Το μόνο που δεν εξήγγειλε ο Ερντογάν στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ενώπιον των ηγετών ολόκληρου του κόσμου, είναι η περίφημη φράση «θα έρθουμε ένα βράδυ ξαφνικά» που άλλωστε θεωρεί δικαίωμά του να το επαναλαμβάνει δημοσίως κάθε λίγο και λιγάκι.
Είναι «περίεργο» γιατί ο ίδιος, πριν λίγα χρόνια, από το ίδιο βήμα είχε εξαγγείλει την δεύτερη εισβολή της Τουρκίας στη Συρία υπό τα απαθή βλέμματα των ηγετών Δύσης και Ανατολής.
Βέβαια η «καταγγελία» της Ελλάδας ότι διαπράττει «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» στο Αιγαίο με τις «επαναπροωθήσεις» μεταναστών δεν διαφέρει ούτε υπολείπεται και πολύ από μια ανοικτή πολεμική απειλή. Στην πραγματικότητα οι δηλώσεις Ερντογάν παραπέμπουν στην ανακοίνωση μιας προετοιμαζόμενης σύγκρουσης όπου η Τουρκία θα εμφανίζεται ως ο «υπερασπιστής του διεθνούς δικαίου» και η Ελλάδα ως χώρα «εγκληματίας». Χώρα που δεν αποδέχεται την απαίτηση της Άγκυρας να ανοίξει τα σύνορα της και να επιτρέψει τον εγκλωβισμό εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στο εσωτερικό της. Χώρα που «βασανίζει τους πρόσφυγες στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο» την στιγμή που ολόκληρη η Ε.Ε. έχει κλείσει ερμητικά τα σύνορα της και δεν κρύβει την επιθυμία της να μετατρέψει την Ελλάδα σε χώρο–φυλακή των θυμάτων της χωρίς την παραμικρή δυνατότητα να εξασφαλίσει στοιχειωδώς ανθρώπινους όρους διαβίωσης για αυτούς.
Σιωπηλή συγκατάνευση της Δύσης
Από αυτή την πλευρά η εξωφρενικά άθλια σιωπή των ηγετών της Δύσης και της υπόλοιπης Ευρώπης ξεπερνά κάθε όριο. Παρακολουθούν σιωπηλά τις προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν εκείνοι που ευθύνονται άμεσα για το οικονομικό και στρατιωτικό ξεθεμελίωμα των χωρών της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής και συγκατανεύουν με κατανόηση για τα εκατοντάδες θύματα των πνιγμών στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Φρόντισαν προηγουμένως να κλείσουν κάθε οδό των προσφύγων και μεταναστών στις χώρες τους και επινόησαν, ως υπέρτατο δείγμα του «ευρωπαϊκού πνεύματος», την υποχρέωση των χωρών υποδοχής όπως η Ελλάδα να φιλοξενούν τα θύματα των εγκλημάτων τους. Και ταυτόχρονα κάνουν ότι δεν γνωρίζουν ότι η Τουρκία έχει μετατραπεί σε χώρα ιδιότυπο διακινητή προσφυγικών ροών, λαθρέμπορο ανθρώπινων ψυχών, με στόχο τον ταυτόχρονο εκβιασμό τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης. Δεν υπάρχει προηγμένη δυτική και ευρωπαϊκή χώρα που με τα σύγχρονα μέσα παρακολούθησης που διαθέτει, συμβατικά και διαστημικά, να μην γνωρίζει το συστηματικό λαθρεμπόριο ανθρώπων που συντελείται από τον Έβρο, τις ακτές της Μ. Ασίας, τα παράλια της Λιβύης και όπου αλλού.
