Με επιστολή του στο Δρόμο ο κ. Σαφίκ Αχμάντ, γιατρός και αναγνωρισμένος πολιτικός πρόσφυγας στην Ελλάδα (διωκόμενος από το αντιδραστικό καθεστώς του Πακιστάν), γνωστοποιεί την άδικη και πέραν κάθε νομιμότητας μεταχείριση που του επιφυλάχθηκε το περασμένο Σάββατο στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Η κατάληξη ήταν να μην του επιτραπεί να ταξιδέψει, ενώ παρουσίασε όλα τα απαιτούμενα έγγραφα. Υπάρχει άραγε κάποιος αρμόδιος που μπορεί να εξηγήσει τους λόγους της αυθαιρεσίας; Ιδού η επιστολή:
Στις 22 Μαΐου αγόρασα εισιτήριο για πτήση της Air France με προορισμό το Παρίσι. Φτάνοντας στο αεροδρόμιο κατευθύνθηκα στο γκισέ αριθ. 48 και έδωσα στην υπάλληλο τα απαραίτητα ταξιδιωτικά έγγραφα. Αυτή τα έδωσε σε μια συνάδελφό της στο γκισέ αριθ. 50, η οποία μου είπε ότι δεν δικαιούμαι να ταξιδέψω με αυτό το διαβατήριο [το διαβατήριο, αντίγραφο του οποίου επισυνάπτεται στην επιστολή, αναγράφει ευκρινώς: «Ισχύει για όλες τις χώρες πλην Πακιστάν»…]. Της εξήγησα ότι είμαι αναγνωρισμένος πρόσφυγας, όπως γράφει με κεφαλαία γράμματα και το διαβατήριό μου στην πρώτη σελίδα. Της επέδειξα την ιατρική μου ταυτότητα, εκδοθείσα από τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο. Της παρέδωσα μέχρι και την πρόσφατη θετική εισήγηση της Επιτροπής Πολιτογράφησης του υπουργείου Εσωτερικών, που σημαίνει ότι αργά ή γρήγορα θα έχω την τιμή να είμαι Έλληνας πολίτης. Τότε μίλησε στο τηλέφωνο, αλλά μετά επανέλαβε ότι δεν μπορεί να μου επιτρέψει να ταξιδέψω. Της έδειξα τις σφραγίδες του συνοριακού ελέγχου από πρόσφατα ταξίδια μου στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε κράτη μέλη της Ε.Ε. Δεν την επηρέασαν. Έπειτα μου ζήτησε την άδεια παραμονής. Της την επέδειξα. Είπε ότι πρέπει να έχω άδεια νέου, βιομετρικού τύπου. Της εξήγησα ότι η εν ισχύ άδεια παραμονής, όπως άλλωστε αναγράφει, εκδόθηκε και ανανεώθηκε από την αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Εσωτερικών στην Πέτρου Ράλλη, ενώ το έγγραφο που ζητά εκδίδεται από άλλη υπηρεσία στην Κατεχάκη, και αφορά περιπτώσεις μετά το 2012. Πρόσθεσα ότι, όταν πέρυσι αιτήθηκα την έκδοση βιομετρικής άδειας, η υπηρεσία της Πέτρου Ράλλη μου απάντησε ότι δεν διαθέτει τέτοια δυνατότητα κι ότι ούτως ή άλλως για ταξίδια στο εξωτερικό χρειάζομαι μόνο το ταξιδιωτικό έγγραφο-διαβατήριο που ήδη διέθετα. Παρ’ όλα αυτά επέμεινε στην απόφασή της να μου απαγορεύσει να ταξιδέψω. Της ζήτησα να μιλήσω με τον προϊστάμενό της. Απάντησε ότι ήδη μίλησε αυτή τηλεφωνικά… Θεωρώ ότι αυτή η συμπεριφορά δυσφημεί το ελληνικό κράτος και συνιστά κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων που έχω ως πολίτης σεβόμενος τους νόμους, μου προκαλεί δε, εκτός από οικονομική, και ηθική ζημία. Ελπίζω να μην τύχει σε άλλον άνθρωπο να αντιμετωπίσει κάποιον/κάποια που δρα υπεράνω του νόμου, με βάση προσωπικές φαντασιακές αντιλήψεις.
Δρ Σαφίκ Αχμάντ
