Το οδικό δίκτυο της Χαλκιδικής και η επανάσταση του αυτονόητου
Του Γιώργου Παραλή
Τα θέματα που αντιμετωπίζει το οδικό δίκτυο της Χαλκιδικής αντανακλούν ένα μεγάλο μέρος των παθογενειών της Ελλάδας. Κάθε καλοκαίρι λόγω της αύξησης της κίνησης στους δρόμους χάνουμε κάποιο φίλο ή συμμαθητή στην άσφαλτο. Στις περισσότερες των περιπτώσεων η τραγωδία δεν οφείλεται στον ανθρώπινο παράγοντα, αλλά στις σοβαρότατες ελλείψεις του οδικού δικτύου. Λακκούβες παντού, στενοί δρόμοι, ανάποδες κλίσεις, χόρτα στις άκρες που έχουν μεγαλώσει τόσο πολύ που μπαίνουν στο οδόστρωμα, ανύπαρκτη σήμανση και φωτισμός. Όλα αυτά έχουν καταγραφεί ξανά και ξανά, έχουν προκαλέσει συζητήσεις επί συζητήσεων και οι πολίτες έχουν λάβει μύριες όσες υποσχέσεις για επίλυση.
Στην κάκιστη κατάσταση του οδικού δικτύου στην Κασσάνδρα, όπως και στο σύνολο σχεδόν του Νομού Χαλκιδικής, ήρθε να προστεθεί και η υποχώρηση του οδοστρώματος στο δρόμο Ν. Φώκια – Άθυτος. Πλέον η κίνηση των οχημάτων για το πιο πολυσύχναστο «πόδι» της Χαλκιδικής, το πρώτο, διεξάγεται από βοηθητική οδό που πιθανόν να μην αντέξει την επιβάρυνση της θερινής περιόδου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον τουρισμό, αφού δεν έχει τις αναγκαίες προδιαγραφές για να αντεπεξέλθει.
Οι υποσχέσεις της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας αναφέρουν πως το κομμάτι θα έχει επισκευαστεί έως τα τέλη Ιουνίου. Στον ίδιο δρόμο λίγο πιο πέρα είχε συμβεί καθίζηση του οδοστρώματος και παλαιότερα, που επέφερε μεγάλο κόστος για την επισκευή του. Πιθανόν ανάλογο οικονομικό κόστος να υπάρξει και τώρα.
Μήπως, όμως, θα μπορούσαμε να το αποφύγουμε αυτό αν είχε ολοκληρωθεί στην ώρα του, σύμφωνα με τις συμβάσεις και το χρονοδιάγραμμα, ο νέος υπό κατασκευή δρόμος Ν. Ποτίδαια – Κασσάνδρεια; Ενώ το αρχικό πλάνο υπολόγιζε ότι ο άξονας θα είχε περατωθεί μέχρι τα τέλη του περασμένου έτους, πλέον αρμόδιοι της Περιφέρειας μιλούν για τουλάχιστον ένα χρόνο καθυστέρηση και για ολοκλήρωση στα τέλη του τρέχοντος 2015. Και, φυσικά, μιλάμε για έναν οδικό άξονα που στην αρχική φάση της λειτουργίας του δε θα περιλαμβάνει ούτε κόμβο για την Άθυτο, ούτε ανισόπεδο κόμβο στην Κασσανδρεία, όπου και θα καταλήγει ο μεγάλος όγκος των οχημάτων. Δηλαδή, ένα έργο που θα λειτουργήσει κουτσουρεμένο, ποιος ξέρει για πόσο καιρό, με τη δικαιολογία ότι οι αποζημιώσεις για τα απαλλοτριωθέντα κομμάτια γης γύρω από τους κόμβους έχουν «κολλήσει» στα δικαστήρια.
Όπως στα δικαστήρια έχει σταματήσει και η διαπλάτυνση στο κομμάτι Ν. Μουδανιά – Ν. Ποτίδαια εξαιτίας προσφυγών των πολιτών που διαθέτουν παρόδιες εγκαταστάσεις και επιχειρήσεις που φοβούνται πως αν διαπλατυνθεί θα μετατραπεί σε κλειστό αυτοκινητόδρομο.
Πολιτικοί και μικροσυμφέροντα
Είναι τραγικό το 2015 να θυσιάζουμε τη δημιουργία σύγχρονου ασφαλούς αυτοκινητόδρομου από τη Θεσσαλονίκη έως την Κασσάνδρα επειδή υπάρχουν πολιτικοί που κλείνουν το μάτι σε μικροσυμφέροντα προς άγρα μερικών ψήφων. Μ’ αυτά και μ’ αυτά κινδυνεύει γι’ αυτό το κομμάτι να χαθεί η χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ που πρέπει να απορροφηθεί έως τα τέλη του 2015. Τα ίδια ισχύουν και όσον αφορά τη χρηματοδότηση στο υπό κατασκευή κομμάτι Γαλάτιστας – Θέρμης με υπαρκτό κίνδυνο για αρκετό καιρό ακόμη να μην αποκτήσουμε σύγχρονη οδική σύνδεση της Θεσσαλονίκης με την Πρωτεύουσα του Ν. Χαλκιδικής, τον Πολύγυρο.
Η ανάληψη από τον ΣΥΡΙΖΑ της ευθύνης διακυβέρνησης του τόπου θα πρέπει να μας κάνει πλέον, σε όλα τα ζητήματα, να μη μένουμε στην απλή καταγραφή των προβλημάτων και στην εκφώνηση ευχολογίων για τη λύση τους, αλλά να προσπαθούμε με συγκεκριμένες δράσεις σχεδιασμού, συντονισμού και ελέγχου να συμβάλουμε επί της ουσίας. Όχι στη λογική των ρουσφετιών και των μικροεξυπηρετήσεων, αλλά στη νοοτροπία της μεγιστοποίησης του οφέλους για το κοινωνικό σύνολο.