Η σιωπηλή συγκατάνευση των δυτικών συμμάχων στις απαιτήσεις του Ερντογάν είναι στην πραγματικότητα εκείνη που εξοπλίζει με θράσος το πολιτικό σύστημα της Τουρκίας και αξιοποιείται ως πράσινο φως στην επεκτατική του πολιτική απέναντι στους λαούς της περιοχής. ‘Αλλωστε ο ίδιος ο Ερντογάν, στην ομιλία του στον ΟΗΕ, δεν αρκέστηκε στην καταγγελία της Ελλάδας για το μεταναστευτικό αλλά ξεδίπλωσε ολόκληρο τον γεωστρατηγικό σχεδιασμό της Άγκυρας.
Ο Ερντογάν από το βήμα του ΟΗΕ δήλωσε με σαφήνεια ότι η Τουρκία δεν θα παραιτηθεί από τις παράνομες επιδιώξεις της στην περιοχή
Κίνδυνος για τους λαούς
Ο Ερντογάν από το βήμα του ΟΗΕ δήλωσε με σαφήνεια ότι η Τουρκία δεν θα παραιτηθεί από τις παράνομες επιδιώξεις της στην περιοχή: «Η Τουρκία υπερασπίζεται μέχρι τέλους τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο δεν θα παγιδευτεί στα παιχνίδια όσων ακολουθούν στρατηγική έντασης με στόχο πολιτική σκοπιμότητας», υπογράμμισε. Έτσι δικαίωμα της Τουρκίας θεωρείται η κατοχή και η συνεχιζόμενη εποίκιση της Κύπρου, η κατοχή εδαφών στη Βόρεια Συρία και η αλλοίωση της πληθυσμιακής σύνθεσης της περιοχής με τον εξοβελισμό των Κούρδων, η στρατιωτική παρέμβαση στη Λιβύη, οι στρατιωτικές βάσεις και οι εξαπολύσεις αεροπορικών επιδρομών στο Ιράκ. Η Άγκυρα θεωρεί δικαίωμά της να μην αναγνωρίζει την υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ατιμώρητα να παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματά της στις θαλάσσιες ζώνες, έτοιμη να κλέψει τον υποθαλάσσιο πλούτο της. Μάλιστα ο Ερντογάν απαίτησε από τον ΟΗΕ να διαγράψει όλες τις αποφάσεις του για το Κυπριακό μετά τον Αττίλα, κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει την κατεχόμενη Κύπρο ως «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» και κατηγόρησε για «καταπίεση των Τουρκοκυπρίων» σε όσους επιβάλλουν εμπάργκο, κάτι που «πρέπει να σταματήσουν». Δεν ξέχασε μάλιστα στο σημείο αυτό να καταγγείλει και την «καταπίεση της τουρκικής μειονότητας στη Θράκη» στα πλαίσια της γνωστής τακτικής του να διευρύνει συνεχώς την ατζέντα των διαφορών με την Ελλάδα.
Παράλληλα σε συνέντευξή του σε αμερικάνικο τηλεοπτικό κανάλι έκφρασε τη δυσαρέσκειά του για την καθυστέρηση από την πλευρά των ΗΠΑ αποδοχής της πρότασης του για αγορά νέων, και εκσυγχρονισμό των παλαιότερων, μαχητικών αεροπλάνων, προειδοποιώντας ότι σε αυτή την περίπτωση θα αναγκαστεί να στραφεί «σε άλλες αγορές». Με επιτακτικό ύφος υπεραμύνθηκε των συνομιλιών και των επαφών της Τουρκίας με τη Ρωσία και τη Κίνα δηλώνοντας ότι η χώρα του «δεν ανήκει ούτε αποκλειστικά στη Δύση ούτε αποκλειστικά στην Ανατολή»
Το βέβαιο είναι ότι η Τουρκία θα συνεχίσει το παιχνίδι των ακραίων εκβιασμών απέναντι σε όλους τους συνομιλητές της επιχειρώντας να αποσπά δώρα από όλες τις πλευρές και συγκατάβαση στα επεκτατικά σχέδια της. Η εμμονική του δήλωση ότι όσοι εμποδίζουν την Τουρκία «δεν είναι ισότιμοι μαζί της ούτε πολιτικά ούτε στρατιωτικά» αποσκοπεί στο να υπενθυμίζει στη Δύση ότι η συνεργασία της Τουρκίας μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο σε βάρος των «ανισότιμων πλευρών». Και είναι πολλοί στη Δύση που κατανοούν αυτή τη γλώσσα μιας και είναι κυρίως δική τους γλώσσα.
