«DeepSeek, TikTok, Cap Cut, Shein, Temu, BYD, DJI, Huawei – η κινεζική τεχνολογία βρίσκεται παντού, και σε πολλούς τομείς η Κίνα αμφισβητεί τις πρώην δυνάμεις υψηλής τεχνολογίας. Παγκοσμίως η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ηλεκτρικών αυτοκινήτων, μπαταριών, 80-95% των φωτοβολταϊκών, 70% των ντρόουν, δημοσιεύει τις περισσότερες επιστημονικές εργασίες για τους κβαντικούς υπολογιστές και καταθέτει τις περισσότερες ευρεσιτεχνίες από οποιαδήποτε άλλη χώρα για την Τεχνητή Νοημοσύνη.»
(BBCpodcast)
Μέσα σε τρεις βδομάδες, η κινέζικη ταινία «NeZha 2» έκανε εισπράξεις 1,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων στους κινηματογράφους της Κίνας και έγινε η εμπορικότερη ταινία κινουμένων σχεδίων παγκοσμίως, ξεπερνώντας τις επί δεκαετίες ακλόνητες από τη θέση τους ταινίες της Disney! Επίσης, έχει, μέχρι στιγμής, καταλάβει την όγδοη θέση στις εμπορικότερες ταινίες όλων των ειδών και όλων των εποχών! Είναι η πρώτη στην ιστορία μη αμερικάνικη ταινία που μπαίνει στην πρώτη δεκάδα! Για τη δημιουργία της συγκεκριμένης ταινίας που βασίζεται σε θέμα από τη μυθολογία της Κίνας συνεργάστηκαν 140 εργαστήρια και δούλεψαν 4.000 σπεσιαλίστες του είδους!
Τις ίδιες μέρες, μια μικρή κινέζικη εταιρία θέτει σε κυκλοφορία μια εφαρμογή Τεχνητής Νοημοσύνης τόσο προχωρημένη και τόσο προσιτή που προκαλεί σεισμούς στο χώρο των γιγάντων της ψηφιακής τεχνολογίας καθώς μέσα σε μία μέρα όλες οι αντίστοιχες εταιρίες των ΗΠΑ, μικρές και μεγάλες, έχασαν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια από τη χρηματιστηριακή τους αξία! Μόνο η Nvidia που κατασκευάζει τα πιο εξελιγμένα τσιπ, τα οποία απαγορεύεται να πουλάει στην Κίνα, είχε απώλειες που έφτασαν τα 600 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ η κινέζικη πλατφόρμα DeepSeek έγινε αυτοστιγμεί περιζήτητη διεθνώς!
Ταυτόχρονα, με αφορμή την απαγόρευση λειτουργίας του κινεζικής ιδιοκτησίας μέσου κοινωνικής δικτύωσης ΤικΤοκ με 170 εκατομμύρια χρήστες μόνο στις ΗΠΑ, και την καταφυγή των χαρακτηρισμένων ως «προσφύγων του ΤικΤοκ» σε ένδειξη διαμαρτυρίας σε μία άλλη κινέζικη πλατφόρμα με έδρα τη Σαγκάη και όχι το Λος Άντζελες, με ονομασία «Μικρό Κόκκινο Βιβλίο», εκατομμύρια Αμερικάνοι, κυρίως νέοι, που έρχονται απρόσμενα σε επαφή με νεαρούς Κινέζους, ανακαλύπτουν ότι ό,τι έχουν μάθει για την Κίνα και τους Κινέζους είναι κατασκεύασμα της προπαγάνδας και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Εξοργισμένοι από τις διαπιστώσεις, από πρώτο χέρι, αναθεματίζουν την πολιτική ηγεσία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης των ΗΠΑ που διαστρεβλώνουν την αλήθεια και παραπλανούν με θηριώδη ψέματα τους πολίτες!
