ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην Ιωάννα Κλεφτόγιαννη
Ήρθε στην Αθήνα για να μεταφέρει στον ελληνικό λαό την αλληλεγγύη της ιρλανδέζικης Συμμαχίας κατά της Λιτότητας και του Σοσιαλιστικού Κόμματος της χώρας του, να μιλήσει για την «έκρηξη του μαζικότερου κινήματος» που έχει δει η Ιρλανδία τις τελευταίες δεκαετίες, με αφορμή την επιβολή τελών ύδρευσης και να υπερθεματίσει για την αναγκαιότητα της δημιουργίας ενός αριστερού πόλου, έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε περίπτωση κατάρρευσης της ελληνικής κυβέρνησης μετά από μια κακή συμφωνία.
Ο Πολ Μέρφι, ένας από τους πιο μάχιμους ακτιβιστές και πολιτικούς της Ιρλανδίας (βουλευτής σήμερα του Σοσιαλιστικού Κόμματος), παρακολουθώντας στενά τις ελληνικές διαπραγματεύσεις έχει καταλήξει σε ένα συμπέρασμα: «δεν μπορεί να υπάρξει έντιμος συμβιβασμός».
«Η Ιρλανδία χρησιμοποιούνταν πάντα ως το καλό παιδί στην προπαγάνδα κατά της Ελλάδας και της Ισπανίας. Τα ΜΜΕ του κατεστημένου χάιδευαν τα αφτιά της εργατικής τάξης λέγοντας “δεν είμαστε σαν τους τρελούς Έλληνες να κατεβούμε σε διαδηλώσεις”. Κι όμως, τα πράγματα άλλαξαν», λέει ο Μέρφι που πρόσφατα συνελήφθη (είναι σύνηθες) για μια παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το αυτοκίνητο της αναπληρώτριας πρωθυπουργού της Ιρλανδίας. Η φωτογραφία του φιγουράρησε σε εξώφυλλα εφημερίδων με τίτλο: Δημοκράτες που πιστεύουν στο νόμο του όχλου.
Κι όμως, αυτό που σήμερα, όπως τονίζει, συμβαίνει στη χώρα του, μετά από 7 χρόνια ύφεσης και σκληρής λιτότητας, κατά τη διάρκεια της οποίας διατέθηκαν 7 δισ. μόνο για τη διάσωση των τραπεζών, είναι μια κινηματική έκρηξη: «Η κυβέρνηση που έδειχνε δυνατή, σήμερα είναι τρομοκρατημένη, αντικρίζοντας 200.000 διαδηλωτές στους δρόμους και αντιμετωπίζοντας το κύμα στάσης πληρωμής του φόρου ύδρευσης. Ζούμε στην Ιρλανδία μια αδιανόητη εκστρατεία λάσπης και τρομοκρατίας από τα ΜΜΕ. Αν υπάρξει μαζική άρνηση πληρωμής του φόρου τότε θα μιλάμε για κατάρρευση της κυβέρνησης. Αλλά αυτό που παραμένει θεμελιώδες είναι η διερεύνηση του τρόπου που το κίνημα κατά των τελών ύδρευσης μπορεί να μεταλλαχθεί σε μια εναλλακτική πολιτική δύναμη, όπως έγινε με τους Podemos στην Ισπανία, με στόχο μια κυβέρνηση της Αριστεράς στην Ιρλανδία, όχι στις επόμενες, αλλά στις μεθεπόμενες εκλογές».
Μας μεταδώσατε, κύριε Μέρφι, τον ενθουσιασμό για το μαζικότερο, όπως λέτε, στην Ιρλανδία κίνημα κατά της λιτότητας (κατά της φορολόγησης του νερού). Δεν άργησε πολύ να γεννηθεί αυτό το κίνημα;
Ναι. Αλλά και πάλι δεν είναι αργά σήμερα. Μπήκαμε στην κρίση με το εργατικό κίνημα ανέτοιμο, τα εργατικά συνδικάτα συνθηκολογημένα, τις αριστερές οργανώσεις εξασθενημένες και την ταξική συνείδηση σε σταθερά φθίνουσα πορεία. Βιώσαμε το σοκ της κρίσης για 7 χρόνια. Το κίνημα που ζούμε σήμερα ήταν το αποτέλεσμα της συσσωρευμένης οργής του κόσμου. Μιλάμε για τα πρωτοφανή για τη χώρα φαινόμενα της ραγδαίας πολιτικοποίησης, της ριζοσπαστικοποίησης και της μαζικότερης από άλλοτε ταύτισης του κόσμου με την Αριστερά. Ζούμε πολύ ενδιαφέροντες καιρούς στην Ιρλανδία.
Παρακολουθείτε τις ελληνικές διαπραγματεύσεις. Είστε αισιόδοξος για την τελική συμφωνία;
Δεν τρέφω αυταπάτες. Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι θα υπάρξει καλή συμφωνία για τον ελληνικό λαό. Είναι ξεκάθαρο ότι η άλλη πλευρά θα κάνει τα πάντα για να αποφευχθεί ένα θετικό αριστερό παράδειγμα, που θα γίνει ντόμινο στην υπόλοιπη Ευρώπη. Οι ευρωπαϊκές ελίτ φοβούνται τη μετάδοση των πολιτικών εξελίξεων, μετά τις επιτυχίες του ΣΥΡΙΖΑ και των Podemos.