Η Ελλάδα πιστή και δεδομένη σύμμαχος
Μέχρι την ώρα που έκλεινε η ύλη της εφημερίδας μας δεν είχε γίνει γνωστή η απάντηση του Κ. Μητσοτάκη στην προκλητική ομιλία Ερντογάν. Οι δηλώσεις του όμως στην Ελλάδα και στο εξωτερικό δεν δείχνουν σημάδια αλλαγής της γνωστής γραμμής πλεύσης.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός ξεκαθάρισε με δηλώσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στα αμερικάνικα Μέσα ότι η χώρα «εφαρμόζει με σεβασμό το διεθνές δίκαιο» και δεν «τσιμπά» στις προκλήσεις και το δηλητήριο που ρίχνει η Τουρκία. Επανέλαβε πεισματικά ότι παρά τις προσβλητικές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων είναι πρόθυμος να κρατήσει ανοικτούς τους διαύλους επικοινωνίας όπως άλλωστε απαιτεί τόσο η Ουάσιγκτον όσο και οι Βρυξέλλες. Διευκρίνισε ότι η κύρια ομιλία του θα αφορά τους κινδύνους που συνιστά η Ρωσία και θα διαβεβαιώσει για την αταλάντευτη στάση της χώρας στο πλευρό της δυτικής συμμαχίας επιμένοντας στη λογική ότι αν αναδειχθούμε στον πιο «πειθήνιο σύμμαχο» της Δύσης θα εξασφαλίσουμε ταυτόχρονα την υποστήριξή της έναντι των τουρκικών πολεμικών ιαχών ή, το ίδιο άσχημο, θα κληθούμε να παίξουμε ρόλο ανάσχεσής της αν υπερβεί τα αποδεκτά όρια.
Είναι βέβαιο ότι ένα κομμάτι της ομιλίας του θα το αφιερώσει στην απόδειξη των ψεύτικων κατηγοριών που εξαπολύει η Άγκυρα. Θα ήταν αδύνατο να κάνει αλλιώς. Αλλά η «απόδειξη» ως ψευδών των τουρκικών καταγγελιών δεν αρκεί, πρώτα και κύρια γιατί η Δύση γνωρίζει τι συμβαίνει στο Αιγαίο και αδιαφορεί.
Κατά συνέπεια εκείνο που χρειάζεται δεν θα ακουστεί στη Γ. Σ. του ΟΗΕ. Δεν θα ακουστεί ότι Δύση και Ανατολή έχουν τεράστια ευθύνη για την ανοχή που δείχνουν απέναντι στις πολεμικές ιαχές της Τουρκίας σε βάρος της χώρας μας. Δεν θα ακουστεί ότι η παγκόσμια κοινότητα έχει ευθύνη για την ανοχή που δείχνει απέναντι στην κατοχή εδαφών γειτονικών χωρών της Τουρκίας (Κύπρος, Συρία, Ιράκ) και την πρόθεση της να αναμειχθεί στρατιωτικά σε νέες – Λιβύη, πόλεμος στην Αρμενία και σε άλλες περιοχές στον Καύκασο, τα Βαλκάνια και τη Βόρεια Αφρική. Δεν θα ακουστεί ότι αποτελεί την απόλυτη υποκρισία να δηλώνεται από το Μπάιντεν η κατηγορηματική του αντίθεση σε κάθε απόπειρα μεγέθυνσης των κρατών μέσω πολέμων και να εξαιρείται η Τουρκία. Μια χώρα που δηλώνει δημόσια ότι «ασφυκτιά στα σημερινά της σύνορα».
