Ή αλλιώς, να μια στυμμένη λεμονόκουπα. Περί του «μεταβατικού προέδρου της Βενεζουέλας» Χουάν Γκουαϊδό ο λόγος. Τον θυμάστε; Ήταν αυτός που θα έδιωχνε κακήν-κακώς τον «δικτάτορα» Μαδούρο, υπό τις ιαχές των ΗΠΑ, της Ε.Ε. και των υποχείριών τους στη Λατινική Αμερική. Τώρα δεν του δίνει κανείς σημασία.
Ούτε καν η… Καμάλα Χάρις (που φημολογείται ότι είναι η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ). Ακόμη χειρότερα, τον εγκαταλείπει πλέον και η ντόπια φιλοδυτική αντιπολίτευση, αφού είδε ότι δεν φτουράει – το μόνο στο οποίο αποδείχθηκε ικανός είναι να βάζει στην τσέπη εκατομμύρια από τα δολάρια που ξόδευαν οι Δυτικοί για την «αποκατάσταση της δημοκρατίας» στη Βενεζουέλα.
Έτσι η πλειοψηφία όσων τον στήριζαν ζητά τώρα «τον τερματισμό της άσκησης των καθηκόντων της μεταβατικής κυβέρνησης». Και μάλιστα το ζητά στα πλαίσια «εφαρμογής του Συντάγματος της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας». Πάει, ζούμε τα ύστερα του κόσμου!