Αυτός είναι ο λόγος που κρατάνε τόσο σκληρή στάση με την Ελλάδα;
Ασφαλώς. Το πιο επικίνδυνο γι’ αυτούς είναι μια αριστερή κυβέρνηση που αλλάζει τα δεδομένα. Είναι πολύ δύσκολο να κάνουν την παραμικρή παραχώρηση. Ίσως να δώσουν κάτι, μόνο και μόνο για να μπορεί να πει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εντός της χώρας «κάναμε έναν έντιμο συμβιβασμό». Αλλά η αριστερή κυβέρνησή σας δεν πρέπει να κερδίσει.
Έχετε δηλώσει ότι «δεν μπορεί να υπάρξει έντιμος συμβιβασμός». Γιατί;
Γιατί είναι ανέφικτος. Η φράση συνίσταται από λέξεις πίσω από τις οποίες κρύβεται μια κακή συμφωνία. Όλοι γνωρίζουμε, ας μην γελιόμαστε, ότι έντιμος συμβιβασμός δεν υπάρχει. Ήδη η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για ιδιωτικοποιήσεις.
Ποιες είναι οι εναλλακτικές;
Δυο είναι οι δρόμοι: α) ο συμβιβασμός που θα φέρει κι άλλους συμβιβασμούς, περιθωριοποιώντας τελικά το λαό και β) η ρήξη με το σύστημα, την τρόικα, τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό. Κανείς δεν θα υποστηρίξει ότι πρόκειται για εύκολο δρόμο. Πρέπει στη φαρέτρα σας να έχετε, επίσης, το όπλο της μονομερούς παύσης των πληρωμών – και όχι μόνο.
Η ρήξη δεν απαιτεί σχέδιο;
Δεν μπορείς να οδηγήσεις το λαό στα τυφλά. Αλλά η πιο σημαντική προετοιμασία, το πρώτο βήμα, είναι η προετοιμασία του λαού. Θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τεράστιο λάθος υποσχόμενος στον ελληνικό λαό ότι θα παραμείνει στο ευρώ απαλλαγμένος από τα σκληρά μέτρα λιτότητας των τελευταίων ετών. Γέμισε τον κόσμο με ψευδαισθήσεις. Ήταν κάτι που δεν έπρεπε να είχε συμβεί και σαφέστατα είναι κάτι που σήμερα πρέπει να διορθώσει.
Με ποιο τρόπο;
Πηγαίνοντας στο λαό και εξηγώντας του με ειλικρίνεια ότι έκανε λάθος. Ο μοναδικός δρόμος προετοιμασίας για μια ρήξη είναι το «άνοιγμα» των συζητήσεων στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, από τον πολύ στενό κύκλο της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ στον υπόλοιπο κόσμο. Προφανώς η τρόικα επιμένει για μυστικές διαπραγματεύσεις.
Έχετε αναφερθεί στην αναγκαιότητα της δημιουργίας ενός ισχυρού αριστερού πόλου έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ, ως αντίβαρο και στη Χρυσή Αυγή και στο ενδεχόμενο φθοράς του ΣΥΡΙΖΑ, μετά από μια κακή συμφωνία. Αυτό το αριστερό αντίβαρο από ποιες δυνάμεις θα προκύψει;
Από δυνάμεις και μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν μιλούσα με τον Λαφαζάνη αύριο, είμαι σίγουρος ότι η Αριστερή Πλατφόρμα θα αποτελούσε βασικό παράγοντα στον αριστερό πόλο, χωρίς να υπονοώ ότι πρέπει η Αριστερή Πλατφόρμα να εγκαταλείψει σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ. Παρ’ όλα αυτά πρέπει να υπάρξει προετοιμασία δημιουργίας αυτού του πόλου, ενόψει όσων έρχονται.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δεχόμενη τρομακτικές πιέσεις, οπισθοχωρεί παραβιάζοντας κόκκινες γραμμές. Τι ακριβώς θα σήμαινε μια πιθανή αποτυχία της;
Εξαρτάται. Μπορεί να αποτύχει υπογράφοντας μια κακή συμφωνία, πράγμα που θα σήμαινε ότι ένας κόσμος θα μετακινηθεί στην άκρα Αριστερά και, από την άλλη, ότι θα ενισχυθούν οι ακροδεξιές δυνάμεις. Υπάρχει και το σενάριο που θέλει μετά την υπογραφή μιας κακής συμφωνίας να ακολουθούν μαζικές κινητοποιήσεις. Είναι πολλοί αυτοί που υποστηρίζουν ότι το context των διαπραγματεύσεων θα ήταν διαφορετικό αν είχατε κινητοποιήσεις. Επιμένω για την αναγκαιότητα της ύπαρξης ενός αριστερού πόλου. Πρέπει να είναι προτεραιότητά σας. Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, πέρα από τις διαπραγματεύσεις της Μέρκελ με τον Τσίπρα, είναι η εργατική τάξη, οι άνεργοι, ο ελληνικός λαός δηλαδή. Η σημαία της αγωνιστικότητας μπορεί να κατέρρευσε σε μεγάλο βαθμό μετά την 20ή Φεβρουαρίου αλλά η απάντηση στις πιέσεις που δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι οι κινητοποιήσεις. Όλοι γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά της λιτότητας. Όλα τα μάτια της Ευρώπης και της αριστερής Ευρώπης είναι στραμμένα στην Ελλάδα. Η Ελλάδα ήταν το πειραματόζωο της λιτότητας και σήμερα είναι το πειραματόζωο για το πώς μπορεί να επιζήσει μια αριστερή κυβέρνηση. Ο αγώνας στη χώρα σας είναι τεράστιας σημασίας για το τι θα συμβεί και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
