Γραπτός χαιρετισμός του Βάσου Λυσσαρίδη σε εκδήλωση του Δρόμου με θέμα: «Το Κυπριακό σε κρίσιμο σταυροδρόμι», 7 Μαρτίου 2014.
Το Κυπριακό έχει οδηγηθεί σε μια επικίνδυνη εκτροπή. Ενώ είναι κοινή διαπίστωση όλων των κομμάτων ότι είναι θέμα εισβολής, εθνοκάθαρσης, εποικισμού που αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, αναζητείται λύση μέσω ενός διακοινοτικού διαλόγου, αφήνοντας την Τουρκία στο απυρόβλητο.
Και όχι μόνον!
Μαρτυρούμε μια νέα Συμφωνία Κορυφής η οποία οδηγεί σε διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, με κατάλοιπο εξουσίας να εκχωρείται στα συνιστώντα κρατίδια και επακόλουθη συνομοσπονδία, εγγυήσεις, εσωτερικές κυριαρχίες, κυριαρχία που πηγάζει ισότιμα από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, αναβίωση των μονομερών παραχωρήσεων, και της φιλοσοφίας του Σχεδίου Ανάν. Νταβούτογλου και Έρογλου ήδη αναφέρονται σε χωριστά κράτη και νέο συνεταιρισμό υπό την κηδεμονία της Τουρκίας με τελικό στόχο την Αλεξανδρεττοποίηση.
Θέμα στρατευμάτων και εγγυήσεων δεν βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Δημιουργούνται, ουσιαστικά, Bandustans.
Η Τουρκία βαδίζει, από πλευράς Κυπριακού, ανενόχλητη προς την ΕΕ και οι πειρατικές ενέργειες της Τουρκίας ενάντια στην ΑΟΖ μας συνεχίζονται.
Η διατυμπανισθείσα νέα διεκδικητική στρατηγική παραμερίζεται.
Δημιουργείται ατμόσφαιρα εκβιασμού με το δίλημμα ή το Σχέδιο ή διχοτόμηση.
Και ενώ η διχοτόμηση αποτελεί έναν αποκρουστικό εθνικό ακρωτηριασμό, το Σχέδιο αποτελεί προστάδιο τουρκοποίησης.
Σ’ αυτά προστίθεται η πολιτική της χρηματοκρατίας που αμφισβητεί τη λαϊκή κυριαρχία, πολυαίωνα δικαιώματα των εργαζομένων, το κοινωνικό κράτος και κάθε έννοια δημοκρατίας με σαφή προσπάθεια του οικονομικού να κηδεμονεύει το πολιτικό και να καθιστά κυβερνήσεις όργανα του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Άμεσος στόχος ο έλεγχος των νέων εθνικών πόρων και επιβολή αποφάσεων με απειλή τη χρεοκοπία.
Στις παγκόσμιες αντιδράσεις απουσιάζουν η πυξίδα και ο συντονισμός.
Στόχος μου δεν είναι η ανάλυση του σύγχρονου φαινομένου της χρηματοκρατίας, που αποτελεί μορφή αποικιοκρατίας.
Όμως η απόφαση του λαού είναι να μην υποκύψει. Τον Σεπτέμβριο του 2009, με την εισαγωγή αδόκιμων ονοματολογιών, το Εθνικό Συμβούλιο καθόρισε το περιεχόμενο. Ενότητα κράτους, του χώρου, της οικονομίας, των θεσμών, αποχώρηση ξένων στρατευμάτων και εποίκων και διασφάλιση των βασικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των νόμιμων πολιτών. Δυστυχώς οι υπογραφές έμειναν χωρίς αντίκρισμα.
Να προβάλουμε μια ενιαία πανεθνική στρατηγική για αντιμετώπιση των απειλών (συγκυριαρχία Αιγαίου, Κυπροποίηση της Θράκης, Ιμβροποίηση της Κύπρου).
Δεν αγνοούμε τις ισορροπίες και τα ισοζύγια δυνάμεων.
Αν, όμως, αυτό θα ήτο το μέτρο αποφάσεων, ο Ελληνισμός θα αποτελεί θρησκευτική μειονότητα στα πλαίσια ενός Τουρκικού κράτους.
Σεβόμαστε τα δικαιώματα όλων και θέλουμε φιλία με όλους.
Όμως απαιτούμε σεβασμό στα διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματά μας και αμφίπλευρη φιλία γιατί η μονόπλευρη ισοδυναμεί με εθελοδουλία.
Ενωμένοι, αποφασισμένοι θα αγωνισθούμε για λύση στη βάση του διεθνούς δικαίου και του ευρωπαϊκού κεκτημένου που αποβαίνει προς όφελος του συνόλου του λαού, συμπεριλαμβανομένων των Τουρκοκυπρίων που μόνο έτσι θ’ απαλλαγούν από την ασφυκτική κηδεμονία της Τουρκίας. Κάψαμε τα γιοφύρια πίσω μας και θ’ αγωνιζόμαστε ως τη δικαίωση. Ναι στην ενότητα και ενιαία δράση, όχι για απεμπόληση δικαιωμάτων αλλά διεκδίκηση των διεθνώς κατοχυρωμένων αρχών.
Όλοι μαζί μπορούμε!»