Ζούμε σε μια στιγμή της ιστορίας που οι πολίτες του Βορρά ανακαλύπτουν ότι ξέρουν πολύ λίγα για τους άλλους, τους απέναντι, τους θεωρούμενους εχθρούς, και ότι πολλά απ’ αυτά που έχουν μάθει δεν ανταποκρίνονται -εν όλω ή εν μέρει- στην πραγματικότητα. Κι αυτό προκαλεί εκτεταμένη αναστάτωση και αναθεώρηση που δεν υστερεί σε συνέπειες πολύ σημαντικές για τη διαμόρφωση της επόμενης φάσης της ανθρωπότητας.
Οι πολίτες του Δυτικού κόσμου διχάζονται. Άλλοι χαίρονται που προσγειώνονται στην πραγματικότητα κι άλλοι δυσκολεύονται πάρα πολύ να αποδεχτούν και να χωνέψουν την πολύ ανατρεπτική των πεποιθήσεων τους αναδυόμενη αλήθεια που βεβαιώνει ότι οι θεωρούμενοι ως τώρα «κατώτεροι και μοχθηροί» λαοί, μαύροι, μελαμψοί, ερυθροί και κίτρινοι, μπορεί να μην είναι και τόσο κατώτεροι ούτε τόσο κακοί όσο παρουσιάζονται στο δυτικό αφήγημα. Και είναι πράγματι πολύ σοκαριστική αυτή η διαπίστωση γιατί όλος ο Δυτικός κόσμος διαπαιδαγωγήθηκε και εμποτίστηκε επί αιώνες μ’ αυτή την αντίληψη και σ’ αυτή τη βάση όρισε τις συστατικές του πολιτισμού του αξίες, ιδέες και πρακτικές.
Αξίες πλαστές
Αξίες, ιδέες και πρακτικές που ήταν απαραίτητες για να πλαισιωθεί, να δικαιολογηθεί και να πραγματοποιηθεί η μεγαλύτερη, εντατικότερη, αγριότερη και διαρκέστερη λεηλασία στην ιστορία της ανθρωπότητας. Γιατί αυτός ήταν και αυτός είναι ο σκοπός της αποικιοκρατίας. Για να επιτευχθεί δε αυτός ο σκοπός σε βάθος χρόνου έπρεπε αφενός να το πιστέψουν οι ίδιοι οι θύτες για να έχουν ισχυρό κίνητρο για επιδρομές χωρίς αμφιβολίες, επιφυλάξεις και αναστολές και αφετέρου να το αποδεχτούν με τη βία, την προπαγάνδα και τον προσηλυτισμό, σαν θέσφατο, σαν υπέρτατη αξία και επιταγή από ανώτερες δυνάμεις, εκ θεού και εκ τελειότερου είδους ανθρώπου, τα ίδια τα θύματα της λεηλασίας για να μειώνουν τις αντιδράσεις τους και να ενδίδουν πειθήνια στην καθυπόταξη και την εκμετάλλευσή τους.
Για να επιτευχθεί με πληρότητα αυτός ο «ιερός και υψηλός» σκοπός ήταν αναγκαίο να εξωραϊστεί και να γίνει ταυτόσημος με τον «εκπολιτισμό των αγρίων», εκπολιτισμό με όλους τους τρόπους, ακόμα και τους πιο βάρβαρους, εφ’ όσον ο σκοπός αγίαζε, με τις απαραίτητες ευλογίες της Εκκλησίας, τα μέσα. Δεν έπρεπε να καταληφθούν μόνο τα κάστρα και να καταλυθούν τα βασίλεια, έπρεπε να συντριβούν και οι κουλτούρες και να αλωθούν και να μεταλλαχθούν πνευματικά οι υποτελείς των Δυτικών επικυρίαρχων, οι Νιγηριανοί και οι Τζαμαϊκανοί να μιλούν μόνο αγγλικά, οι Σενεγαλέζοι και οι Κονγκολέζοι μόνο γαλλικά, οι Βραζιλιάνοι μόνο πορτογαλικά, οι Κολομβιανοί και οι Αργεντινοί μόνο ισπανικά κ.ο.κ.
