Το ζήτημα της τοποθέτησης καμερών στα σχολεία του Δήμου έρχεται σε μια περίοδο στην οποία η ανάγκη η δικιά μας και των παιδιών μας είναι να αποκτήσουμε περισσότερες ελευθερίες από τις ήδη περιορισμένες λόγω της πανδημίας και όχι η επιπλέον επιτήρησή μας. Είναι σημαντικό ακόμα και αυτό, να μπορείτε δηλαδή να συντονίζεστε στον ρυθμό της κοινωνίας, να αφουγκράζεστε τις ανάγκες της και να μην δράτε αποκλειστικά και μόνο με βάση τα επιλεγμένα κονδύλια σαν μηχανισμός υλοποίησης άνωθεν εντολών, για την απορρόφηση πόρων οι οποίοι τελικά καμία απολύτως ευεργετική επίπτωση δεν θα έχουν σε μια τοπική κοινωνία σαν την δική μας. Την ίδια στιγμή που βρισκόμαστε επαγγελματίες και μισθωτοί, άνεργοι και συνταξιούχοι, οικονομικά δέσμιοι των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης που επιβάρυνε η πανδημία, έρχεται σαν την σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι για όλους εμάς τους γονείς, η είδηση επιτήρησης των σχολείων με κάμερες. Είναι απολύτως αδιάφορο το αν αυτές θα είναι ή δεν θα είναι στραμμένες στην αρχή την ώρα της διδασκαλίας ή του προαυλισμού προς το προαύλιο του σχολείου, στα πρόσωπα των παιδιών μας, στις κινήσεις των εκπαιδευτικών μας. Είναι ανεπίτρεπτο την στιγμή που ο Δήμος απέρριψε αίτημά μας για την κάλυψη των αναγκών σε ηλεκτρονικό εξοπλισμό αμέσως πριν το κλείσιμο των σχολείων στο δεύτερο κύμα της πανδημίας, να ξοδεύονται χρήματα για τον παραπέρα περιορισμό των ελευθεριών μας. Είναι εξοργιστικό να τοποθετήσουμε κάμερες σε ένα σχολείο 45+ χρόνων, για να επιβλέπουμε έναν επικίνδυνο και ακατάλληλο για προαυλισμό χώρο, την ίδια στιγμή που η ανακατασκευή του μετατίθεται με ευθύνη του Δήμου από χρόνο σε χρόνο και μόνο μετά από την δική μας επίμονη παρέμβαση το 2019, η δηλωμένη και εγκεκριμένη επιχορήγηση από το 2009, επανατοποθετήθηκε στο τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου για το 2021.
Αντί να φτιάξουμε κάτι λοιπόν, επιλέγουμε να το επιβλέπουμε για τυχόν «κακουργηματικού» χαρακτήρα παραβάσεις, όπως η παράνομη είσοδος από τα κάγκελα, 10χρονων, 11χρονων και 12χρονων «βανδάλων», οι οποίοι χρησιμοποιούν τον επικίνδυνο αυτό χώρο δίνοντάς του ζωή με μια μπάλα και τα γέλια τους. Η οπτική μας για ανοιχτά σχολεία δεν έχει προφανώς την ίδια αισθητική με την δική σας. Ονειρευόμαστε ένα σχολείο με χώρους άθλησης και ψυχαγωγίας, πόλο έλξης για ολόκληρη την τοπική κοινότητα. Ένα σύγχρονο και ασφαλές προαύλιο, γήπεδο καλαθοσφαίρισης, εξέδρες, γήπεδο πετοσφαίρισης, γήπεδο χειροσφαίρισης, υπαίθριο θερινό κινηματογράφο και όχι στην θέση τους τις φυλακές Μαλανδρίνου…
Αναρωτιόμαστε πραγματικά ποια ανάγκη σας ωθεί να προβείτε πριν από όλα τα άλλα, στο υπέρογκο αυτό έξοδο. Ποιες φθορές υπέστη το σχολείο μας τα τελευταία χρόνια; Δύο graffiti και 10 κιλά μπογιάς μπορούμε να θυμηθούμε εμείς.
Έχουμε αιτηθεί πολλές φορές μαζί με τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών, να ισχύσουν για το σχολείο μας με βάση τα τμήματά του, όσα προβλέπει ο νόμος. Φύλακας, νυχτοφύλακας, τραπεζοκόμος, γραμματειακή υποστήριξη. Αιτηθήκαμε δεύτερη καθαρίστρια η οποία θα κάλυπτε τις κενές ώρες της πρώτης στην διάρκεια του σχολικού ωραρίου σε περίοδο πανδημίας! Τίποτα από αυτά δεν έγινε πράξη. Τι από τα παραπάνω θα λύσουν οι κάμερες;
Ποια έρευνα επικαλείστε η οποία να μιλά για ευεργετικές ή έστω ουδέτερες προεκτάσεις στην ψυχοσύνθεση παιδιών αυτής της ηλικίας με την τοποθέτηση καμερών περιμετρικά του προαύλιου χώρου τους; Αντίθετα υπάρχουν πολλές οι οποίες αποδεικνύουν το αντίθετο. Ποιους φορείς ρωτήσατε την γνώμη τους σχετικά; Κανέναν.
* Αποσπάσματα από την Ανοιχτή επιστολή του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 3ου Δημοτικού Σχολείου Παλλήνης για την Τοποθέτηση Καμερών στα Σχολεία, 30/01/2021
