραμπ.

Εγκληματικό –και μέχρι στιγμής αναποτελεσματικό– εμπάργκο

Προφανής στόχος της αμερικανικής στρατηγικής (στην οποία περιλαμβάνονται και τα σαμποτάζ στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος) είναι η απόγνωση στα λαϊκά στρώματα να αυξηθεί τόσο ώστε να ξεσπάσει ένας μαζικός ξεσηκωμός ενάντια στην κυβέρνηση Μαδούρο. Μέχρι στιγμής αυτή η στρατηγική δεν έχει αποδώσει, αλλά έχει προκαλέσει τεράστιες πληγές στη βενεζουελάνικη κοινωνία. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, την οποία πραγματοποίησαν για λογαριασμό του CEPR (Κέντρο Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών, με έδρα τις ΗΠΑ) οι οικονομολόγοι Μαρκ Βάισμπροτ και Τζέφρι Σαξ, το κλιμακούμενο από τον Αύγουστο 2017 αμερικανικό εμπάργκο είχε προκαλέσει, μέχρι το τέλος του 2018, 40.000 θανάτους οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί*.

Κανένα μεγάλο δυτικό ΜΜΕ δεν έχει βέβαια δημοσιεύσει έστω και περιληπτικά οτιδήποτε σχετικά με αυτή τη μελέτη, αφού πρέπει να συγκαλυφθεί πάση θυσία η πραγματικότητα. Προέχει η «απελευθέρωση» της Βενεζουέλας από τον «δικτάτορα» και το πάρτι λεηλασίας του τεράστιου φυσικού πλούτου της χώρας που θα ακολουθούσε – εάν μέχρι τώρα δεν αποτύγχαναν οικτρά όλοι οι τρόποι που δοκιμάστηκαν από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους για την αλλαγή του καθεστώτος. Στο μεταξύ και ο Μοχάμεντ Μπαρκίντο, γενικός γραμματέας του ΟΠΕΚ, με προχθεσινές δηλώσεις του προστίθεται στους διεθνείς παράγοντες οι οποίοι καταδικάζουν ανοιχτά πια τις αμερικανικές κυρώσεις: «Για εμάς στον ΟΠΕΚ, οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί σε δύο ιδρυτικά μέλη μας, τη Βενεζουέλα και το Ιράν, τα οποία ταυτόχρονα παράγουν σημαντικό τμήμα του πετρελαίου που προορίζεται για διεθνή κατανάλωση, είναι κυρώσεις εναντίον όλων μας», είπε ο Μπαρκίντο, στενεύοντας κι άλλο τον κύκλο όσων δείχνουν ακόμη κατανόηση για την απόπειρα των ΗΠΑ να ανακτήσουν τον έλεγχο της «πίσω αυλής» τους…

* Βλ. «Οικονομικές κυρώσεις ως Συλλογική Τιμωρία: Η περίπτωση της Βενεζουέλας» (Economic Sanctions as Collective Punishment: The Case of Venezuela) στην ιστοσελίδα του CEPR (cepr.net).

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!