Λίγα μόλις 24ωρα πριν η ΑΕΚ εισέλθει στη νέα εποχή Μελισσανίδη, ο ερασιτέχνης Παναθηναϊκός διασωζόταν από τον ορισμό διοίκησης από το Πρωτοδικείο χάρη στη συμμετοχή της Θύρας 13 στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο.
Το νέο σχήμα υπόσχεται να κάνει ό,τι μπορεί για να σώσει τα ερασιτεχνικά τμήματα, ενώ στις προθέσεις του είναι να κατεβάσει την ετήσια συνδρομή για τα μέλη στα 50 ευρώ από τα 120 που είναι σήμερα, προκειμένου περισσότεροι φίλοι του συλλόγου να εγγραφούν για να ενισχύσουν οικονομικά την προσπάθεια.
Όπως σε τόσα και τόσα άλλα πράγματα, έτσι και στην περίπτωση του αθλητισμού πρέπει να φτάσει ο κόμπος στο χτένι για να δούμε κατάματα την αλήθεια. Ότι, δηλαδή, κανένας άλλος εκτός απ τους απλούς φίλους ενός συλλόγου δεν θέλει να τον διοικεί ανιδιοτελώς. Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ο Παναθηναϊκός φάνταζε οικονομικά πανίσχυρος με πέραν του ενός επώνυμους μεγαλοπαράγοντες διατεθειμένους να συνδράμουν για να του εξασφαλίζουν όχι απλά την επιβίωσή του αλλά και την θριαμβευτική πορεία. Σήμερα, ο ένας μετά τον άλλον «κατέβηκαν απ το τρένο» αφήνοντας το σύλλογο κυριολεκτικά ξεκρέμαστο και με αρκετά και δυσβάσταχτα χρέη στην καμπούρα του. Προφανώς η… αγνή τους αγάπη ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την κατασκευή του αθλητικού κέντρου και την εκμετάλλευση των εμπορικών χρήσεων.
Θα ήταν κανείς αφελής να πιστεύει πως ο οποιοσδήποτε, ακόμα και ο πιο εύρωστος οικονομικά και συνάμα ένθερμος φίλος του συλλόγου, θα έβαζε εσαεί χρήματα από τη τσέπη του χωρίς να θέλει να πάρει πίσω το σύνολο ή έστω μεγάλο μέρος του ποσού.
Όμως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως αυτοί οι άνθρωποι κρατούσαν ουσιαστικά κλειστό τον ερασιτέχνη για πολλά χρόνια προκειμένου να τον ελέγχουν. Πάντα το κάλεσμα προς τον κόσμο, είχε σαν σκοπό να καταθέσει ο φίλαθλος τον οβολό του αλλά ουσιαστικά ούτε να ελέγχει, ούτε να διοικεί.
Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα ελάχιστοι φίλαθλοι καταλαβαίνουν πως τα μοντέλα των μεγαλοπαραγόντων, ειδικά σε εποχή κρίσης, έχουν πεθάνει και ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν και να παράγουν ουσιαστικό αθλητικό έργο οι σύλλογοι, είναι να διοικούνται αποκλειστικά από τα μέλη τους. Ελάχιστοι φίλαθλοι είναι διατεθειμένοι να αξιώσουν τη συμμετοχή τους στα κοινά των συλλόγων τους. Και, δυστυχώς, ακόμα πιο λίγοι είναι αυτοί που θέλουν να αναλαμβάνουν ευθύνες. Έτσι, μόλις εμφανιστεί ο επόμενος μεγαλοπαράγοντας και παρουσιάσει το μεγαλεπίβολο όραμά του, θα ξεχάσουν τι λένε σήμερα και θα σπεύσουν να προσκυνήσουν. Μέχρι και πάλι να προδοθούν…
Νίκος Καραμάνος