Η αποικιοκρατία δεν κυριάρχησε στην ανθρωπότητα μόνο χάρη στην τεχνολογική υπεροχή των αποικιοκρατικών δυνάμεων. Ασφαλώς τα πυροβόλα όπλα, τα εξοπλισμένα με κανόνια πλοία, το ιππικό και οι πανοπλίες αποτελούσαν πολύ σημαντικό πλεονέκτημα, αλλά εξίσου σημαντικό πλεονέκτημα ήταν αφενός η βούληση για παγκόσμια κυριαρχία και αφετέρου η χρήση της θρησκείας σαν όπλο χειραγώγησης και υποταγής σε συνδυασμό με την προβολή και διάδοση ενός κοινωνικού και πολιτιστικού μοντέλου που πλαισίωνε, στήριζε και εδραίωνε την ηγεμονία των εισβολέων εποίκων υπό την κάλυψη μιας ψευτοεπιστημονικής θεωρίας περί της φυλετικής και πολιτισμικής ανωτερότητας των λευκών χριστιανών καθολικών και προτεσταντών έναντι όλων των άλλων. Αν η ολοκληρωτική λεηλασία είναι ο τελικός σκοπός, ο ρατσισμός είναι το πνευματικό του καύσιμο.
Τι γίνεται, όμως, τώρα; Τι διαταράσσει την παγκόσμια «τάξη»;
Προς το τέλος
Ο Δυτικός κόσμος παραμένει ισχυρός στρατιωτικά, αλλά αυτό, όπως επανειλημμένα έχει αποδειχτεί στην ιστορία, δεν αρκεί για να διατηρήσει την ηγεμονία του. Η ηγεμονία του από την εποχή του Κολόμβου στηρίχτηκε σε πολλές κολόνες. Στηρίχτηκε βασικά σε ένα διαρκώς εμπλουτιζόμενο ολιστικό πλαίσιο-πλέγμα, έναν πλήρη διαρκώς εξελισσόμενο πολιτισμό που έφτασε συν τω χρόνω να περιλαμβάνει την προωθημένη κοινωνική και πολιτική του οργάνωση, την επιστημονική και τεχνολογική του πρωτοπορία, την έμφαση στα γράμματα και τις τέχνες, την ανάπτυξη της βιομηχανίας και την διεύρυνση της κατανάλωσης, την καινοτομία και την πρόοδο, το διαχωρισμό των εξουσιών, την υπό όρους συμμετοχή των μαζών, και μια συνεχή εξέλιξη σε όλους τους τομείς και τα μέτωπα. Ταυτόχρονα, όμως, ενώ αντλούσε ανέξοδα ή πολύ φτηνά τους απαραίτητους πόρους, σε ανθρώπους και πρώτες ύλες, στον Παγκόσμιο Νότο, αυξάνοντας την ευημερία στο δυτικό μπλοκ και διασφαλίζοντας την εσωτερική του σταθερότητα, εμπόδιζε αποφασιστικά την εξέλιξη και την πρόοδο όλης της υπόλοιπης ανθρωπότητας. Η αφαίμαξη των άλλων ήταν βασική προϋπόθεση της ηγεμονίας και του ευ ζην. Σήμερα, αυτή η περίοδος φαίνεται ότι τείνει προς το τέλος της.
Τα χαρτιά της Δύσης καίγονται ένα προς ένα καθώς έχει εμφανίσει σημεία προχωρημένης γήρανσης, κόπωσης και εξάντλησης. Και η «άλλη» ανθρωπότητα αξιοποιεί αυτή τη χαλάρωση και κατάπτωση δημιουργώντας ένα πολύ πλατύ μέτωπο από λαούς και κράτη που δεν απαρνούνται ό,τι εξακολουθεί να είναι ελκυστικό και χρήσιμο από το μοντέλο και την εμπειρία της Δύσης, αλλά απορρίπτουν τον ασφυκτικό εναγκαλισμό και την υφαρπαγή των πόρων τους από τους Δυτικούς έχοντας συνειδητοποιήσει ότι πλησιάζει η ώρα για να απαλλαγούν επιτέλους από την αποικιοκρατία που τους κράτησε στην υπανάπτυξη και τη φτώχεια επί αιώνες. Ότι μάλλον οι συνθήκες είναι πιο ευνοϊκές για να φέρουν σε πέρας αυτό που ξεκίνησαν πριν από δεκαετίες, με πολλούς αγώνες και θυσίες, αλλά δεν κατάφεραν, οι περισσότεροι, μέχρι σήμερα να το ολοκληρώσουν.
