της Μαρίας Καδόγλου
Το ανάστημα του κάθε ανθρώπου κρίνεται από το έργο που επιτελεί στη ζωή του και από τον τρόπο που επιλέγει να τελειώσει την πορεία του. Για τον Τόλη Παπαγεωργίου τίποτε από τα δυο δεν ήταν ούτε καν μέτριο.
Τα τελευταία 24 χρόνια αλλά ακόμη και τις τελευταίες στιγμές της ζωής του είχε αφιερωθεί στην υπεράσπιση του τόπου μας –σε όποιο σημείο της Ελλάδας κι αν ήταν αυτό– από τις εξορυκτικές εταιρείες και την καταστροφή που φέρνουν μαζί τους.
Οι προκλήσεις που συνέβαλε καθοριστικά στο να αντιμετωπιστούν ήταν πολλές και ποικίλες. Αυτό το πέτυχε με έναν απίστευτο όγκο δουλειάς που είτε ανέλαβε ο ίδιος είτε άλλοι αγωνιστές σε συνεργασία μαζί του. Αμέτρητες οι φορές που βρέθηκε σε δικαστικές αίθουσες ως διωκόμενος.
Τον χαρακτήριζε η πεποίθηση ότι κανένας αντίπαλος, όσο ισχυρός κι αν φαινόταν, δεν ήταν ανίκητος. Όπως και ότι πρέπει να αφιερώσει χρόνο και κόπο όποιος θέλει να συμβάλλει σε αυτήν την υπόθεση. Χρόνο και κόπο για μελέτη για να αποκτήσει βαθειά γνώση του ζητήματος. Και ακατάπαυστη δραστηριότητα για ενημέρωση και προσπάθεια να συνεργαστούν και να στρατευόμουν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι για αυτόν τον σκοπό. Το αποτέλεσμα του έργου του δίνει και την τελική εικόνα. Και με αυτήν την έννοια «έφυγε νικητής».
Γιατί η Ολυμπιάδα δεν καταστράφηκε από την δήθεν τεράστια πολυεθνική TVX που κήρυξε πτώχευση στο τέλος. Σώθηκε η κοιλάδα της Κηπουρίστρας με τα αρχαιολογικά ευρήματα και τον μοναδικής ομορφιάς καταρράκτη που προοριζόταν για χαβούζα. Σήμερα αποτελεί προορισμό αναψυχής των περιηγητών και των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής
Στην επιτυχία του αγώνα ενάντια στην TVX λειτούργησε καθοριστικά και ο αγώνας των κατοίκων της Στρατονίκης εκείνη την χρονική περίοδο ενάντια στην εξόρυξη κάτω από τα σπίτια τους.
Στο Πέραμα του Έβρου και στις Σάπες της Ροδόπης συνέβαλε καθοριστικά στην ενημέρωση των κατοίκων και φορέων της περιοχής για τις επιπτώσεις της εξόρυξης και την αναστροφή του υπέρ της εξόρυξης κλίματος που ήδη είχαν προλάβει να δημιουργήσουν οι μεταλλευτικές εταιρείες. Δημιουργήθηκε ένα κίνημα αντίστασης που συμπεριέλαβε κυριολεκτικά τους πάντες και το οποίο είναι ισχυρό μέχρι και σήμερα. Χαρακτηριστικό δείγμα αυτού είναι ότι ο Δήμος Αλεξανδρούπολης ανακήρυξε επίτιμο δημότη του τον Τόλη Παπαγεωργίου πρόσφατα και έστειλε εκπρόσωπο των Δήμων Κομοτηνής και Αλεξανδρούπολης στην κηδεία του.
Αντίστοιχα στο Κιλκίς με την έγκαιρη δράση και ενημέρωση που ανέλαβε και συμμετείχε προσωπικά αποτράπηκε στο ξεκίνημά της κάθε απόπειρα μεταλλευτικής εκμετάλλευσης. Το ίδιο έγινε και στην περιοχή του Σιδηροκάστρου Σερρών.
Όταν λοιπόν τέθηκε το ζήτημα της ανοιχτής εξόρυξης στις Σκουριές Χαλκιδικής και σε άλλες τοποθεσίες στη Β. Ελλάδα ο Τόλης Παπαγεωργίου ήταν εκεί. Είτε με τη φυσική του παρουσία στις διαδικασίες και τις δράσεις του κινήματος κατά της εξόρυξης είτε με την ακούραστη δουλειά της τεκμηρίωσης και ενημέρωσης που αφορούσε πολλές και διαφορετικές πλευρές και ζητήματα που αναδεικνύονταν κατά περιόδους μέσω του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων.
Το έργο του και η κληρονομιά που άφησε είναι πολύ σπουδαία και ξεπερνούν τα όρια της περιοχής της Β.Α. Χαλκιδικής, ακόμη και τα σύνορα της Ελλάδας.
Θεωρούσε ότι ήταν ύψιστη τιμή όταν κατηγορήθηκε σαν αρχηγός της υποτιθέμενης εγκληματικής οργάνωσης των Σκουριών. Και όπως έλεγε, ήταν ένα έγκλημα που θα το έκανε ευχαρίστως ξανά και ξανά.
