«Στείρα και επικίνδυνη: Τρεις ημέρες κράτησε η αυτοσυγκράτηση των πολιτικών μας. Από χθες εμφανίστηκαν πάλι στα τηλεπαράθυρα, κυρίως για να κατηγορήσουν το αντίπαλο κόμμα ότι ευθύνεται για την τραγωδία στα Τέμπη. Εργάζονται όλοι μαζί για λογαριασμό ενός βίαιου, αντισυστημικού ρεύματος που αμφισβητεί όλο το πολιτικό σύστημα. Οι φτηνές αλληλοκατηγορίες προκαλούν οργή, μόνο. Η σιωπή έδειξε –για λίγο– σεβασμό στα θύματα και ανάληψη ευθύνης για την τραγωδία. Οι κοκορομαχίες δείχνουν, όμως, ότι η ρουτίνα της στείρας αντιπαράθεσης επιστρέφει.»
Οι παραπάνω 77 λέξεις αποτελούν το κύριο άρθρο της Καθημερινής την Τρίτη 7/3/2023. Όπως εύκολα διαπιστώνει ο αναγνώστης, το βασικό μέλημα του άρθρου είναι να «βοηθήσει» τα συστημικά κόμματα να «καταλάβουν» ποιο είναι το βασικό πρόβλημα που έχει αυτή τη στιγμή το ελληνικό πολιτικό σύστημα μετά την τραγωδία των Τεμπών. Που δεν είναι άλλο από το να μην εμφανιστεί μέσα στην ελληνική κοινωνία ένα «βίαιο αντισυστημικό ρεύμα που θα αμφισβητεί όλο το πολιτικό σύστημα». Η διεύθυνση της Καθημερινής, μιας κατεξοχήν συστημικής εφημερίδας, καταλαβαίνει σωστότερα τις κοινωνικές διεργασίες, όπως διαμορφώνονται αυτές τις τελευταίες μέρες, από όλα τα κομματικά επιτελεία πάσης φύσεως και απόχρωσης και κάνει «ψύχραιμες» πολιτικές υποδείξεις. Κύρια προς τα δύο μεγάλα συστημικά κόμματα (Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ) αλλά και προς τον μικρότερο συστημικό εταίρο πάσας χρήσης (ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ). Δεν νοιάζεται τόσο για τα μικρότερα κόμματα που είναι βουτηγμένα στην αμηχανία τους αλλά για τα τρία συστημικά και την πολιτική συμπεριφορά που πρέπει να επιδείξουν για να μην κινδυνέψει το πολιτικό σύστημα και το «συναινετικό πλαίσιο διακυβέρνησης» που είχε συμφωνηθεί μεταξύ τους στην πορεία προς τις εκλογές αλλά και πολύ περισσότερο μετά από αυτές – βέβαια τώρα όλα αυτά έχουν τιναχθεί στον αέρα και αναζητούνται διαφορετικές φόρμουλες χειραγώγησης και εγκλωβισμού της κοινωνικής αμφισβήτησης σε ανώδυνα κανάλια, από κοντά και με την αναγκαία δόση καταστολής από τα ΜΑΤ όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις.
Η εφημερίδα Καθημερινή κάνει «ψύχραιμες» υποδείξεις προς τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ για την πολιτική συμπεριφορά που πρέπει να επιδείξουν ώστε να μην κινδυνέψει το πολιτικό σύστημα και το «συναινετικό πλαίσιο διακυβέρνησης» από την κοινωνική αμφισβήση
Η τραγωδία στα Τέμπη ήταν το συστημικό έγκλημα που στάθηκε η αφορμή για να ξεσπάσει η συσσωρευμένη και έντονη δυσαρέσκεια που έχει φωλιάσει εδώ και χρόνια στα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας. Το μεγάλο ποτάμι του κόσμου που πλημμύρισε όλη την Ελλάδα την Τετάρτη 8/3 αποτελεί την πιο τρανή απόδειξη για αυτό και είναι ένα γεγονός που ο επίσημος πολιτικός κόσμος της χώρας το έχει λάβει σοβαρά υπόψη του όσο και αν κάνει ότι το αγνοεί. Και αυτό γιατί ο κόσμος που πλημμύρισε τους δρόμους και τις πλατείες της χώρας ξέρει πολύ καλά και το λέει σε όλους του τόνους ότι υπεύθυνοι για την τραγωδία των Τεμπών είναι όλο το πολιτικό σύστημα. Και έτσι, όπως επισημαίνει η Καθημερινή είναι αναγκαίο να σταματήσουν τα δύο μεγάλα κόμματα τη φαγωμάρα μεταξύ τους και να εργαστούν ενάντια στον κοινό εχθρό, το «βίαιο, αντισυστημικό ρεύμα» που μπορεί να προκύψει. Όπως το έκαναν ενάντια στον «ετερόκλητο όχλο» και στον «εθνολαϊκισμό» το 2018 την περίοδο ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών, στο δημοψήφισμα το 2015, στις πλατείες και στο αντιμνημονιακό κίνημα την περίοδο 2010-2012.
