Ποτέ άλλοτε, από το 1974, δεν είχε ο τόπος μια Βουλή σαν τη σημερινή. Αυτού του επιπέδου. Σε όποια παρέα βρεθείς, όποια συζήτηση κι αν παρακολουθήσεις, τις ίδιες εκτιμήσεις θα ακούσεις. Η Βουλή είναι για τα μπάζα. Όλη, μα όλη! Έχει φρικάρει ο κόσμος με τι συζητούν, πώς το συζητούν, τι λένε και πώς ψηφίζουν. Χυδαίες εκφράσεις Κασιδιάρη στη Βουλή κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας, γράφανε χτες. Μα αυτό είναι το ύφος της σημερινής Βουλής. Χυδαιότητα με χοντράδες και χυδαιότητα με δημαγωγία.
Ασήμαντοι βουλευτές, που ψηφίζουν τυφλά καταστροφικούς νόμους. Κι όσοι αντιδρούν τώρα, τους είχαν ψηφίσει νωρίτερα. Ακυβέρνητος ο τόπος, λέει ο πολίτης που τους έχει σιχαθεί όλους, με κυβέρνηση και Βουλή να έχουν γίνει υποχείρια των ξένων και να (ψευτο)σκοτώνονται μεταξύ τους για το ποιος θα εφαρμόσει καλύτερα τις εντολές σε βάρος της Ελλάδας. Ακόμα και οι χρυσαυγήτες που ψήφισα, έλεγε ένας ταξιτζής, βολεύτηκαν με τους παχουλούς μισθούς τους και κερδίζουν χρόνο με σπασμωδικές κραυγές. Και το ΚΚΕ, λέει ο παλιός Κνίτης, κρατάει τόσο κόσμο με αριστερές επιθυμίες στο κλουβί ταΐζοντάς τον με υποσχέσεις για τη Δευτέρα Παρουσία. ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. συναγωνίζονται ποιος θα είναι πιο αρεστός στη Μέρκελ, τον Μακρόν, τον Νετανιάχου και τον Τραμπ. Τους έχει απορρίψει ο κόσμος, αλλά δεν βλέπει φως από πουθενά. Κάποιοι ψάχνονται. Μπας και ο τάδε; Μπας και ο δείνα; Μπας και ο κανένας; Αλλά, σίγουρα, όσο και να φέξεις με το φανάρι δύσκολα θα βρεις πολίτες που θα σου πουν μια καλή, ή έστω ανεκτική, κουβέντα για τους σημερινούς βουλευτές. Ούτε θέλουν να τους ξέρουν. Και ευχαρίστως θα τους έφτυναν…
Διονύσης Μαλτέζος
