Αήθης η καπήλευση της επιτυχίας του Γιάννη Αντετοκούνμπο τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη Ν.Δ. αλλά και από την πολιτεία γενικότερα. Μιας επιτυχίας ιδιαίτερα σημαντικής αφού ο γνωστός καλαθοσφαιριστής αναδείχτηκε ένας από τους κορυφαίους του κόσμου για την χρονιά που μας πέρασε.
Συγχαίρει η κυβέρνηση τον Γιάννη και πανηγυρίζει αφού δια μέσω του Γιάννη και της επιτυχίας του θεωρεί ότι δικαιώνεται η μεταναστευτική της πολιτική. Και βέβαια την «πέφτει» στη Ν.Δ. για το ζήτημα. Απύθμενη υποκρισία μέσα σε περιτύλιγμα προεκλογικής προπαγάνδας με μοναδικό στόχο να μαζευτούν μερικά ψηφαλάκια. Τα κολαστήρια των hot-spot, η μετατροπή της Ελλάδας σε αποθήκη ψυχών, η αντιπροσφυγική «συμφωνία» Τουρκίας-Ε.Ε., οι δολοφονίες μεταναστών μέσα σε αστυνομικά τμήματα κ.ο.κ. είναι τρανά παραδείγματα της μεταναστευτικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη η Ν.Δ. γιατί συγχαίρει και χαίρεται; Αφού είναι γνωστές οι απόψεις και οι θέσεις της γι’ αυτά τα θέματα. Απλά ξεφτίλα…
Υπάρχει βέβαια και το στρατόπεδο των «μπερδεμένων». Όλων αυτών που, επειδή ο Γιάννης είναι μαύρος, νομίζουν ότι οι επιτυχίες του είναι γροθιά στα μούτρα του φασισμού και του ρατσισμού. Ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή. Οι ίδιοι άνθρωποι που παθαίνουν αναφυλαξία με την πατρίδα, τον ελληνισμό, την ελληνική σημαία, το εθνόσημο, τη θρησκεία, την οικογένεια πανηγυρίζουν με την επιτυχία του Γιάννη, «καρφώνοντας» παράλληλα τον κομπλεξικό Ελληναρά, την ίδια στιγμή που ο ίδιος ο καλαθοσφαιριστής αναφέρεται με ιδιαίτερο σεβασμό και αγάπη σ’ όλα αυτά. Τι να πει κανείς…
Υπάρχει όμως και μια πιο ιδιαίτερη πτυχή. Η καθαρά μπασκετική πλευρά. Για ποιον ακριβώς λόγο δίνουν συγχαρητήρια η πολιτεία, η κυβέρνηση, ο υφυπουργός Αθλητισμού, τα δύο μεγάλα κόμματα; Επειδή έχουν καταφέρει να φέρουν το ελληνικό μπάσκετ στην χειρότερη φάση του; Ή επειδή έχουν «αλλάξει τα φώτα» γενικότερα στον ελληνικό αθλητισμό; Συγνώμη κιόλας, κύριοι και κυρίες πολιτικοί και παράγοντες, αλλά δεν γίνεται να είστε τιμητές προσπαθειών και επιτυχιών που οφείλονται στην αποκλειστική ατομική προσπάθεια κάποιων αθλητών και στην βοήθεια που τους δίνεται από την οικογένειά τους ή/και από κάποιους αθλητικούς συλλόγους.
Ακριβώς το ίδιο συνέβη και με την περίπτωση του Γιάννη. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ό,τι πέτυχε, το πέτυχε από μόνος του και με την βοήθεια της οικογένειάς του και κάποιων λίγων ανθρώπων που ξεχώρισαν το ταλέντο του. Όπως και κάθε πολίτης που κάτι πετυχαίνει σ’ αυτήν την χώρα, ο Γιάννης δεν έλαβε κάποια βοήθεια από την πολιτεία ενώ είχε να αντιμετωπίσει επιπροσθέτως και το πρόβλημα να είναι παιδί μεταναστών. Το μόνο που έκαναν η πολιτεία, το κράτος και η κυβέρνηση ήταν να έρθουν πολύ αργότερα απλά για να καπηλευτούν. Διαχρονικό και διακομματικό φαινόμενο αλλά και άκρως ρατσιστικό απέναντι σ’ όλους τους πολίτες αυτού του τόπου…