Η Καθημερινή θεωρεί ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν πρέπει να ενδιαφέρεται μόνο για το πώς θα περιορίσει τη φθορά της και ο ΣΥΡΙΖΑ να σταματήσει να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τη φθορά της Ν.Δ. και να δουν πώς από κοινού θα προσπαθήσουν να μην πάρει η έκφραση της κοινωνίας συνολικά απορριπτικά χαρακτηριστικά για το πολιτικό σύστημα – σε μεγαλύτερο και πιο πολιτικό βαθμό από ό,τι έχει ήδη γίνει. Η εφημερίδα θεωρεί ότι η φαγωμάρα μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων οξύνει το πρόβλημα και ότι πρέπει να προωθήσουν από κοινού μια φόρμουλα «συνεργασίας» μεταξύ τους ώστε τα πράγματα να μπουν ξανά στη ρώτα του «συναινετικού πλαισίου διακυβέρνησης» και της «πολιτικής και κοινωνικής κανονικότητας».
Κλείνοντας να επισημάνουμε ότι δικαίως η Καθημερινή στρέφει τις υποδείξεις της προς τους βασικούς συστημικούς πυλώνες αφού οι μικρότεροι παίκτες φαίνεται να είναι σε αμηχανία. Ο επίσημος –και όχι μόνο– συνδικαλισμός αλλά τα κόμματα και οι οργανώσεις της αριστεράς φαίνεται να βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με τις διαθέσεις του κοινωνίας και να νοιάζονται μόνο για εκλογικές κεφαλαιοποιήσεις. Γεγονός που τους καθιστά ακίνδυνους και άνευ σημασίας.
Έρχονται ξανά οι ναζιστές;
Ο φόβος και το μίσος διαφόρων πολιτικών παραγόντων και δημοσιολογούντων για τις λαϊκές κινητοποιήσεις είναι γνωστές αλλά κάθε φορά που ξερνάνε τη χολή τους δεν παύει αυτό το ξεχωριστό γεγονός να προκαλεί έκπληξη.
Έτσι, με αφορμή τις συγκεντρώσεις της Τετάρτης 8/3 για την τραγωδία στα Τέμπη, διάφοροι τέτοιοι ξεσπάθωσαν σε έντυπα και ιστοσελίδες λέγοντας ότι αυτές οι κινητοποιήσεις κυοφορούν τη νέα Χρυσή Αυγή. Ναι, αυτή τη νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση που –και καλά– γεννήθηκε στις πλατείες το 2011 που δεν συμμετείχε και τις είχε καταγγείλει. Και μετά το 2018 που αναστήθηκε –πάλι και καλά– με αφορμή τις κινητοποιήσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών και ένα χρόνο μετά έμεινε εκτός βουλής.
Αλλά έτσι είναι το μίσος και ο φόβος, σε κάνουν να αναμασάς την ίδια καραμέλα, αυτή την πολυχρησιμοποιημένη που όποιος είναι κυβέρνηση –ή και όχι– την κάνει σλόγκαν, είτε είναι Ν.Δ., είτε ΣΥΡΙΖΑ, είτε ΠΑΣΟΚ…
