• Δήλωση Φώτη Κουβέλη προχθές στο ιταλικό τηλεοπτικό κανάλι Rai Uno: «Αν εκλεγεί στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται να σεβαστεί τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η χώρα, αλλά θα επιχειρήσει να αλλάξει κάποιους όρους». Καλά, πότε τον κάναμε εκπρόσωπο Τύπου; Μάλλον έχω χάσει επεισόδια…

 

  • Έβλεπα τις προάλλες το πολύ καλό ντοκιμαντέρ Η φράση που δεν τελείωσε του Μ. Παπαδάκη για τις Πλατείες του 2011. Ακόμα και για κάποιον που τα είχε ζήσει από κοντά, η καταστολή, το ξύλο, τα χημικά για να «πέσει» η Πλατεία Συντάγματος εντυπωσιάζουν ακόμα και σήμερα και δεν έχουν προηγούμενο. Άλλο θέλω να πω όμως. Πρωθυπουργός τότε ήταν ο Γ. Παπανδρέου. Το ότι σήμερα τολμά να εμφανίζεται ξανά σαν σωτήρας που νιώθει τον πόνο του κόσμου και να καλεί σε… κίνημα και αυτοοργάνωση δεν είναι απλά θράσος. Είναι και μια φάρσα που δείχνει ότι η τραγωδία δεν τελείωσε, ότι η συνειδητοποίησή της και η έξοδος από αυτήν έχουν μείνει ανολοκλήρωτες.

 

  • Πρώτο τραπέζι πίστα στο Ηράκλειο η κ. Σχοιναράκη, σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου. Την τιμή του ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, έσωσε η κυρία Μαρία με τη γνωστή παρέμβασή της. Χρειαζόμαστε πολλές τέτοιες κυρίες στον ΣΥΡΙΖΑ.

 

  • Είμαι ο τελευταίος που θα ενοχλούνταν από τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα σχετικά με το «πεντοζάλη με τις αγορές». Άλλωστε, έχω δηλώσει συνειδητά λαϊκιστής και φανατικός πολέμιος του αντιλαϊκισμού. Το θέμα είναι άλλο. Όταν οι δηλώσεις που γίνονται δεν ξεκαθαρίζουν την πολιτική μας και τα στελέχη μας χορεύουν τη μια τσάμικο και την άλλη ευρωπαϊκά βαλσάκια, κινδυνεύει ο κόσμος από ζάλη και όχι οι αγορές από πεντοζάλη…

 

  • Από απόφαση Οργάνωσης Μελών του ΣΥΡΙΖΑ: «Τα μέλη του κόμματος με λειψή ενημέρωση, χωρίς ουσιαστική δυνατότητα παρέμβασης στις αποφάσεις, έχουν μετατραπεί σε απλούς εκτελεστές αποφάσεων που λαμβάνονται σε κεντρικό επίπεδο. Είναι ενδεικτικό ότι αιτήματα της οργάνωσής μας προς την Κ.Ε. για ενημέρωση σε ορισμένα ζητήματα, αγνοήθηκαν πλήρως. Θεωρούμε ότι όλες οι αποφάσεις του κόμματος πρέπει να λαμβάνονται μόνο από τα θεσμοθετημένα από το καταστατικό όργανα, σε όλη την κλίμακα του κόμματος. Η εντύπωσή μας είναι ότι χτίζουμε ένα κόμμα ανάθεσης, ενώ την ίδια στιγμή ισχυριζόμαστε ότι προσπαθούμε να χτίσουμε μια κοινωνία συμμετοχής των πολιτών».

 

  • Πληθαίνουν, πάντως, οι αποφάσεις Οργανώσεων που δηλώνουν δυσφορία για την κατάσταση στο κόμμα, για τις επιλογές «διεύρυνσης» έτσι όπως προωθούνται και για τη σύγχυση στον πολιτικό λόγο των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Ακούει κανείς;

 

  • Κάποιοι αριστεροί αρθρογράφοι εξακολουθούν να κάνουν ότι δεν ακούνε ή ότι δεν καταλαβαίνουν. Και συνεχίζουν να επιχειρηματολογούν ότι πρέπει να κάνουμε συμμαχίες με τη ΔΗΜΑΡ ή άλλους επειδή είναι σημαντικό να μαζέψουμε ψήφους και να έρθει η κυβέρνηση της Αριστεράς. Σημαντικότατο είναι, βρε σύντροφοι, αλλά δεν μαζεύονται έτσι ψήφοι, μάλλον χάνονται. Για να μην πούμε ότι το τι ακριβώς κυβέρνηση θα έρθει καθορίζεται και από αυτές τις «συμμαχίες». Θα συζητήσουμε γι’ αυτά ή ο καθένας θα ακούει και θα λέει μόνο ό,τι τον βολεύει;

 

  • Για να κάνω και την κριτική μου: Κακώς η εφημερίδα Δρόμος χαρακτηρίζει «βάλτο» τη διαδικασία εκλογής ΠτΔ. Η σωστή λέξη είναι «βούρκος».
Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!