Γυρισμός
Στοχασμοί ξαναγυρίστε σε μένα.
Παντρευτήτε
του πελάγου βάθη και της ψυχής.
Αυτοί
που δείχνουν πάντοτε τ’ ωραίο
είναι,
θαρρώ,
απλώς ανόητοι.
Έχω τη χειρότερη καμπίνα
απ’ όλες τις καμπίνες,
η νύχτα πάνωθέ μου
με βήματα βαρειά,
η νύχτα
σπώντας τη γαλήνη του δαπέδου,
σέρνεται ο χορός,
ψιθυρίζεται το τραγούδι:
«Μαρκίτα,
τα ωραία σου τα μάτια
είναι για μένα…»
Και γιατί
νάναι για μένα,
που δεν έχω
φράγκο τσακιστό;
Η Μαρκίτα
(σφυρίχτε)
για εκατό φράγκα
πηγαίνει
……………………………
Οι προλετάτριοι
φτάνουν στο σοσιαλισμό
απ’ τη γη.
Γη με τ’ ανθρακωρυχεία,
τα δρεπάνια
και τις τσουγκράνες,
εγώ,
βουτώ μες στο σοσιαλισμό
απ’ τον ουρανό της ποίησης,
γιατί
δεν υπάρχει για μένα
χωρίς αυτόν αγάπη.
Τι κι’ αν είμαι
αυτοεξορισμένος
τι κι αν στο διάολο μ’ εστειλαν
τ’ ατσάλι των λέξεων σκουριάζει,
το πετσί της φωνής μαυρίζει.
Γιατί να βραχώ
από ξένες βροχές,
να μουλιάσω,
να λεκιάσω,
να σκουριάσω;
Νάμαι
πέρα απ’ τους ωκεανούς,
κατάχαμα πεσμένος
κουνώντας με κόπο
της μηχανής μου τα κομμάτια.
Φαντάζομαι
πως είμαι
μια φάμπρικα Σοβιετική
για να παράγω ευτυχία.
……………………….
Μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου
