Ερχομός
Εδώ είμαστε!
Οι λέξεις μας έρχονται υγρές από τα δάση,
κι ένας ήλιος δραστήριος
γλυκοχαράζει μες από τις φλέβες μας.
Η παλάμη μας γερά
το κουπί κρατεί!
Στο βάθος του ματιού τεράστιοι κοκοφοίνικες κοιμούνται
κι η κραυγή βγαίνει απ’ το στόμα σαν το χρυσάφι το παρθένο
απ’ το χώμα.
Το πόδι μας,
σκληρό και πλατύ
λιώνει τη σκόνη στους δρόμους τους παρατημένους
και στενούς για το στρατό μας.
Γνωρίζουμε πού γεννιούνται τα νερά
τ’ αγαπημένα που τα κανό μας σπρώχνουν
κάτω απ’ τους κόκκινους ουρανούς.
Το τραγούδι μας
ένας μυς κάτω από το δέρμα της ψυχής,
το τραγούδι μας το απλοϊκό.
Μαζί μας κουβαλάμε καταχνιά το πρωί
και τη φωτιά πάνω από τη νύχτα
και το μαχαίρι, μια σκληρή φέτα φεγγαριού,
κατάλληλη για τη σάρκα των βαρβάρων•
κουβαλάμε τους καϊμάνηδες που ζουν στη λάσπη
και το τόξο που τις αγωνίες μας διαλύει
και τη ζώνη του τροπικού
και καθαρό πνεύμα.
Κουβαλάμε
τα χαρακτηριστικά μας στο τελικό πρόσωπο της Αμερικής.
Ελάτε, σύντροφοι, εδώ είμαστε!
Μας περιμένει η πόλη με τα παλάτια της, βουβά
σαν κυψέλες του δάσους•
οι δρόμοι της ξεροί σαν τα ποτάμια όταν δεν βρέχει πάνω στα βουνά
και τα σπίτια της να μας κοιτούν με τα φοβισμένα μάτια των παραθύρων.
Οι άνθρωποι οι αρχαίοι θα μας προσφέρουν γάλα και μέλι
και θα μας στέψουν με φύλλα πράσινα.
Ελάτε, σύντροφοι, εδώ είμαστε!
Κάτω απ’ τον ήλιο,
το δέρμα μας το ιδρωμένο θα καθρεφτίζει τα πρόσωπα
τα υγρά των νικημένων,
και τη νύχτα, καθώς τα αστέρια θα λάμπουν στην κόψη των φωνών μας,
το χαμόγελό μας θα ανατείλει πάνω από ποταμούς και πετεινά!
Μετάφραση: Σωτήρης Λίβας
