Οποία σύγχυσις!
Οποία αποκολοκύνθωση!
Τριάντα χρόνια τώρα κλέβουν τις λέξεις. Κλέβουν τις έννοιες. Τις παρενδύουν. Τριάντα χρόνια τώρα, αποδομούν την εκπαίδευση, η προπαγάνδα κάνει το μαύρο άσπρο, δεκαετίες τώρα σκορπούν τον φόβο, ο βίος των πολλών βιάζεται καθημερινώς, χρόνια τώρα οι πολίτες μετατρέπονται σε οπαδούς και οι τυραννίδες λατρεύονται.
………………
Συντρίβονται οι Αμερικάνοι και όλη η Δύση στο Αφγανιστάν, αλλά ο Μπάιντεν μιλά με τη γλώσσα που θα περιέγραφε μιαν περήφανη νίκη. «Η διχαλωτή γλώσσα του χλωμού προσώπου», όπως θα έλεγε καγχάζοντας ένας Ινδιάνος.
***
Ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Συρία, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στο Αφγανιστάν και ούτε μία συγκλονιστική διαδήλωση στη Δύση! Αντιθέτως κλάματα, κεράκια και τελετές για την Αμερικανίδα στρατιωτικό που κρατούσε ένα παιδάκι στην αγκαλιά, λίγο πριν να σκοτωθεί απ’ τον κακό ISIS (προς Θεού, όχι από τους «καλούς» πλέον Ταλιμπάν). Πόσα παιδάκια, αμάχους, γυναίκες με μπούργκα ή χωρίς μπούργκα, είχε σκοτώσει αυτή η στρατιωτικός και οι συνάδελφοί της πριν να σκοτωθεί; Πόσα παιδάκια; Μόκο! Άλλα λόγια να ξεγελιόμαστε! Άλλα λόγια όχι μόνον οι εξουσίες, αλλά και οι πολίτες! Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα.
Σύγχυση! Φόβος! Αδιαφορία! Αποβλάκωση!
Υπάρχει ιστορικό προηγούμενο;
Σε τέτοια έκταση και τέτοιο βάθος;
Αν όχι, την έχουμε άσχημα!
……………
(Πάντως, η ταπεινότης μου τέτοιο ιστορικό ανάλογο δεν βρίσκει. Κι όταν αυτή η ιδιότυπη ιστορική αδράνεια κρατάει πολύ, καθιερώνονται τα αποτελέσματά της)
Αλλά, αν αυτό είναι το πρόβλημα, τι μέλλει γενέσθαι;
Διάλογος μεταξύ δύο φίλων προ ημερών: «Ρε μεγάλε, ο πολυπολιτισμός δεν είναι μια κατάσταση που υπαγορεύεται, που προωθείται απ’ το κυρίαρχο σύστημα;»
«Ναι, αλλά…»
«Άσε το αλλά, πριν να πάμε στο αλλά. Αν λοιπόν ο πολυπολιτισμός είναι μια υπαγόρευση του κυρίαρχου συστήματος, γιατί να είναι φιλολαϊκός; Από πότε το σύστημα είναι ή έγινε φιλολαϊκό;»
Βεβαίως, καμία σημασία δεν έχει αυτός ο διάλογος, εις ουδέν συμπέρασμα οδηγεί, ουδέν αποτέλεσμα έχει. Καθότι
πολλή η παρλαπίπα! Τριάντα χρόνια παρλαπίπες, μέσα τους χάνονται και οι καλύτεροι.
Αν ήθελα να κάνω πλάκα, θα έλεγα ότι ο πολυπολιτισμός λόγου χάριν επιβλήθηκε στο σύστημα από τις λαϊκές μάζες, συνεπώς είναι κάτι το προοδευτικό.
Το λαϊκό κίνημα με επικεφαλής τον New Yorker, τον Σόρος και τις χρηματοδοτήσεις των ΜΚΟ είναι που ανάγκασαν το Σύστημα να αναγάγει τον πολυπολιτισμό σε must, την πολιτική ορθότητα σε δικτατορία των ηλιθίων και τον αυτοπροσδιορισμό σε αλήθεια που δεν χρειάζεται αποδείξεις. Ε;
***
Κι έτσι λιγοστέψαμε.
Περιήλθαμε σε Κατάσταση Πολιορκίας μέσα στη Φοβερή Ερημιά του Πλήθους.
Από την οποία οι λέξεις-πλοία, οι έννοιες-θωρηκτά δεν μπορούν να μας περάσουν απέναντι, βρίσκονται καμένες πίσω μας.
Μόνον το βαρκάκι της Αχερουσίας δουλεύει, πάει πάνω-κάτω δαιμονισμένο, νεοφιλελεύθερο κι αυτό – θέλει έναν οβολό…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
1•IX•2021
