Και διηγώντας τα να κλαις… (Φ.567)

Χρυσή Αστυνομία

Όταν δεν σκοτώνουν τσιγγανάκια, κλέβουν διαβατήρια και πουλάνε υπηκοότητες! Γιατί ποιο άλλο συμπέρασμα μπορείς να βγάλεις όταν διαβάζεις το ρεπορτάζ του Γιάννη Σουλιώτη στην «Καθημερινή»;
«Σε εξέλιξη βρίσκεται τις τελευταίες ώρες επιχείρηση της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων για την εξάρθρωση μεγάλου κυκλώματος παράνομων ελληνοποιήσεων αλλοδαπών. Στη σπείρα μετέχει κατά πληροφορίες μεγάλος αριθμός επίορκων αστυνομικών από Τμήματα Ασφαλείας και Γραφεία Διαβατηρίων της Αττικής.
Ως αρχηγικό μέλος περιγράφεται αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ., ο οποίος υπηρετεί ως διοικητής σε Τμήμα Ασφαλείας της Δυτικής Αττικής. Σύμφωνα με αστυνομική πηγή, ανάμεσα σε όσα τους αποδίδονται είναι ότι ενέχονται σε υφαρπαγές ταυτοτήτων και διαβατηρίων από αλλοδαπούς. Έρευνες πραγματοποιήθηκαν στα τμήματα ασφαλείας της Καλλιθέας, της Ομόνοιας, της Γλυφάδας και του Ασπροπύργου.»
Μαρίνος Τσοκάς

Παραμύθι

Μια φορά κι έναν καιρό στην άλλη άκρη της γης, στην Κολομβία συγκεκριμένα, ήταν ένας κωμικός που δεν πρόσεχε τη γλώσσα του. Σε μια παράσταση λοιπόν έριξε μια μπηχτή, χωρίς να τον αναφέρει ονομαστικά, για τον κύριο Εσκομπάρ – αυτόν τον άγιο άνθρωπο που δεν αρκέστηκε στην επιχειρηματική επιτυχία του, αλλά μπήκε και στην πολιτική για να υπηρετήσει τους φτωχούς συμπατριώτες του. Το γεγονός αυτό άρχισε να συζητιέται, και προκάλεσε τη δικαιολογημένη αγανάκτηση μιας τηλεστάρ που έτυχε να δουλεύει σε ένα από τα κανάλια του άγιου ανθρώπου. Η τηλεστάρ πήρε 4-5 κουλτουριάρηδες φίλους της, ανέβηκε στη σκηνή και διαμαρτυρήθηκε κόσμια για τη συκοφάντηση του αφεντικού της (όχι, δεν είναι αλήθεια ότι απείλησε τον κωμικό πως «αν το ξαναπείς θα…», αν είναι δυνατόν!). Αυτά που λέτε συνέβαιναν μια φορά κι έναν καιρό στη μακρινή Κολομβία, και ζήσαμε εμείς καλά, και ο άγιος άνθρωπος καλύτερα.
Ε.Φ.

Κρυπτοχούντα

Αναστατωμένη η κυβέρνηση από τα συνθήματα που γράφουν τα μέλη του «Ρουβίκωνα» έξω από τα σπίτια των υπουργών! Στου Σκέρτσου έγραψαν «Η υγεία δεν είναι πολυτέλεια» και στης Γκάγκα «Μείωση χειρουργείων – κρατικές δολοφονίες». Κι επειδή ο αντιτρομοκρατικός νομοθέτης δεν έχει προβλέψει την καταδίκη σε κάθειρξη όσων αναγράφουν μη αρεστά συνθήματα στους τοίχους, βάλανε την Κρατική Ασφάλεια να καλέσει τον Γιώργο Καλαϊτζίδη «δι’ υπόθεσίν του» στη ΓΑΔΑ, όπως γινόταν στη δικτατορία για ψύλλου πήδημα, όπου τον απείλησαν ότι θα τον παραπέμψουν για κακούργημα! Λίγο ακόμα και θα έβγαζαν από το ντουλάπι να του δείξουν και τα σύνεργα για τη φάλαγγα.
Κική Πριόβολου

Δύο μέτρα;

Σαφώς και υπάρχει ζήτημα ελευθερίας της έκφρασης στα θέατρα της χώρας. Η εισβολή τραμπούκων που συνδέονται με γνωστό εφοπλιστή στην παράσταση του Ζαραλίκου είναι χαρακτηριστική περίπτωση. Τέτοια άθλια περιστατικά πρέπει να καταδικαστούν και να προκαλούν οργή σε κάθε προοδευτικό πολίτη.
Όμως, Δημοκρατία και Θέατρο είναι δύο έννοιες ασύμβατες στη χώρα μας τουλάχιστον από τότε που αποκλείστηκαν μερικά εκατομμύρια ανεμβολίαστοι συμπολίτες μας από τα θέατρα και τα σινεμά. Ένα μέτρο καθαρά τραμπούκικο, που πάρθηκε με πρόσχημα την πανδημία, αν και στερείται οποιασδήποτε επιστημονικής και λογικής βάσης.
Περίεργο που αρκετοί αναγνωρίζουν εύκολα τον φασισμό στην περίπτωση Ζαραλίκου, αλλά για τον φασιστικό αποκλεισμό εκατομμυρίων ανθρώπων από τους χώρους τέχνης δεν έχουν βγάλει άχνα μερικές εβδομάδες τώρα. Αν δεν συμφωνούν κιόλας. Περίεργοι καιροί. Πολύ περίεργοι…
Μ.Μ

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!