Του Γιώργου Γιαλούρη
Το Αιγαίο δεν είναι ελληνική λίμνη, είναι ελληνική θάλασσα, είναι διεθνής θάλασσα, το ελληνικό ιδεώδες είναι διεθνές και πανανθρώπινο, ζήτω ο διεθνισμός στις λίμνες και στις θάλασσες, τι είναι η Ελλάδα, μία σημαία είναι μωρέ, δεν βάζεις σε θαλάσσια πάρκα σημαίες, ούτε στις παιδικές χαρές βάζεις σημαίες, οι ελληνικές παιδικές χαρές δεν είναι ελληνικές, ας το πει κάποιος επιτέλους, ακούς ένα σωρό γλώσσες εκεί, Αλβανικά, Ρωσικά, Ουκρανικά, Ισπανικά, Αγγλικά, Κινέζικα, Ταϊλανδικά, ζήτω οι διεθνείς παιδικές χαρές, ας μην φοβόμαστε να το λέμε, οι Έλληνες δεν έχουν αποκλειστικότητα στις παιδικές χαρές, δεν πειράζει, ας με πούνε και μειοδότη, ας με πούνε και καταδότη, ας με πούνε και πουτινάκι, ας με πούνε και πουτανάκι, ας με πούνε και αρχιδάκι, ας με πούνε και πουστράκι, ε, όχι, όχι και πουστράκι, ρατσιστής δεν είναι, όχι δεν είναι, για μένα, για μένα το εννοώ, ρατσιστής δεν είμαι, ζήτω οι ΛΟΑΤΚΙ, – ψιτ, υπουργέ άλλαξε η ατζέντα – ωχ, ναι, σωστά, κάτω η δικτατορία των μειοψηφιών, – φιλενάδα, κι εμείς μειοψηφία είμαστε, οι μισοί ψηφίζουν – ζμπούτσα μου μεγάλε, ό,τι λέω εγώ ισχύει, λέω ότι μία ελληνική θάλασσα είναι διεθνής πισίνα spa και έτσι είναι τα πράγματα, λέω ότι υπάρχει τηλεδιοίκηση κι έτσι είναι τα πράγματα, λέω ότι η θάλασσα είναι λίμνη και η λίμνη λιμνοθάλασσα, έτσι είναι τα πράγματα, αχ, τι ωραία, θάλασσα, παραλία, καλοκαιράκι, νησάκι, αμμουδιά, υφαλοκρηπιδούλα, γλυκιά υφαλοκρηπιδούλα, που δεν είναι ελληνική κι αυτή, ας πούμε πια αυτό που είναι κοινό μυστικό, δεν είναι ελληνική και δεν είναι υφαλοκρηπίδα, τα ελληνικά νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, αιωρούνται, έχουν μόνο αμμουδιά όσο πατάει το πόδι, αυτό δεν είναι υφαλοκρηπίδα, είναι αμμουδοκρηπίδα, τι να την κάνεις τώρα την αμμουδοκρηπίδα, να τσακωνόμαστε τώρα για τέτοια μικροπράγματα, σημασία έχει να έχουμε λίγη ηρεμία, να γίνονται οι δουλίτσες από τους μαφιόζους στο προτεκτοράτο μας, εμένα μου τα ‘λεγε πάντως η μάνα μου, μην μπλέκεις αγόρι μου, μην μπλέκεις, και δεν μπλέκω, ούτε στα νησιά πάω πια, άλλωστε τα ελληνικά νησιά είναι τουριστικά νησιά, είναι μόνο τουριστικά νησιά, ανήκουν στους τουρίστες τους, εγώ είμαι Έλληνας κι έχω περηφάνια, δεν θα γίνω τουρίστας, θέλει λεφτά για να είσαι τουρίστας, εγώ είμαι Έλληνας ρε και δεν θα γίνω σιχαμένος τουρίστας, εγώ μόνο θα τους σερβίρω, και ας σταματήσουν πια αυτές οι παρωχημένες κουβεντούλες περί αποκλειστικών οικονομικών ζωνών, εμείς δεν έχουμε αποκλειστικότητα σε τίποτα, ούτε καν στη φέτα, δεν έχουμε καμία ζώνη που να μην έχει γίνει σουρωτήρι και δεν έχουμε οικονομία, μα τι λες φιλαράκο, υπερβάλεις πάλι, εντάξει, έχουμε οικονομία, έχουμε real estate για funds και για καλές οικογένειες ξένων πλουσίων Κινέζων, Ισραηλινών, Αράβων και διαφόρων άλλων οι οποίοι έχουν μεν άλλη θρησκεία, αλλά αυτοί είναι οκέι, δεν πειράζει που είναι αλλόθρησκοι γιατί είναι πλούσιοι και μόνο οι φτωχοί αλλοιώνουν τον πολιτισμό μας, οι πλούσιοι όχι, οι πλούσιοι έχουν καλούς τρόπους και τακτ και δεν τους βλέπεις και πολύ αφού δεν κυκλοφορούν όπου κυκλοφορική η πλέμπα, η πλέμπα βέβαια είμαστε εμείς στα μάτια των άλλων, εμείς όμως νομίζουμε ότι δεν είμαστε αυτοί που είμαστε αλλά ότι είμαστε με τους άλλους, όμως δεν είμαστε οι άλλοι, είμαστε η πλέμπα, διότι εμάς δεν μας αφορά η golden visa ούτε έχουμε χρήματα για να τα τοποθετήσουμε σε real estate, εμείς ψάχνουμε χρήματα για το ενοίκιο, ψάχνουμε και το ενοίκιο, δεν πειράζει όμως γιατί αν θέλουμε τουρίστες ας κάνουμε λίγο στην μπάντα, όπως κλαψομουρμούριζε ένας τζάμπα μάγκας σιχαμένος κλαψομουρμούρας, λευτεριά επιτέλους στην υποτελή από τους Έλληνες Ελλάδα, ας το παραδεχτούμε επιτέλους, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ελλάδας δεν είναι αποκλειστική, είναι διεθνής, όποιος θέλει να έρθει παρέα να εκμεταλλευτεί ό,τι υπάρχει προς εκμετάλλευση μαζί μας, εμείς δεν θα πούμε όχι, εμείς είμαστε φιλόξενοι άνθρωποι.
