του Ιάσονα Κωστόπουλου
Οι δηλώσεις της Μέρκελ και του Μακρόν στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής για την ανάγκη περιορισμού της εισόδου εμβολιασμένων τουριστών από τη Ρωσία σε χώρες της Ε.Ε., σε συνδυασμό με τη διάθεση της Γερμανίας να μπλοκαριστεί η είσοδος ακόμη και εμβολιασμένων πολιτών από την Μ. Βρετανία, λόγω της ραγδαίας εξάπλωσης της μετάλλαξης Δ, δεν είναι παρά ένα ακόμη επεισόδιο στη μακρά πλέον σειρά γεωπολιτικών ανταγωνισμών που ξεσπούν στο έδαφος της πανδημίας. Καθώς, ναι μεν υπάρχει έξαρση της πανδημίας στις δύο χώρες, ωστόσο παρόμοια κατάσταση παρατηρείται και σε χώρες εντός της Ε.Ε. όπως είναι η Ισπανία και η Πορτογαλία, αλλά και εκτός, όπως στο Ισραήλ. Εξάλλου, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ίδιας της Ε.Ε., η εν λόγω μετάλλαξη αναμένεται να έχει κυριαρχήσει εντός της ένωσης μέχρι τον Αύγουστο. Αντίθετα, οι εμβολιασμοί δεν προβλέπεται να έχουν φτάσει σε επαρκές επίπεδο μέχρι τότε. Οπότε, εύλογα προκύπτει το ερώτημα γιατί εμποδίζεται η μετακίνηση για πολίτες κρατών εκτός Ε.Ε., που όμως είναι εμβολιασμένοι με αποδεδειγμένα αποτελεσματικά εμβόλια, τη στιγμή μάλιστα που παρέχεται πιστοποιητικό για την μετακίνηση πολιτών εντός Ε.Ε. που μπορεί να έχουν εμβολιαστεί με τα ίδια εμβόλια (AstraZeneca);
Για μία ακόμη φορά η πανδημία και εν προκειμένω ο εμβολιασμός χρησιμοποιείται ως εργαλείο για να προσχωρήσουν διάφορα σχέδια εντός και εκτός των χωρών. Αντίστοιχα περιστατικά είχαν λάβει χώρα σε όλα τα προηγούμενα στάδια της πανδημίας, με την κλοπή-πειρατεία ιατρικού υλικού που παρακρατούνταν σε διάφορα αεροδρόμια, την εκβιαστική πίεση στον ΕΜΑ για την έγκριση συγκεκριμένων εμβολίων αλλά και την πιο πρόσφατη δρομολόγηση του πιστοποιητικού εμβολιασμού. Το οποίο, όπως όλα δείχνουν. δεν θα αφορά γενικά τον εμβολιασμό των πολιτών, αλλά τον εμβολιασμό με τα «δικά μας» εμβόλια. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η απαίτηση για διπλά τεστ σε Ρώσους και Βρετανούς τουρίστες, που έχουν εμβολιαστεί με το SputnikV ή το AstraZeneca. Μάλιστα, για την περίπτωση της Ρωσίας, ο αποκλεισμός είναι πιο εύκολος καθώς το εμβόλιο της δεν έχει εγκριθεί ακόμη από τον ΕΜΑ, σε αντίθεση με την Μ. Βρετανία όπου αν και το εμβόλιο της είναι εγκεκριμένο, έχει δεχθεί πυρά καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας, για τις παρενέργειες και την αποτελεσματικότητα του. Με τον τρόπο αυτό, δημιουργείται το έδαφος για τον χωρισμό και έλεγχο περιοχών στη βάση της επιρροής μεγάλων οικονομιών, που είναι και αυτές που παράγουν τα «εγκεκριμένα» εμβόλια.
Η «κανονικότητα» της πανδημίας είναι: Η άσκηση κοινωνικού ελέγχου σε όλες τις πτυχές της ζωής δια μέσου της βιοπολιτικής και η εξασφάλιση των κερδών, μεγάλων ή μικρότερων παικτών σε βάρος της υγείας των κοινωνιών
Είναι φανερό, πως δεν βρισκόμαστε καν σε μια κατάσταση γενικής συμφωνίας για την αντιμετώπιση της πανδημίας, όπου μέσα από διάφορους τρόπους, μεταξύ των οποίων και εκβιασμοί, θα εξασφαλιστεί το επιθυμητό ποσοστό εμβολιασμού. Αντίθετα, προωθούνται πολλά, διαφορετικά και συχνά αλληλοσυγκρουόμενα σχέδια. Για παράδειγμα, το πιστοποιητικό εμβολιασμού, χαιρετίστηκε ως λύση για τις τουριστικές οικονομίες ενώ τώρα το πρόβλημα επανέρχεται για να εξασφαλιστούν τα κέρδη της φαρμακευτικής βιομηχανίας. Παράλληλα, αν και οι ελίτ «ανησυχούν» για την εξάπλωση της μετάλλαξης Δέλτα, ο τουρισμός συνεχίζει απρόσκοπτα, λες και δεν αποτελεί παράγοντα για την διάδοση της, τη στιγμή που έχει ήδη διαδοθεί σε βασικούς τουριστικούς προορισμούς (βλ. Πορτογαλία). Επιπλέον, το πιστοποιητικό υποτίθεται θα λειτουργούσε μόνο στα πλαίσια της μετακίνησης από χώρα σε χώρα, ενώ είχαν δοθεί πολλαπλές διαβεβαιώσεις ότι δεν θα αποτελέσει μοχλό για διακρίσεις μεταξύ των πολιτών. Αντίθετα όμως, οι περισσότερες χώρες έχουν ήδη ανακοινώσει πως λίγο-πολύ θα χρησιμοποιείται σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής, από την βραδινή έξοδο μέχρι την μετακίνηση εντός της χώρας (!). Δημιουργώντας έτσι ένα υγειονομικό απαρτχάιντ, με τα προνόμια των εμβολιασμένων να λανσάρονται ως «κίνητρο» για τους ανεμβολίαστους και αποκλεισμένους. Και όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που η πλειοψηφία των πολιτών σε όλη την Ε.Ε. δεν έχει εμβολιαστεί, ενώ παράλληλα συζητιέται η ανάγκη για νέες δόσεις σε ορισμένα εμβόλια, των οποίων μάλιστα η απρόσκοπτη παραγωγή δεν είναι δεδομένη. Πράγμα που σημαίνει, ότι το ποσοστό των ανθρώπων που θα βρεθεί σε συνθήκες αποκλεισμού δεν αφορά κάποιους «ψεκασμένους», αλλά μεγάλες μερίδες του πληθυσμού που είτε δεν μπόρεσαν, είτε φοβούνται –δικαιολογημένα με βάση την υστερία των ΜΜΕ–, είτε υπάρχει βάσιμος λόγος για να μην εμβολιαστούν (βλ. προβλήματα υγείας).
Το κοινό πρόσημο όλων των παραπάνω είναι ένα: Η άσκηση κοινωνικού ελέγχου σε όλες τις πτυχές της ζωής δια μέσου της βιοπολιτικής και η εξασφάλιση των κερδών, μεγάλων ή μικρότερων παικτών σε βάρος της υγείας των κοινωνιών. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος ανορθολογισμός της πανδημίας και δυστυχώς προβάλλεται ως κανονικότητα.
