Απαντά ο Ντίνος Παντελίδης, γραμματέας Η΄Συλλόγου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
Οι αντιλαϊκές ρυθμίσεις που επέβαλε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη συναίνεση ΛΑΟΣ, Ν.Δ. και με τις οδηγίες της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, στο εισόδημα, τα ασφαλιστικά-συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τη διεύρυνση της εργασιακής ανασφάλειας, την ακρίβεια στο κόστος ζωής, τις ιδιωτικοποιήσεις, ανέδειξαν την επιλογή «την κρίση να πληρώσουν οι εργαζόμενοι». Από την πλευρά της Aριστεράς δεν υπήρχε πρόταση που να μπορούσε να συσπειρώσει τον κόσμο της εργασίας, δίνοντας προοπτική σε αγώνες αντίστασης ενάντια στις πολιτικές του κεφαλαίου, αγώνες που να μπορούν να νικήσουν.
Από την άλλη πλευρά, η γραφειοκρατική δομή των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ δεν κατόρθωσε ποτέ να συνδέσει τα οικονομικά αιτήματα με κοινωνικές απαιτήσεις και να ορθώσει εμπόδιο απέναντι στην αρπακτικότητα του κεφαλαίου. Η υποταγή στις κυβερνητικές επιλογές επέβαλαν -το διάστημα από το Νοέμβρη ώς τις 10 Φλεβάρη- σιγήν ιχθύος στα θεωρεία της γραφειοκρατίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Οι αγώνες για το άρθρο 16 και τους αντιασφαλιστικούς νόμους της Ν.Δ. ανέδειξαν ένα πολιτικό-συνδικαλιστικό δυναμικό που εκτιμούσε την οργάνωση των πρωτοβάθμιων σωματείων ως αποφασιστικό παράγοντα οργάνωσης των αντιστάσεων. Η πρόταση-κάλεσμα έπεσε σε γόνιμο πολιτικά έδαφος και η πρώτη συγκρότηση πρωτοβάθμιων σωματείων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, αλλά και εργατικών συλλογικοτήτων, ελαστικά εργαζόμενων και ανέργων, επιτεύχθηκε γρήγορα και αποτελεσματικά.
Ακολούθησαν απογευματινά συλλαλητήρια,με μεγάλη συμμετοχή εργαζομένων και πολιτικό περιεχόμενο που αμφισβητεί την τρομοκρατία των ελλειμμάτων και του Συμφώνου Σταθερότητας και που βάζει τις ανάγκες του κόσμου της δουλειάς πάνω από τους νόμους της αγοράς. Τα συλλαλητήρια αυτά, σε συνδυασμό με τα πανεργατικά των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, έδωσαν το χρώμα της αντίστασης και της αντιπαράθεσης με τις κυβερνητικές πολιτικές.
Ακολούθησαν κινηματικές δράσεις στη Γενική Γραμματεία Μακεδονίας Θράκης, στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης και εξορμήσεις στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης.
Στο πλαίσιο που δημιουργήθηκε διατυπώθηκαν αιτήματα για αποδέσμευση από το Σύμφωνο Σταθερότητας, γενναία φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, αύξηση και όχι μείωση της φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, διάλυση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, γενναίες αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα για να ζούμε από το μισθό μας, κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων, δημόσια και πραγματικά δωρεάν Παιδεία και Υγεία, γενναία αύξηση του αφορολόγητου ορίου για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, κατάργηση των έμμεσων φόρων σε όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Οι επόμενες εβδομάδες είναι κρίσιμες για τα εργατικά δικαιώματα, αλλά και τις οργανωμένες μορφές αντίστασης, την αριστερά και το συνδικαλιστικό κίνημα. Η εμπειρία μας μέσα από τη συγκρότηση της πρωτοβουλίας και η συμμετοχή του κόσμου της δουλειάς μπορεί να βοηθήσουν το κίνημα, ώστε την κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές!
