ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Ζαχαρία Ρουστάνη
Την παραίτησή του από την παράταξη της πλειοψηφίας, υπέβαλε ο περιφερειακός σύμβουλος Αττικής Μάκης Μαντάς. Με δήλωσή που έδωσε στη δημοσιότητα την Τετάρτη, τονίζει για την «Δύναμη Ζωής»: «Η επικοινωνιακή διαχείριση σοβαρών ζητημάτων, η ατολμία, η έλλειψη πρωτοβουλιών – με ελάχιστες εξαιρέσεις – η ευθυγράμμιση με τη μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και η κεντροαριστερή πολιτική χαρακτηρίζουν τη διοικούσα παράταξη». Σχετικά με την εσωτερική λειτουργία της παράταξης, διαπιστώνει ότι «χαρακτηρίστηκε από έναν απολύτως συγκεντρωτικό τρόπο λήψης των αποφάσεων (κατά τα πρότυπα των προηγούμενων διοικήσεων αλλά και του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ) ασύμβατο με τις αρχές της αριστεράς». Μιλήσαμε με τον Μάκη Μαντά, που παραμένει ανεξάρτητος περιφερειακός σύμβουλος, για τα συμπεράσματα που βγάζει από την μέχρι τώρα θητεία του.
Παραιτηθήκατε από τη «Δύναμη Ζωής» και κάνετε λόγο για μια δύναμη διαχείρισης. Τι εννοείτε;
Η πολιτική διαχείρισης και όχι ουσιαστικών αλλαγών χαρακτηρίζει την διοίκηση της Περιφέρειας. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον προϋπολογισμό: Έγιναν κάποιες μικρές αλλαγές στην κατεύθυνση της κοινωνικής πολιτικής, οι οποίες στην ουσία τους δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Έμειναν στα χαρτιά. Όλα τα προηγούμενα σχέδια της διοίκησης Σγουρού, υλοποιούνται στη λογική της συνέχειας του κράτους.
Υπήρξαν εξαιρέσεις από αυτή την πολιτική;
Θα έβλεπα δύο εξαιρέσεις στο ξεκίνημα της θητείας: Την μη αποδοχή της αξιολόγησης, που ήταν ουσιαστικά εντολή απολύσεων, και την κατάργηση των διαγωνισμών για τα ΣΔΙΤ, ουσιαστικά δηλαδή για τα εργοστάσια καύσης των σκουπιδιών και το σχέδιο του Σγουρού. Από εκεί και πέρα, δεν έγιναν τομές.
Έγιναν προτάσεις για τέτοιες τομές;
Θα φέρω πάλι ένα παράδειγμα. Υπήρξε πρόταση για παρέμβαση της Περιφέρειας στην Πρωτοβάθμια Υγεία. Να φτιάξει δηλαδή η Περιφέρεια ένα δίκτυο ιατρείων σε συνεργασία με τους Δήμους. Έγινε αρκετή συζήτηση με την νομική υπηρεσία, κόλλησε ουσιαστικά στο Μνημόνιο και την αδυναμία προσλήψεων. Αν δεν προσπαθήσεις όμως να πιέσεις ή να επιβάλεις πολιτικές, αν όλα σταματούν στα όρια που θέτει το Μνημόνιο, ακόμα και σε θέματα που άπτονται της επιβίωσης του λαού, τι άλλο είσαι εκτός από δύναμη διαχείρισης;
Γίνεται στην Αττική κάτι διαφορετικό, από τη σκοπιά της δημοκρατίας και της συμμετοχής των πολιτών; Προεκλογικά υπήρχαν τέτοιες εξαγγελίες.
Εδώ είναι το σημείο στο οποίο πραγματικά δεν υπήρξε καμία, μα καμία, αλλαγή από το παλιό καθεστώς, απ’ τον παλιό τρόπο. Ήταν μια εξαρχής δύσκολη άσκηση, ακόμα και αν ήθελε κανείς να το προσπαθήσει, να συνδεθεί με τον κόσμο ένας τόσο μεγάλος οργανισμός. Δεν προσπαθήθηκε καν όμως. Η παράταξη συγκροτήθηκε μόνο από τους εκλεγμένους συμβούλους. Είναι σαν ένα κόμμα να αποτελείται μόνο από την κοινοβουλευτική του ομάδα. Τι είδους επαφή με την κοινωνία να κάνεις; Οι αποφάσεις λαμβάνονται απολύτως κεντρικά, από την ίδια την περιφερειάρχη και μια πολύ στενή ομάδα που αποφασίζει για τα πάντα.
Αυτό είχε φανεί νομίζω και στην περίπτωση των ταμειακών διαθεσίμων της Περιφέρειας.
Πρόκειται για πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ενώ είχε αποφασιστεί, κατ’ εντολή του πρωθυπουργού, δεν μας ανακοινώθηκε τίποτα και το θέμα ήρθε προ ημερησίας διατάξεως αιφνιδιαστικά στο Περιφερειακό Συμβούλιο και μάλιστα με προφάσεις, όπως ότι η ΤτΕ έχει πιο υψηλό επιτόκιο! Πέρα από την κοροϊδία, θα το συζητούσε κανείς αν υπήρχε ένα σχέδιο από την κυβέρνηση, ότι χρειάζονται αυτά τα λεφτά για να ξεπεραστεί μια προσωρινή δυσκολία. Απεδείχθη ότι σχέδιο δεν υπήρχε, απλά έπρεπε να πληρωθεί το ΔΝΤ. Γι’ αυτό το λόγο και δεν είχα ψηφίσει αυτή την απόφαση.
Τι γίνεται με τα σκουπίδια; Γιατί καταψηφίσατε το νέο Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων;
Ενώ το ΠΕΣΔΑ ξεκινά με θετικούς στόχους, ουσιαστικά τους υποσκάπτει, διατηρώντας όλη την παλιά παθολογία του συστήματος διαχείρισης. Δεν χωρίζει διαχειριστικές ενότητες, ευνοεί τη συγκεντρωτική διαχείριση, προτείνει στους Δήμους να κάνουν τοπικά σχέδια, χωρίς να έχουν να ωφεληθούν, το φαύλο καθεστώς της Εταιρίας Ανακύκλωσης διατηρείται ως έχει. Το θέμα του κλεισίματος του ΧΥΤΑ Φυλής, ουσιαστικά παραπέμπεται στην καλένδες και συνάμα, η ενίσχυση του Εργοστασίου Μηχανικής Ανακύκλωσης (ΕΜΑΚ) Φυλής δείχνει ότι αυτό δεν πρόκειται να κλείσει. Ουσιαστικά το σχέδιο δεν δεσμεύει πουθενά την Περιφέρεια. Να πούμε ότι επειδή είναι Περιφέρεια της Αριστεράς, δίνουμε λευκή επιταγή; Με συγχωρείτε αλλά μιλάμε για πολύ χοντρά συμφέροντα για να επιδείξουμε τέτοιου είδους… αθωότητα.