Αμοιβαίο όφελος
Η Κίνα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην πυροδότηση αυτής της παγκόσμιας τάξης για απαλλαγή από τα δεσμά της αποικιοκρατίας και την αυτοδιαχείριση σε συνδυασμό με την ισότιμη συνεργασία και το αμοιβαίο όφελος. Ο Δυτικός κόσμος στο σύνολό του δεν μπορεί να αποδεχτεί αυτή την κοινή σε ισότιμη βάση πλατφόρμα, γιατί είναι έξω από την αποικιοκρατική του λογική η οποία είναι αντίθετη σε κάθε μορφή ισότητας και αμοιβαιότητας. Παρουσιάζει ρωγμές η ενότητα της Δύσης, αλλά ακόμα αντιστέκεται σαν μπλοκ στην ιδέα ότι πρέπει να συμβιβαστεί και να συνυπάρξει ισομερώς με τους αυθαδιάζοντες πρώην και νυν υποτελείς και ημι-υποτελείς. Οι Ευρωπαίοι των ΗΠΑ και της Ευρώπης παθαίνουν βαριά αλλεργία και μόνο στην ιδέα της ειρηνικής συνύπαρξης άνευ της δικής τους υλικής και πνευματικής ηγεμονίας.
Χωρίς να υποτιμάει κανείς την αμυντική ενδυνάμωση της Κίνας, η επίδρασή της στο ταλαιπωρημένο από την αποικιοκρατία πλειοψηφικό κομμάτι της ανθρωπότητας σχετίζεται με την ανάπτυξή της σε όλους τους τομείς και ιδίως με τους τρόπους με τους οποίους κατάφερε να αποσπαστεί οριστικά από το φτωχό της παρελθόν και μέσα σε εκπληκτικά πολύ μικρό χρονικό διάστημα να απογειωθεί και να φτάσει στην κορυφή της προόδου.
Κόντρα σε όλα τα ιστορικά υποδείγματα και σε όλες τις θεωρίες που επινοήθηκαν στη Δύση και επιβλήθηκαν παγκόσμια σαν μοναδικά αξιώματα στις πολιτικές και οικονομικές επιστήμες, η Κίνα απέδειξε με τον πιο χειροπιαστό και μη επιδεχόμενο αμφισβήτηση τρόπο ότι η πρώτη προϋπόθεση για την ουσιαστική πρόοδο σε καθολικό επίπεδο κάθε λαού και κράτους είναι η κατάκτηση της πλήρους ανεξαρτησίας του. Επίσης, απέδειξε, εξίσου σημαντικό και επαναστατικό, ότι η ανάπτυξη, η πρόοδος και η ευημερία είναι εφικτοί στόχοι, χωρίς τη χρήση στρατών, οπλικών συστημάτων, πολέμων, κατακτήσεων, γενοκτονιών, εθνοκαθάρσεων, λεηλασιών και υποδούλωσης άλλων. Τρίτο, έδειξε ότι κάθε χώρα, κάθε λαός, έχει τεράστιες δυνάμεις που όταν απελευθερωθούν από την υποδούλωση και οργανωθούν σωστά, με σχέδιο και συνέπεια, μπορούν να φέρουν κοσμογονία. Η ίδια αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα. 800 εκατομμύρια άνθρωποι ξέφυγαν από τη φτώχεια μέσα σε ιστορικά ελάχιστο χρόνο! Ποιος σώφρων άνθρωπος, αριστερός ή δεξιός, μπορεί να παρακάμψει ή να υποτιμήσει αυτό το εκκωφαντικό γεγονός; Μετά από τα «εκατό χρόνια της ταπείνωσης», εκδιώκοντας με συνεχείς αγώνες και τις οκτώ αποικιοκρατικές δυνάμεις και τους ντόπιους συνεργάτες τους που κηδεμόνευαν και λεηλατούσαν την Κίνα κατασφάζοντας τους λαούς της, ο κινέζικος λαός, από το 1949, στηριγμένος στις δυνάμεις του, έκανε το θαύμα του!
Ασφαλώς, καθοριστικός παράγοντας σ’ αυτό το υπεράνθρωπο επίτευγμα είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας που οραματίστηκε και υλοποιεί με συνέπεια και ακρίβεια την αναγέννηση της Κίνας. Αλλά οι Κινέζοι κομμουνιστές δεν επιζητούν να επιβάλλουν το δικό τους πρότυπο διακυβέρνησης στους άλλους. Αντιθέτως, τονίζουν ότι κάθε λαός πρέπει να επιλέξει τον τρόπο και το σύστημα που ταιριάζει στην κουλτούρα του, τις ανάγκες και τις δυνατότητές του, χωρίς εξωτερική ανάμειξη και υποβολή.
Σ’ αυτό το σημείο έχει ενδιαφέρον να επισημανθεί ότι πιθανότατα οι κομμουνιστές της Κίνας, εκατό εκατομμύρια είναι τα μέλη του ΚΚΚ, θα επηρεάσουν πολύ περισσότερο τον κόσμο και θα παίξουν πολύ σημαντικότερο ρόλο στην απελευθέρωση της ταπεινωμένης ανθρωπότητας από το βραχνά της αποικιοκρατίας, ενδεχομένως και στον σοσιαλιστικό της προσανατολισμό, από τη Σοβιετική Ένωση η οποία με βάση τη μέχρι τότε ιστορική εμπειρία και τις αντιλήψεις εκείνης της εποχής προσπαθούσε με άλλα μέσα να κάνει εξαγωγή του δικού της μοντέλου. Αλλά αυτά είναι για το μέλλον…
Εμφράγματα
Η Δύση επιμένει στον τσαμπουκά σαν τρόπο συνεννόησης με τους άλλους. Προκαλεί και κάνει πολέμους, ανατρέπει καθεστώτα, επιβάλλει κυρώσεις, ενώ χάνει συνεχώς έδαφος. Μπορεί οι ΗΠΑ να έχουν εκατοντάδες στρατιωτικές βάσεις και εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες σε όλη τη γη, πλοία, αεροπλάνα, υποβρύχια, τανκς και πυραύλους, αλλά χάνουν σε κύρος, σε αίγλη, σε συμπάθεια, σε πρωτοτυπία, σε καινοτομία, σε ασφάλεια, σε ανθρώπινες σχέσεις, σε δικαιοσύνη, σε ήθος, σε θεσμούς, σε συμπεριφορές και τρόπους ζωής. Κι από κοντά ακολουθεί η Ευρώπη, σαν σκιά του καλύτερου εαυτού της που δεν υφίσταται πια. Αμφότεροι αποστερούνται τα ατού τους.
Κι αυτή απώλεια κι αυτή η βλάβη πηγάζουν κατ’ ευθείαν από την εστία της παρακμής. Δεν μπορούν να επιδιορθωθούν όπως ο πληθωρισμός με άνοδο των επιτοκίων ή μια καμένη μηχανή με την αντικατάστασή της. Γι’ αυτό, οι Δυτικοί καταφεύγουν νοσηρά σε περισσότερους εξοπλισμούς, περισσότερο αυταρχισμό, περισσότερη εχθρότητα απέναντι σε όλους τους άλλους είτε πρόκειται για Ρώσους, Κουβανούς, Αφρικανούς και Παλαιστίνιους είτε πρόκειται για πρόσφυγες και μετανάστες. Δυστυχώς για τους Δυτικούς, είναι δέσμιοι των προδιαγραφών τους, της νοοτροπίας και της κουλτούρας τους, ανεπίδεκτοι αναπροσανατολισμού. Όλοι οι πόλεμοι που έκαναν καταστρέφοντας λαούς, πολιτισμούς και κράτη που δεν είχαν ούτε την πρόθεση ούτε τη δυνατότητα να τους απειλήσουν, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη κ.λπ., αποτελούν ένα συνεχόμενο τραγικό φιάσκο της αρτηριοσκλήρωσης που μόνο σε εμφράγματα καταλήγει.
