του Γιώργου Τάττη
Με ασάφειες, νομικισμούς και επικοινωνιακά τεχνάσματα, επιδιώκει η κυπριακή κυβέρνηση να συσκοτίσει το τοπίο και να κάμψει τις ενστάσεις και αντιδράσεις της κυπριακής κοινωνίας, σε σχέση με την απόφαση της κυπριακής δικαιοσύνης να εκδώσει τον Κούρδο πολιτικό πρόσφυγα και αγωνιστή της ελευθερίας Κενάν Αγιάς στη Γερμανία.
Την Τρίτη 16/5, εν μέσω μιας πρωτοφανούς κυβερνητικής σιωπής, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε ομόφωνα την έφεση του Κούρδου και όπως αναφέρουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, επισημάνθηκε η ορθότητα της απόφασης του πρωτόδικου δικαστηρίου, αποδεχόμενο τα γερμανικά έγγραφα περί συμμετοχής του στο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) και ως εκ τούτου, τη θέση πως αυτό αποτελεί τρομοκρατική οργάνωση. Κι αυτό, παρά την μη αποδοχή του εναγόμενου στις κατηγορίες και τη μη ύπαρξη τεκμηρίων αξιόποινων πράξεων. Πλέον, η υποστήριξη του Αγιάς θα καταθέσει νέα προσφυγή στο ΕΔΑΔ, ενώ κατέθεσε αίτημα για παράταση στη διαδικασία έκδοσης, η οποία ορίστηκε εντός δέκα ημερών από την ημέρα της απόφασης, με τον ίδιο να κρατείται στις Κεντρικές Φυλακές.
Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ δικαιοσύνη, σύμφωνα με την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου και παρά τα όσα υποστήριξαν νομικοί και πολιτικοί κύκλοι που βρέθηκαν στο πλευρό του Αγιάς, δεν εντόπισε λόγους μη εκτέλεσης του Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης, υποστηρίζοντας πως δεν είναι ζήτημα άσκησης διακριτικής ευχέρειας, αλλά συμμόρφωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας με τις υποχρεώσεις της ως κράτος μέλος της Ε.Ε. Παράλληλα, αρνήθηκε τη θέση της υπεράσπισης πως υπήρχε εύλογος κίνδυνος για μεταγενέστερη έκδοσή του στην Τουρκία από τη Γερμανία, κάνοντας λόγο για «θεωρίες», εμμένοντας στον ισχυρισμό πως τα γερμανικά δικαστήρια θα συναινέσουν στην απόφαση του επαρχιακού δικαστηρίου Λάρνακας, όπως ο Κούρδος εκτίσει την όποια ποινή του επιβληθεί στην Κύπρο.
Αποδέχθηκε εν ολίγοις αβίαστα, την τουρκογερμανική συμπαιγνία κατά των Κούρδων, θέτοντας και την Κυπριακή Δημοκρατία στο άρμα της ευρωνατοϊκής φρενίτιδας κατά των αγωνιζόμενων Κούρδων για ελευθερία, ως μέσο προσεταιρισμού της κατοχικής χώρας. Ανοίγοντας, έτσι, τον δρόμο για νέες εκδόσεις Κούρδων, που θεωρούσαν πως έβρισκαν ασφαλή καταφύγιο στην ημικατεχόμενη Κύπρο. Η υπουργός Δικαιοσύνης Άννα Κουκίδου Προκοπίου δε, σε δηλώσεις της μετά την απόφαση, υποστήριξε πως ο Αγιάς δεν εκδίδεται ως πολιτικός κρατούμενος, αλλά για ποινικά αδικήματα. Δηλαδή, ως κοινός εγκληματίας. Ωστόσο, απέφυγε να αποκαλύψει αυτά τα αδικήματα, θέτοντας ως μοναδικό κριτήριο υπεράσπισης των ισχυρισμών της, τον πρότερο βίο αυτηνής, του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και της Γερμανίας. Κατέκρινε επίσης, όσους βλέπουν πολιτικό παρασκήνιο πίσω από αυτή την απόφαση, παρουσιάζοντάς τους εν μέρει, ως συνωμοσιολόγους.
ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΕ φυσικά μια προσπάθεια εκφοβισμού όσων Κούρδων και Κυπρίων αλληλέγγυων απαιτούσαν να μην εκδοθεί ο Κούρδος διανοούμενους. Χαρακτηριστικότερες οι τρεις συλλήψεις Κούρδων απεργών πείνας, μεταξύ αυτών και του αδερφού του εναγόμενου, που βρίσκονταν έξω από το Δικαστήριο κατά την έναρξη της δίκης, ενώ, κρίθηκε αναγκαίο ο Κενάν Αγιάς να κρατηθεί υπό σύλληψη κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Και όταν αυτός άρχισε απεργία πείνας, η διεύθυνση των φυλακών έδρασε εκδικητικά, επιβάλλοντάς του πειθαρχική τιμωρία. Κατόπιν εορτής, το Προεδρικό άφησε να διαρρεύσει πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης, θα θέσει το θέμα στον Γερμανό Καγκελάριό του, κατά την επίσκεψή του στη χώρα. Εύλογα κανείς αναρωτιέται, σε τι αποσκοπεί αυτή η ετεροχρονισμένη παρέμβαση, όταν η ίδια η κυβέρνηση διακήρυττε πως δεν μπορεί να παρέμβει στις αποφάσεις της κυπριακής δικαιοσύνης, πόσο μάλλον της γερμανικής.
Χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του σοσιαλιστή βουλευτή Κωστής Ευσταθίου, σε γραπτή απάντησή του προς την Υπουργό Δικαιοσύνης, ο οποίος υποστήριξε πως η δεύτερη θα μπορούσε σε συνεργασία με τον Γενικό Εισαγγελέα, να λάβει θέση επί του Πολιτικού θέματος του Κουρδικού Αγώνα και να προκαλέσει την απόφαση να μην ασκηθεί στην Κύπρο ποινική δίωξη εναντίον του Κενάν Αγιάς για το αδίκημα της «τρομοκρατίας», στη βάση του αρ. 14 (1) (β) του Νόμου (το αδίκημα της «τρομοκρατίας» μπορεί να διωχθεί και στην Κύπρο). Έτσι θα δημιουργείτο λόγος μη εκτέλεσης του ΕΕΣ από τα Δικαστήρια. Αντί τούτου, συνέχισε, το Υπουργείο ταυτιζόμενο με το τουρκικό και γερμανικό αφήγημα, υποστήριξε ενώπιον Δικαστηρίου ότι ο Κενάν Αγάς είναι τρομοκράτης, το PKK τρομοκράτες και ο Κουρδικός Αγώνας τρομοκρατικός.
Άλλοι νομικοί κύκλοι αναφέρουν πως η Γερμανία δεν παρείχε απόλυτες δεσμεύσεις πως ο Κούρδος δε θα εκδοθεί στην Τουρκία, όπως και το ότι αγνοήθηκε το προηγούμενο της μη έκδοσής του επίσης Κούρδου αγωνιστή Τσερκέζ Κορκμάζ, το 2019, σε αντίστοιχο ένταλμα από τις γερμανικές αρχές. Είναι επίσης εξωφρενικό, η Κυπριακή Δημοκρατία να εξακολουθεί να μην διαφωνεί με τις ευρωπαϊκές αποφάσεις που θέτουν το PKK ως τρομοκρατική οργάνωση, κάτι που καταδεικνύει ξεκάθαρες πολιτικές ευθύνες.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ του Κούρδου αγωνιστή, δείγμα υπερηφάνειας και αλληλεγγύης, αποτελεί μια νέα πληγή στο κυπριακό, δουλοπρεπές κατεστημένο: «Λευτεριά στο Κουρδιστάν, Λευτεριά και στην Κύπρο». Στα θετικά το ότι η κυπριακή κοινή γνώμη φάνηκε να διατηρεί ορθά αντανακλαστικά, ενώ, στο πλευρό του Κούρδου στάθηκε μερίδα στελεχών του ΑΚΕΛ, των Οικολόγων, ο διαγραφής βουλευτής της ΕΔΕΚ Κωστής Ευσταθίου, αλλά και πατριωτικές, αναρχικές και αριστερές ομάδες.
