Επιτύμβια Επιγράμματα
101.
Εάν δεν μάθαινα πως έτσι πέθανε ο Σπεύσιππος,
κανένας δεν θα μ’ έπειθε να πω
πως δεν κρατούσε απ’ του Πλάτωνα το αίμα.
Δεν θα πέθαινε αλλιώς περίλυπος για μια μικρή αιτία.
102.
Καθώς σε χάλκινη πρόσκοψε λεκάνη και
στο μέτωπο χτύπησε,
φώναξε απ’ τον πόνο «ωχ» και πέθανε αμέσως.
Παντού και πάντα ο Ξενοκράτης φέρθηκε σαν άντρας.
104.
Αρκεσίλαε, γιατί τόσο άκρατο ασυγκράτητα ήπιες,
που εκτός πια φρενών να γλιστρήσεις;
Δεν λυπάμαι τόσο που πέθανες, λυπάμαι που πρόσβαλες
τις Μούσες μη βάζοντας φρένο στη μέθη.
105.
Και σένα, Λακύδη, άκουσα ότι σε τύλιξε ο Άδης
σε Βάκχου μανδύα και σ’ έσυρε κάτω μαζί του στα Τάρταρα.
Δείχνει μια αλήθεια• ότι όπου ο Διόνυσος άφθονος μπει
μέσα στο σώμα, παραλύει τα μέλη.
Εξάλλου, γι’ αυτό δεν τον λένε Λύαιο;
106.
«Χαίρετε και τις διδαχές να θυμάστε» •
αυτό ήταν το ύστατο που είπε ο Επίκουρος
στους φίλους του πεθαίνοντας.
Μπήκε στο πιθάρι με το ζεστό νερό
και άκρατο πίνοντας τον ήπιε ο Άδης.
107.
Ο Ευρυμέδοντας κάποτε – ιερέας της Δήμητρας –
τον Αριστοτέλη κατήγγειλε στους δικαστές ως άθεο.
Και ο Αριστοτέλης το διασυρμό να αποφύγει της δίκης
δηλητήριο ήπιε και ξέφυγε.
Έτσι τους άθλιους συκοφάντες του νίκησε.
108.
Αν δεν έδινε ο Φοίβος στην Ελλάδα τον Πλάτωνα,
θα υπήρχε παιδεία τις ψυχές να γιατρεύει;
Του Φοίβου ο γιος, ο Ασκληπιός, το σώμα γιατρεύει,
αλλά την ψυχή την αθάνατη τη γιατρεύει ο Πλάτων.
109.
Ο Φοίβος έδωσε στους θνητούς τον Ασκληπιό και τον Πλάτωνα,
τον έναν την ψυχή και τον άλλον το σώμα να σώζει.
Από γάμου γιορτή ο Πλάτωνας φεύγοντας
ήρθε στην Πολιτεία που ίδρυσε ο ίδιος
και ανάμεσα ζει στου Δία το χώρο.
110.
Δεν ειπώθηκε άδικα ότι το τόξο της σοφίας
αν τεντωθεί ως το έπακρο σπάζει.
Παράδειγμα, ο Θεόφραστος• που όσο μοχθούσε
το σώμα του μόνο, άβλαβος ήταν,
αλλά όταν το τόξο της σοφίας του τέντωσε,
πέθανε τότε με τα μέλη σπασμένα.
Μετάφραση: Κώστας Τοπούζης