Αυτά έκαναν και στο παρελθόν, και χειρότερα, αλλά είχαν αντίβαρα. Αντιστάθμιζαν τις κακουργηματικές τους πράξεις με στοιχεία άξια θαυμασμού και μίμησης, με εξαγώγιμα προϊόντα πολιτισμού, αλλά και με εξαγορές συνεργών και φερέφωνων στις φτωχές και εξαρτημένες χώρες, ενώ στις μητροπόλεις χειραγωγούσαν με παροχές και ανέσεις, αλλά και φραγές και προπαγάνδα, τον τρόπο σκέψης των υπηκόων τους. Τώρα, όμως, τι έχουν να εκθέσουν και να πουλήσουν; Ποιες αξίες, ποιες καινοτομίες, ποιο σύστημα και ποιες ηγετικές φυσιογνωμίες; Τον Τραμπ ή τον Σολτς; Την Φον ντερ Λάιεν ή την Αναλένα Μπέρμποκ; Τον Στάρμερ ή τον Μακρόν; Τον Τουσκ ή τον Ζελένσκι; Τη Μελόνι ή τον Νετανιάχου;
Απωθητικό μοντέλο
Μέσα στις μητροπόλεις τα παπούτσια της ευημερίας στένεψαν και οι δόξες της αυτοκρατορίας μαράθηκαν κι άρχισαν οι γκρίνιες. Στον έξω κόσμο, οι μητροπόλεις έχασαν την ακτινοβολία τους. Μόνο κάτι απόλυτα εξαθλιωμένοι προσπαθούν να φτάσουν στο Τέξας, την Ισπανία και την Ιταλία για να επιβιώσουν κάτω από άθλιες συνθήκες μαζεύοντας βαμβάκι, αβοκάντο και φράουλες.
Από εκατομμύρια νεαρούς Κινέζους που σπουδάζουν στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Αυστραλίας, το 95% επιστρέφει στην Κίνα μετά την αποφοίτησή του. Στην Ευρώπη κλείνουν τα εργοστάσια και στην Αμερική για να γυρίσουν τα εκπατρισμένα η κυβέρνηση προσφέρει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε χρήμα και φοροαπαλλαγές.
Όλη η ανθρωπότητα χάρη στα κινητά τηλέφωνα, τους υπολογιστές και τους δορυφόρους, βλέπει πώς η Ευρώπη έχει πέσει σε βάλτο και οι ΗΠΑ είναι σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου και αλλοπρόσαλλης επιθετικότητας σχεδόν κατά παντός, ακόμα και των συμμάχων της. Ποιες ευρωπαϊκές αξίες και ποιο αμερικάνικο όνειρο; Ποιοι είναι οι δημοκράτες και οι ειρηνόφιλοι; Πόλεμοι, γενοκτονίες, φτώχεια, βία, εγκληματικότητα, ανασφάλεια, διαφθορά, αποξένωση, χρέη, πληθωρισμός, ύβρεις και απειλές, τι να θαυμάσει κανείς; Οι ανισότητες έχουν φτάσει σε εξωφρενικά επίπεδα, με πλούσιους που έχουν περιουσίες μισού τρισεκατομμυρίου και δεκάδες εκατομμύρια φτωχούς που ζουν με κουπόνια και συσσίτια στα πεζοδρόμια, κάτω από γέφυρες, σε άσυλα και τροχόσπιτα. Και οι μικρομεσαίοι, πολλά εκατομμύρια, με συντάξεις και μισθούς στο εύθραυστο όριο της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Και ταυτόχρονα εξοπλισμοί, εξοπλισμοί, εξοπλισμοί!
Μπορεί να είναι πια ελκυστικό το μοντέλο των Δυτικών σε ανθρώπους και κοινωνίες που θέλουν να ξεφύγουν από την αποικιοκρατία, τους πολέμους, τον άνισο και άδικο ανταγωνισμό, τη φτώχεια και την εξάρτηση; Σε ανθρώπους και κοινωνίες που εκτός από τα στοιχειώδη αναζητούν νέους τρόπους συνύπαρξης και συνεργασίας, νέες ιδέες, νέες τεχνολογίες, νέα συστήματα, νέες προτάσεις πολιτισμού και νέες προσεγγίσεις στα προβλήματα επιβίωσης του ανθρώπινου είδους;
